پایگاه اطلاع رسانی «بلوار اکستریور» در مقاله ای به تفرقه در حزب اتحاد دموکرات - مسیحی آلمان بر سر جانشینی «آنگلا مرکل» صدر اعظم این کشور پرداخت. این رسانه فرانسوی نوشت: تکلیف جانشین آنگلا مرکل در راس حزب اتحاد دموکرات مسیحی هفتم ماه دسامبر مشخص خواهد شد.
«فردریش مرتس» و «ینس اشپان» دو تن از اصلی ترین نامزدهای این انتخابت، منتقدان اقدامات مرکل به ویژه سیاست وی در زمینه مهاجرت هستند. آن ها طرفدار خط مشی محافظه کارانه تری هستند. «آنگرت کرامپ کرانبائر» نیز سومین گزینه مطرح برای تصاحب کرسی رهبری حزب است. وی یکی از حامیان کارنامه مرکل قلمداد می شود.
یکی از اصلی ترین سوالات در خصوص جانشینی مرکل به عنوان صدر اعظم این است که آیا رهبری جدید حزب اتحاد دموکرات - مسیحی به میراث برجای مانده از سیاست های مرکل در حمایت از همگرایی اروپایی شامل دفاع از ایجاد ارتش اروپایی و تقویت منطقه یورو، پای بند خواهد بود یا خیر؟
در آلمان، آشوبگران کم شمار نیستند. اما تا این لحظه این کشور از سرایت بحران «جلیقه زردها» از فرانسه در امان مانده است. دولت های اروپایی یکی پس از دیگری با مشکل نمایندگی مواجه می شوند. آلمان نیز هنوز موفق نشده است از این بحران عبور کند و گروهی از آلمانی ها دولت را نماینده خود نمی دانند.
دولت ائتلافی آلمان با گذشت ماه ها از انتخابات سپتامبر 2017 تشکیل شد. آنگلا مرکل در دو انتخابات محلی متحمل شکست سختی شد. وی که از سال 2005 عنوان صدر اعظمی را در اختیار دارد، از سوی هم حزبی هایش مورد انتقاد قرار گرفت و ناگزیر شد از تصاحب کرسی رهبری حزب دموکرات- مسیحی چشم پوشی کند.
آنگلا مرکل قصد دارد آخرین دوره صدر اعظمی اش را به پایان برساند اما در ماه اکتبر هم اعلام کرد که حاضر نیست در انتخابات رهبری حزب شرکت کند. وی از سال 2000 رهبری حزب و سپس ریاست دولت آلمان را با قدرت در دست گرفت و (اکنون پس از نزدیک دو دهه) به زودی از نام جانشیش در راس حزب دموکرات- مسیحی مطلع خواهد شد.
کنگره حزب اتحادیه دموکرات - مسیحی، 7 و 8 دسامبر با 1001 نماینده در هامبورگ تشکیل جلسه می دهد. هدف از تشکیل این جلسه، انتخاب رهبر حزب از بین چند نامزد است. سه نامزد اصلی در هفته های اخیر و طی هشت گردهمایی در مناطق مختلف آلمان، برنامه های خود را ارائه کردند. آخرین گردهمایی این نامزدها در برلین برگزار شد. دو مسئله کانون تمامی مباحثات بود: سیاست مهاجرتی صدر اعظم آلمان و همچنین سیاست های اجتماعی وی. نامزدهای رهبری حزب دموکرات - مسیحی بر این باور بودند که مرکل سیاست های اجتماعی خود را باب میل اعضای ائتلاف دولتی از حزب سوسیال- دموکرات تبیین کرده است.
مرتس و اشپان، خط مشی محافظه کارانه
منتقدان مرکل وی را متهم کردند که با پذیرش صدها هزار پناهجوی سوری و آفریقایی در موج گسترده مهاجرت در سال 2015 با اعصاب هموطنان شان بازی کرده است. منتقدان مرکل همچنین وی را مسئول قدرت گرفتن حزب راست گرای افراطی «آلترناتیو برای آلمان» در شرق و غرب آلمان معرفی می کنند. راستگرایان افراطی در منطقه «هسن» در انتخابات ماه اکتبر 15 درصد از کل آرا را تصاحب کردند.
البته باید یادآور شد که مرکل در خصوص مسایل دیگر به ویژه سیاست های اروپایی، چندان هدف انتقاد قرار نگرفت.
دو نفر از سه نامزد اصلی انتخابات رهبری حزب اتحادیه دموکرات - مسیحی خط مشی محافظه کارانه تری اتخاذ کرده اند. «ینس اشپان» 37 سال دارد و جوان ترین نامزد است. وی از قانون ازدواج همجنسگرایان که از حمایت صدر اعظم نیز برخوردار بود، بهرمند شد و با یک مرد، ازدواج کرد.
اشپان در پارلمان آلمان گروهی از منتقدان سرسخت سیاست های مرکل به ویژه سیاست های مهاجرتی وی را دور خود جمع کرده است.
«فردریش مرتس» 63 ساله هم رئیس گروه نمایندگان حزب اتحادیه دموکرات - مسیحی است. وی در بخش تجارت فعالیت داشته و از این راه ثروت زیادی به دست آورده است. مرتس نماینده صاحبان شرکت ها است و از منتقدان سیاست های مهاجرتی مرکل قلمداد می شود. وی وعده داده است که در صورت پیروزی در انتخابات حزب دموکرات - مسیحی را به مسیر مستقیم ارزش های محافظه کاران و لیبرالیسم اقتصادی باز می گرداند.
«آنگرت کرامپ کرانبائر» دنباله روی سیاست های مرکل
آنگرت کرامپ کرانبائر در نظرسنجی های اخیر نزد نمایندگان کنگره حزب اتحاد دموکرات - مسیحی با مرتس رقابت شانه به شانه ای دارد. کرامپ کرانبائر 56 ساله رئیس سابق ایالت «زارلند»، محبوب ترین چهره نزد رای دهندگان است. وی در ماه فوریه دبیرکل حزب دموکرات مسیحی شد و پس از سفر به فدراسیون های حزب در مناطق مختلف آلمان، برنامه آینده حزبش را تنظیم کرد.
کرامپ کرانبائر با موهای کوتاه مثل یک مدیر مدرسه پرانرژی و مادر یک خانواده مسیحی معتقد، است. وی از کارنامه آنگلا مرکل دفاع می کند و البته خواهان تغییرات و اصلاحات به ویژه در مورد مباحثات درون حزبی است. رئیس سابق ایالت زارلند مرکل را فقط در یک مورد، خفه کردن صدای مخالفان در داخل حزب سرزنش می کند. از نظر وی، مرکل با جلوگیری از اعتراضات داخلی، مانع به قدرت رسیدن گروهی جدید شده و راه را برای بروز خشم از خارج حزب هموار کرده است.
احزاب سیاسی ایجاد شده در کشورهای اروپایی پس از جنگ جهانی دوم، دورنمای سیاسی ترسیم کردند. اما این احزاب قادر به پاسخگویی مطالبات جدید سیاسی نبوده و تضعیف شده اند. آلمان نیز از این قاعده مستثنا نیست.
روزنامه اشپیگل در ماه فوریه و در اوج بحران تشکیل دولت در آلمان نوشت: «بحران حاکم بر آلمان: ضعف احزاب مردمی، ضعف جمهوری.»
در جناح چپ، حزب سوسیال - دموکرات هنوز به سرنوشت حزب سوسیالیست فرانسه که پس از شکست «فرانسوا اولاند» در انتخابات متلاشی شد، دچار نشده است. این حزب آلمانی هنوز به سرنوشت جناح چپ ایتالیا دچار نشده، اما در نظرسنجی ها در پایین ترین سطح محبوبیت قرار گرفته است.
امروز محبوبیت حزب اتحاد دموکرات- مسیحی 28 درصد ارزیابی می شود. اما محبوبیت حزب سوسیال - دموکرات سقوط کرده است. محبوبیت 15 درصدی سوسیال- دموکرات ها این حزب را در کنار حزب آلترناتیو برای آلمان قرار داده است. سبزهای آلمانی نیز بر خلاف سبزهای فرانسه، به عنوان برنده این اوضاع، از سوسیال- دموکرات ها پیشی گرفته اند و با این موفقیت درهای دولت ائتلافی به روی آن ها باز شد.
شورش داخلی در حزب سوسیال – دموکرات
رهبران حزب سوسیال – دموکرات در ماه مارس تصمیم گرفتند برای این که کشور بدون دولت نماند، با اتحادیه دموکرات – مسیحی دولتی ائتلافی تشکیل دهند. این تصمیم یک اشتباه بود و اعتراضات داخلی علیه این تصمیم گیرندگان به ویژه «آندریا نالس» رهبر حزب را در پی داشت. اردوگاه جوانان حزب علیه این اقدام وارد عمل شدند و حتی تا زیر سوال بردن قانون «هارتس» پیش رفتند.
این قانون در دوران «گردهارد شرودر» صدر اعظم پیشین آلمان تصویب شد. هدف از تصویب این قانون توقف روند افزایش بیکاری بود. اما هارتس زمینه ساز محرومیت قشری از کسانی شد که برای دفاع از حقوق شان سندیکایی نداشتند. هارتس زمینه ساز ظهور ثروتمندانی جدید مثل فردریش مرتس، و موجب افزایش شکاف طبقاتی شد و سرمایه داران از آن حمایت کردند. قانون هارتس به چاشنی دائمی برای خشمی شد که شبکه اجتماعی و رسانه ها و همچنین سخنرانی های پوپولیستی به آن دامن زدند و پوپولیست ها با تکیه بر آن از احزاب سنتی که قادر نیستند خود را با اوضاع هماهنگ کنند، سبقت گرفتند و احزاب سنتی برای پاسخگویی به شرایط جدید دچار مشاجرات داخلی شدند.
محدودیت های دولت میانه رو
آنگلا مرکل سیستم دولت خود را بر تلاش برای ایجاد آشتی میان ارزش های سنتی حزبش (امنیت و اداره خانواده توسط پدری بدون بدهی) و ارزش های مورد علاقه شرکایش در دولت (رها کردن انرژی اتمی، خانواده های جدید، حقوق حداقلی) متمرکز کرد. اما این دولت میانه رو به دلیل فقدان گفت و گوهای واقعی، به پایان راه خود رسیده است. 112/114
مترجم: علیرضا فراهانی
بیشتر بخوانید:
نظرسنجی: اکثر شهروندان آلمانی خواهان کناره‌گیری مرکل هستند
فرانس24: آیا دوران پس از مرکل فاجعه‌بار خواهد بود؟
گزارش: انتخابات ایالتی؛ چالشی برای صدر اعظمی مرکل
سال 2021، پایان چهار دوره صدراعظمی مرکل در آلمان
