«آنتونیو گوترش» دبیر کل سازمان ملل متحد با اشاره به وضعیت کنونی افغانستان در توئیتی گفت: زنان و دختران در این کشور از حق خود برای تحصیل، اشتغال و عدالت برابر محروم هستند.
گروه طالبان که از 15 اوت قدرت را در افغانستان بدست گرفته است، تلاش می کند به مردم این کشور و جامعه بین الملل درباره رعایت حقوق زنان اطمینان خاطر بدهد، اما تاکنون اجرایی نکرده است.
محروم ماندن زنان و دختران از آموزش و نداشتن حق کار در دولت طالبان همواره از نکات قابل بحث در افغانستان و نشست های منطقه ای و جهانی بوده است.
سخنان دبیر کل سازمان ملل متحد درباره لزوم رعایت حقوق اولیه بشر در افغانستان توسط گروه طالبان به عنوان پیش شرط عضویت در جامعه جهانی پیامی واضح از بزرگترین و مهمترین نهاد بین المللی به طالبان است که بشدت در تلاش برای جلب نظر کشورهای مختلف برای شناسایی رسمیت حاکمیت این گروه در افغانستان است.
سخنان گوترش پس از بیانیه اخیر کشورهای غربی شرکت کننده در نشست اسلو که با حضورهیاتی به ریاست وزیر خارجه گروه طالبان برگزار شد، دومین پیام منفی بین المللی به این گروه است تا بداند که هر گونه شناسایی رسمی این گروه منوط به اجرای موازین پذیرفته شده جهانی در خصوص حقوق بشر از جمله کنوانسیون ژنو در این باره است.
در حال حاضر تمرکز بیشتر جامعه جهانی در خصوص رعایت حقوق بشر در افغانستان، مربوط به زنان این کشور است که از زمان تسلط طالبان بر این کشور از 15 اوت 2021 تاکنون، گزارش های منتشر شده نشان می دهند که حقوق زنان در بخش های مختلف تضییع شده است.
در ماه های اخیر بارها زنان افغانستان در برخی شهرها از جمله در کابل در اعتراض به اعمال محدودیت ها علیه آنان برای تحصیل و کاربه خیابان ها آمده اند و خواستارمحترم شمردن حقوق زنان توسط گروه طالبان شده اند.
با وجود اعتراض های زنان در افغانستان و درخواست مکرر جامعه جهانی از گروه طالبان برای برداشتن محدودیت ها جامعه زنان اما این گروه تاکنون اقدامی که رضایت خاطر آنان را فراهم کند، انجام نداده است.
کشورهای غربی نیز در چنین شرایطی در فرصت گفت و گوهای دو یا چند جانبه با گروه طالبان، بر لزوم رعایت حقوق زنان در افغانستان از سوی این گروه تاکید کرده اند.
برغم خوش بینی مفرط سخنگوی گروه طالبان از نشست اخیر اسلو با حضور نمایندگان شماری از کشورهای غربی درباره تاثیر این اجلاس بر وضعیت افغانستان، بیانیه پایانی این نشست بر خلاف تصور این گروه بود و این گروه دستاوردی از این تلاش نداشت.
این گمانه وجود دارد تا زمانی که گروه طالبان گشایشی در جامعه افغانستان به لحاظ محترم شمردن حقوق اقشار مختلف از جمله زنان انجام ندهد، جامعه جهانی نیز تغییری در موضع خود در خصوص عدم شناسایی حاکمیت این گروه ایجاد نخواهد کرد.
اگرچه گروه طالبان به تعبیری توانست با زور و نظامی گری قدرت را باردیگر در افغانستان بدست بگیرد اما جلب نظر کشورها برای به رسمیت شناختن این گروه مسئله ای نیست که طالبان آنرا از طریق زور کسب کند.
گروه طالبان مجبور است برای شناسایی رسمی توسط جامعه جهانی، برخی استاندارهای بین المللی را در داخل افغانستان رعایت کند تا اعتماد ها به این گروه بتدریج بازگردد.
نویسنده : محمدرضا عسگری
115
