«سمیر حمدی» نویسنده و پژوهشگر تونسی در تحلیلی که در روزنامه العربی الجدید منتشر شد، می‌نویسد، با وجود آن که «الطرابلسی» توانست با کسب 127 رأی موافق نمایندگان پارلمان و مخالفت 25 تن از آنها، به عنوان وزیر گردشگری تونس انتخاب شود، اما از زمان معرفی وی برای تغییرات جدیدی که «یوسف الشاهد» نخست وزیر تونس در کابینه خود در نظر گرفته است، جنجال گسترده در این رابطه همچنان ادامه دارد.
بر اساس این گزارش، معرفی و انتخاب پسر رئیس اقلیت یهودیان در تونس و بازرگان معروف این کشور به سبب اتهاماتی که در راستای خدمت به برنامه صهیونیست‌ها با آن مواجه است، در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های خبری جنجال آفرین شده است.
با توجه به اتهاماتی که «طرابلسی» با آنها مواجه است، کاربران شبکه‌های اجتماعی عنوان وزیر گردشگری تونس را شایسته وی نمی‌دانند و آن را بخشی از بازی تبلیغات نخست وزیر و نیز حرکت در مسیری می‌دانند که کشورهای مختلف عربی برای عادی‌سازی روابط و نزدیک شدن به رژیم اسرائیل در پیش گرفته‌اند.
«رونی طرابلسی» نخستین تونسی یهودی نیست که به پست وزارت در تونس رسیده است؛ پیش از او نیز در دولت‌هایی که پس از استقلال تونس در این کشور بر سر کار آمده‌اند و در دوره حکومت دو رقیبی، «آندره باروش» و «آلبرت بسیّس» نیز به عنوان وزیر در تونس منصوب شده بودند.
با این وجود شخصیت وزیر جدید به سبب روابط پیچیده و چارچوب گسترده فعالیت‌های اقتصادی وی در زمینه گردشگری، جنجال آفرین شده است؛ زیرا شرکت این وزیر جدید تونس، انحصار سفرهای تفریحی با ویژگی‌های دینی به معبد یهود الغریبه در جزیره جربه تونس را برعهده دارد.
با توجه به این که بیشتر کسانی که برای زیارت این معبد به جربه سفر می‌کنند، اسرائیلی هستند، طرح پرسش درباره پیشینه و نیز نوع روابط طرابلسی با طرف‌های با نفوذ رژیم صهیونیستی که سبب شده است تا چنین امتیازی فقط به شرکت وی داده شود، امری طبیعی است.
با توجه به این مسائل می‌توان دریافت که چرا پایگاه اینترنتی «اسرائیل عربی» پس از انتصاب طرابلسی به عنوان وزیر گردشگری تونس، بلافاصله این پیروزی را به وی تبریک گفت.
گرچه «رونی طرابلسی» برخورداری از تابعیت اسرائیلی خود را تکذیب کرده است، اما این موضوع برای متقاعد کردن کسانی که درباره تونسی بودن و حس میهن‌دوستی وی تردید داشته‌اند، کافی نبوده است.
از این‌رو، گروه‌های مختلف سیاسی تونس در اعتراض به واگذاری مسؤولیت وزارت گردشگری این کشور به طرابلسی تجمع اعتراضی کردند؛ همچنین وکلای مدافع این کشور اعلام کردند که برای لغو تصمیم نخست وزیر در رابطه با این انتصاب، به دادگاه اداری شکایت می‌کنند.
علاوه بر مناقشه‌های حقوقی و تجمع‌های اعتراضی، حمایت نمایندگان از وزیر جدید گردشگری تونس و رأی اعتماد این نمایندگان عضو فراکسیون‌های مختلف، سبب بروز اتهامات سیاسی دوجانبه میان گروه‌های مختلف سیاسی این کشور گردید.
ائتلاف ملی که نخست وزیر تونس نیز وابسته به این حزب است، نمایندگان احزاب طرح تونس، «ندای تونس» و نیز حزب النهضه به سبب دادن رأی اعتماد به طرابلسی، مورد انتقادات گسترده قرار گرفته اند.
افکار عمومی تونس نسبت به مسأله فلسطین حساس بوده و با توجه به تعرضات مکرر این رژیم به امنیت ملی تونس، مردم این کشور رژیم صهیونیستی را دشمنی قلمداد می‌کنند که امکان صلح با آن وجود ندارد.
بمباران دفتر سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) در اکتبر 1985در تونس، ترور «خلیل الوزیر» از مبارزان فلسطینی در آوریل 1988، فعالیت‌های جاسوسی در تونس که در دسامبر 2016 به شهادت «محمد الزواری» کارشناس پهبادی این کشور به سبب همکاری با جنبش حماس منجر شد، همگی از جمله اقدامات اسرائیل در تونس است.
با وجود آن که مردم تونس به طور عموم در دشمنی با صهیونیست‌ها و حمایت از مقاومت فلسطین از روحیه بالایی برخوردارند، اما دولت تونس در دوره‌های مختلف از زمان استقلال این کشور تاکنون، سیاست نزدیک شدن به رژیم صهیونیستی را به شکل‌های مختلف اتخاذ کرده است.
ملاقات «محمد المصمودی» سفیر تونس در فرانسه با «الکساندر استرمن» رییس کنفرانس جهانی یهودیان در سال 1966، افتتاح دفتر روابط تونس- صهیونیست‌ها در ماه مه 1996 در تل‌آویو و واگذاری ریاست این دفتر به «خمیس الجهیناوی» وزیر امور خارجه کنونی تونس و همچنین مشارکت هیأت اسرائیلی به ریاست «سیلوان شالوم» وزیر صهیونیستی در کنفرانس جهانی مجمع اطلاعات در تونس در نوامبر 2005، همگی از جمله اقدامات تونس در رابطه با برقراری ارتباط با اسرائیل بوده است.
این نوع دوگانگی حاکم بر وضعیت تونس به سبب مخالفت جامعه این کشور با عادی سازی روابط با اسرائیل و رویکرد رسمی این کشور در نزدیک شدن به این رژیم و برقراری روابط پنهان با آن، سبب بروز درگیری‌های دائمی و نزاع میان گروه‌های سیاسی تونسی شده است؛ گروه‌هایی که حتی در این رابطه اختلافاتی را میان اعضای یک حزب شاهدند.
منطقه عربی به طور کلی شاهد وضعیتی مشابه تونس است. حکام کشورهای عربی برای جلب رضایت قدرت‌های با نفوذ بین المللی، سعی دارند تا از کانال‌های مختلف سیاسی، ورزشی و هنری، با رژیم اشغالگر صهیونیستی رابطه برقرار کنند.
در این میان، تلاش سران سیاسی این کشورها برای نشان دادن خود به عنوان مدافع قضیه فلسطین و حمایت از فلسطینیان در مقابل ملت‌های عربی، بیانگر نفاق سیاسی بی‌سابقه‌ای از سوی آنهاست.
این مسأله نیز از نبود شفافیت لازم در حکومت، تلاش برای بی اطلاعی افکار عمومی از تصمیمات مربوط به مسائل مهم و همچنین اقدام برخی نظام‌های عربی برای تبدیل کردن روابط پنهان خود با اسرائیل به اتحاد با این رژیم به دلایل منطقه‌ای و یا حفظ قدرت – همانطور که در عربستان سعودی شاهد هستیم، ناشی می‌شود. 139/120
مترجم: محب‌احمدی
بیشتر بخوانید:
تظاهرات ضدصهیونیستی تونسی‌ها در سالگرد صدور اعلامیه بالفور
رای الیوم: آیا تونس عادی‌سازی روابط با اسرائیل را ممنوع می‌کند؟
دادگاه تونس مانع از ورود یک هیات صهیونیستی به این کشور شد
