اشاره این سازمان حقوق بشری به خلف وعده مرکل در زمینه برخورد با جنایات یک گروه نئو نازی موسوم به" هسته ناسیونال سوسیالیست" (NSU) است.
صدر اعظم آلمان در سخنرانی خود به مناسبت یادبود قربانیان این سازمان زیر زمینی در سال 2012 شفاف سازی و تحقیقات کامل درباره این مجموعه پیچیده تروریستی را وعده داد، اما این وعده توسط مرکل محقق نشد.
این اولین بار نیست که مساله افزایش نژاد پرستی در آلمان مورد انتقاد قرار گرفته است. در فوریه 2014 نیز شورای اروپا دولت آلمان را به خاطر آنچه غفلت در مبارزه علیه خارجی ستیزی و نژاد پرستی خواند، به شدت مورد انتقاد قرار داد و به دولتمردان این کشور در این باره هشدار داد.
به گفته عفو بین الملل نیز شواهد حاکی از وجود نژادپرستی بنیادی و نهادینه شده در آلمان است که حتی برای سازمان زیرزمینی " هسته ناسیونال سوسیالیست" نیز اقدامات نژاد پرستانه را ممکن ساخته است.
این سازمان حقوق بشری هشدار داده که رویکرد متناقض دولت آلمان یعنی وعده مبارزه با نژاد پرستی و عدم اقدام موثر در این زمینه، می تواند منجر به ایجاد این خطر شود که ساختارها و شبکه‌های راست افراطی که حامی و پشتیبان گروه های نئو نازی هستند کماکان به فعالیت خود ادامه دهند.
در واقع در سال های اخیر فعالیتهای گروه های راست افراطی بویژه نئو نازی ها در آلمان در قالب تشکیل گروههای زیر زمینی در حال گسترش است و همین مساله نگرانی های زیادی را در جامعه آلمان برانگیخته است.
این علاوه بر اقدامات آشکار بیگانه ستیزانه مانند حمله به مهاجران یا تظاهرات ضد مهاجرتی و مانند آن است.
در این راستا در سال 2011 یک گروه نئو نازی موسوم به " هسته ناسیونال سوسیالیست" که در قتل ده تبعه ترک دست داشت منحل و یکی از اعضای آن یعنی " بیته زشاپه" که زنی 38 ساله است دستگیر شد.
این پرونده بزرگترین پرونده نئونازی ها پس از جنگ در آلمان بود. در جایگاه متهم تنها یک نفر قرار داشت و دو متهم دیگر خودکشی کرده بودند. این گروه نئونازی در فاصله سالهای 2000 تا 2011 ، عملیات خود را دور از چشم سازمانهای اطلاعاتی صورت دادند.
پس از وحدت دو آلمان، دولت این کشور ظاهرا تلاش کرد تهدیدات گروه های راست گرای افراطی نئونازی را کم اهمیت جلوه دهد. با این همه این گروهها به فعالیت خود از جمله قتل وآزارمهاجرین بویژه ترکهای مقیم آلمان ادامه داده اند.
دولت آلمان همیشه با این انتقاد روبرو بوده که در رسیدگی به موضوع پرونده قتل های زنجیره ای ترک ها برای کشف حقیقت و دستگیری عوامل آن جدیت کافی به خرج نداده و اهمیت چندانی برای آن قائل نشده است. هم چنین این انتقاد از دولت آلمان همواره مطرح بوده که مقابله با اقدامات نژاد پرستانه و اسلام ستیزانه از سوی گروه های نئونازی به هیچ عنوان جدی گرفته نمی شود.
جامعه شناسان معتقدند این خطر درجامعه آلمان رو به افزایش است که با ادامه بی تفاوتی دولت، نژاد پرستی و خارجی ستیزی افراد و گروه های راست افراطی رفته رفته از حاشیه و فعالیت های پنهانی خارج شده و به صورت علنی و آشکار در بطن جامعه ظهور کند.
با توجه به افزایش معضلات اقتصادی و نارضایتی شهروندان آلمانی از سیاستهای مهاجرتی، می توان پیش بینی کرد که نه فقط گروههایی مانند جنبش اسلام ستیز پگیدا بلکه مجموعه ای از گروهها و جنبش های اروپا ستیز، مهاجر ستیز و ضد اسلامی در آلمان رشد یابند.
مسلمانان آلمان که بسیاری از آنان از اتباع ترکیه هستند اکنون تحت فشار روانی واجتماعی فزاینده ای از سوی اسلام ستیزان بویژه با توجه به حملات تروریستی سال 2015 در پاریس و سال 2016 در بروکسل قرار دارند.
به نظر می رسد انتقاد عفو بین الملل از مرکل نیزبا توجه به مخاطرات فزاینده گسترش فعالیتهای خشونت طلبانه نژاد پرستان در آلمان ولزوم برخورد قاطع دولت آلمان با این معضل بزرگ اجتماعی و امنیتی مطرح شده باشد.
