ایران پرس: برخی آثار سینمایی، در سال های اخیر به نوعی مستقیم به روایتگری از تحولات سیاسی می پردازند و در این میان برای کارگردان فیلم و یا نویسنده اثر اولویت اصلی نگارش داستان و به تصویر کشیدن حقایق بدون هیج کم و کاستی و توجه به اصل وقایع روی داده است.

با رویدادهای اخیر بریتانیا، می توان بار دیگر نگاهی به اثر سینمایی داشت که یکی از مهم‌ترین وقایع قرن اخیر این کشور را به تصویر می‌کشد.

فیلم سینمایی برگزیت به کارگردانی «توبی هاینز» (1) که در سال 2019 ساخته شده از جمله آثاری است که یکی از مهم‌ترین رویدادهای تاریخی اروپا و بریتانیا را به تصویر می کشد.

داستان برگزیت

خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا «برگزیت» (2)، مهمترین رویدادی بود که در سال های اخیر شاید حتی بیش از مرگ ملکه بر سرنوشت مردم بریتانیا و اتحادیه اروپا تاثیر داشت.

چه در داخل بریتانیا و همچنین اتحادیه اروپا با این روند مخالفت های گسترده ای شکل گرفت. با این وجود حزب راستگرای محافظه کار با اجرای برنامه تبلیغاتی و سیاسی اهداف خود را پیش برد و سرانجام با همه پرسی سال 2016 مردم این کشور با شرکت در یک همه پرسی با فاصله ای اندک از 50 درصد رای به خروج این کشور از اتحایه اروپا دادند.

این همه پرسی به واقع منجر به شکل گیری بی ثباتی سیاسی در بریتانیا و استعفای چند کابینه شد که اثرات آن تا امروز نیز ادامه دارد. فیلم « برگزیت : جنگ غیرمدنی» ( 3) روایت و سرگذشت «دومنیک کامینگز» ( 4 ) طراح اصلی این همه پرسی است که «بندیکت کمبریج» ( 4) بازیگر سرشناس هالیوودی نقش او را بازی می کند.

در این فیلم، تلاش درونی حزب محافظه کار برای خروج از اتحادیه اروپا و نقش دومینیک کامینگز به عنوان عامل اصلی برای برنامه ریزی و نهایتا انجام همه پرسی روایت شده است.

در ابتدای فیلم، رهبران حزب محافظه کار از جمله «مایکل گوو» (5) از جناح میانه رو کامینگز را که از حزب کنار گذاشته شده دوباره به عرصه فعالیت می کشانند.

در این میان چهره های سیاسی بدنام مثل «نایجل فاراژ» (6) با گرایش های راست افراطی نیز از جمله افرادی هستند که از برگزاری همه پرسی حمایت می کردند.

اعضای حزب محافظه کار سرانجام پس از تنش های درونی و اختلاف نظرها دیدگاههای کامینگز را می پذیرند و کارزاری گسترده برای جلب نظر مردم شکل می دهند.

با وجود مخالفت شدید حزب کارگر و رهبران آن از جمله «جرمی کوربین» (7) اما محافظه کاران با هدایت کامینگز برنامه های خود را پیش می بردند.

کامینگز، با انتخاب گروهی از افرادی که به فضای مجازی آشنا هستند روند جلب نظر مردم را پیش می برند و در این راه حتی از دروغ گفتن و دادن اطلاعات غلط به مردم نیز خودداری نمی کنند.

یکی از این دروغ ها که خود رسانه های بریتانیایی به آن اشاره کردند موضوع پرداخت پول به اتحادیه اروپا برای هزینه های درمانی بود که نادرست بودن آن ثابت شد.

در کنار گروه سیاسی ثروتمندان بدنام نیز که از حامیان برگزاری برگزیت هستند از حزب محافظه کار حمایت می کنند تا همه پرسی برگزار شود.

با این وجود نارضایتی های اقتصادی و اجتماعی عامل موثری بود که مردم بریتانیا به این همه پرسی را می‌دهند.

پیامدهای همه پرسی برگزیت برای بریتانیا

 

هرچند فیلم، بدنبال تحلیل سیاسی نیست اما روایت فراز و فرود و تنش های درونی حزب محافظه کار را آشکار می کند.

همه پرسی سال 2016 برگزار می شود و حامیان برگزیت با فاصله اندکی به پیروزی می رسند اما برای بریتانیا برگزیت نقظه شروع آشوبی بی پایان در صحنه سیاسی و بی ثباتی در ساختار حاکمیت و حزب محافظه کار بود.

پس از همه پرسی «دیوید کامرون» (8) نخست وزیر وقت از حزب محافظه کار به خاطر مخالفت با برگزیت استعفا داد و «ترزا می»(9) جانشین او شد اما برای حزب محافظه کار و بریتانیا این نقطه شروع تنش های سیاسی نیز بود.

حزب محافظه کار به دوجناح مخالف و موافق برگزیت تقسیم شد و سرانجام پس از دورانی طولانی از اختلاف با اتحادیه اروپا «بوریس جانسون» سیاست مدار مورد علاقه کامینگز به عنوان نخست وزیر انتخاب شد تا برگزیت اجرا شود.

برگزیت و تداوم بی ثباتی سیاسی در بریتانیا و اروپا با ظهور احزاب راستگرای افراطی

دو پیامد سیاسی برگزیت را در تحولات سیاسی بریتانیا و اتحادیه اروپا آشکارا می توان مشاهده کرد.

در بریتانیا با نخست وزیری بوریس جانسون روند اختلافات در حزب محافظه کار ادامه پیدا کرد، بطوریکه در ماههای اخیر با کناره گیری او از سمت نخست وزیر در پی رسوایی شرکت در یک مهمانی شبانه جانشین او «لیزتراس» (10) نیز یکی از کوتاه ترین دوران نخست وزیری را در خانه شماره 10 داونینگ استریت (ساختمان نخست وزیری) گذراند و تنها 40 روز ریاست دولت را بر عهده داشت تا «ریشی سوناک»(11) جایگزین وی شد.

رویای نافرجام رهبران حزب محافظه کار برای ایجاد ثبات و تثبیت قدرت نیز به نتیجه نرسید و این حزب با تنش های درونی مواجه شد اما در کشورهای دیگر عضو اتحادیه اروپا، نیز برگزیت احزاب دسته راستی دیگررا به حرکت واداشت تا رهبران آنها نیز تهدیدی برای نظام سیاسی و اتحادیه اروپا باشند.

«مارین لوپن» (12) از حزب راستگرا و افراطی «اجتماع ملی» و «جورجیا ملونی» ( 13) نخست وزیر فعلی ایتالیا ازحزب برادران از جمله احزابی هستند که ویژگی مشترک آنها نفرت و بیزاری از اتحادیه اروپا است.

Toby Haynes -1

Brexit - 2

Brexit: The Uncivil War – 3

Dominic Cummings - 4

Michael Gove - 5

Nigel Farage -6

Jeremy Corbyn -7

David Cameron - 8

Theresa May - 9

Liz Truss - 10

Rishi Sunak -11

Marine Le Pen - 12

Giorgia Meloni -13

 

نویسنده: احسان شاه ابراهیم