دبیر کل ناتو در مراسم افتتاح اولین دفتر این ائتلاف نظامی غربی در منطقۀ خلیج‌فارس خواستار تقویت همکاری‌های امنیتی ناتو با کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس شد.

به گزارش ایران پرس به نقل از خبرگزاری فرانسه، ینس استولتنبرگ، سه‌شنبه در مراسم افتتاح دفتر ناتو در شهر کویت در حضور شیخ جابر مبارک الصباح، نخست‌وزیر کویت گفت: این دفتر «مرکزی حیاتی برای همکاری بین ناتو و شرکای ما در حوزۀ خلیج (فارس) خواهد بود.»

این مرکز قرار است با برگزاری دوره‌های آموزشی پیشرفته در زمینه‌های امنیت سایبری، امنیت انرژی، شیمیایی، بیولوژیکی و سلاح‌های هسته‌ای به کشورهای حوزۀ خلیج‌فارس کمک کند.

 

پیشینه ناتو در خلیج فارس

مرکز ناتو در کویت در چارچوب «ابتکار عمل همکاری استانبول» تأسیس شده است. رهبران ناتو در سال 2004 در نشست این سازمان در استانبول ترکیه با تصویب طرح موسوم به «ابتکار عمل همکاری استانبول» یا آی‌سی‌آی تصمیم گرفتند ارتباط و همکاری امنیتی ناتو را با کشورهای خاورمیانه به‌ویژه کشورهای حوزۀ خلیج‌فارس افزایش دهند.

کویت، قطر، بحرین و امارات متحده عربی اعضای آی‌سی‌آی هستند و دو عضو دیگر شورای همکاری خلیج‌فارس (عربستان سعودی و عمان) نیز قصد دارند به آن ملحق شوند.

استولتنبرگ گفت: «ما با تهدیدات امنیتی مشترک مانند تروریسم، گسترش سلاح و حملات سایبری مواجه هستیم و در آرمان‌های یکسان برای صلح و ثبات سهیم هستیم.»

دبیر کل ناتو با اشاره به همکاری این سازمان با تک‌تک کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس افزود: «ضروری که بیشتر از قبل همکاری نزدیک داشته باشیم.»

استولتنبرگ گفت ناتو در سال گذشته صدها افسر عراقی را در اردن آموزش داده است تا مبارزۀ بهتری با گروه داعش داشته باشند.

وی افزود ناتو در حال گسترش «آموزش و ظرفیت‌سازی‌ها» در عراق است.

دبیر کل ناتو تصریح کرد این سازمان به مبارزه با تروریسم از راه‌های دیگر ازجمله با حمایت مستقیم از ائتلاف موسوم به ضد داعش که امریکا آن را رهبری می‌کند ادامه می‌دهد.

استولتنبرگ گفت این مرکز همکاری‌های نظامی و مبارزه با تروریسم و ​​افراط‌گرایی را تقویت می‌کند.

شیخ صباح خالد الصباح، وزیر خارجۀ کویت نیز گفت منطقۀ خلیج‌فارس با چالش‌های جدی مواجه است و همکاری با سازمان‌های بین‌المللی برای مقابله با آن‌ها لازم است.

 

گشایش مرکز منطقه ای ناتو در کویت/تحلیل

این نخستین مرکز ناتو در خارج از مرزهایش است و در آن کارکنانی از ناتو حضور دارند. قرار است این مرکز دوره‌ها و همایش‌هایی برای کمک به امور امنیتی و دفاعی کشورهای شورای همکای خلیج فارس برگزار کند.

کویت پس از پیشنهادش در سال ۲۰۱۱، برای میزبانی این مرکز انتخاب شد. قرار است مرکز منطقه‌ای ناتو سهم مهمی در تحکیم همکاری ناتو و کشورهایی ایفا کند که در چارچوب «ابتکار همکاری استانبول»Istanbul Cooperation Initiative با ناتو  تعامل دارند.

ناتو مدعی است بر مبنای ابتکار همکاری استانبول، قصد دارد با همکاری امنیتی گسترده با کشورهای خاورمیانه  در حفظ صلح و امنیت جهانی و منطقه ای مشارکت کند.

نقطه شروع همکاری ناتو و کشورهای  جنوب خلیج فارس از جمله کویت به نشست سران ناتو در سال 2004 در استانبول باز می گردد. در این نشست با تصویب سند «ابتکارهمکاری استانبول» از این کشورها دعوت شد تا وارد همکاری های امنیتی و نظامی با ناتو شوند.

 

پیامدهای حضور ناتو در خلیج فارس

 حضور و مداخله غرب در خاورمیانه و خلیج فارس، نتیجه ای جز افزایش اختلافات، شکاف ها و تنش ها چیز دیگری نداشته  است. از جمله بهانه های آمریکا و متحدانش در ناتو برای توجیه حضور خود در خلیج فارس، ایران هراسی است تا بدین ترتیب زمینه وابستگی امنیتی بیشتر کشورهای این حوزه را فراهم آورند. تلاش غرب بر ایجاد حداکثر واگرایی بین ایران و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس متمرکز است.

ایران همواره تلاش کرده است همسایگان جنوبی خود را درباره نیات دوستانه اش مطمئن سازد تا ضمن گسترش روابط منطقه ای، زمینه اقدامات روانی آمریکا و ناتو را برای ایجاد شکاف میان ایران و همسایگانش در چارچوب پروژه ایران هراسی کاهش دهد. با این حال آمریکا به عنوان سردمدار ناتو  در پی حضور گسترده تر ناتو در منطقه خاورمیانه و  خلیج فارس است.

با این همه تجربه نشان داده که حضور کشورهاو نیروهای خارجی در خلیج فارس نه تنها به افزایش ثبات در این منطقه ژئو استراتژیک کمکی نکرده بلکه موجب افزایش تنش ها نیز شده است.

اکنون با اقدام بی سابقه ناتو برای برپایی یک دفترمنطقه ای درخلیج فارس، این سازمان نظامی چند هزار کیلومتر دورتر از حوزه جغرافیایی محل ماموریت خود به مداخله در امور منطقه می پردازد.

 این مداخله برای ثبات بخشی نیست و صرفا موجب تقویت واگرایی و تنش ها در خلیج فارس و خاورمیانه خواهد شد./113/111

بیشتر بخوانید:

گسترش مناسبات ناتو با کشورهای عرب حوزه خلیج فارس

شورای همکاری خلیج فارس، تبعیت از عربستان و فرصت سازی برای مداخله انگلیس و امریکا در منطقه / تحلیل