پایگاه اطلاع رسانی بلوار اکستریور در مقاله ای به قلم «دیلف پوهل» Detlef Puhl به بررسی مخالفت احزاب راستگرای آلمانی با سیاست های مهاجرتی «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان پرداخت.
این نشریه فرانسوی نوشت، «هورست زیهوفر» Horst Seehofer وزیر کشور آلمان با سیاست های آنگلا مرکل در خصوص مسئله مهاجرت مخالف است و این مخالفت خطر بروز تنش های شدید در دولت آلمان را به همراه دارد.
هورست زیهوفر، وزیر کشور آلمان
رئیس حزب اتحادیه سوسیال - مسیحی متحد حزب آنگلا مرکل یعنی حزب دمکرات - مسیحی و جناح راست ائتلاف حاکم بر آلمان، از سیاست صدر اعظم و پذیرش مهاجران در سال 2015 انتقاد می کند.
وی در مخالفت با مرکل تا جایی پیش رفته است که حتی اختیارات صدراعظم در خصوص مهاجران را زیر سوال برده و تهدید کرده است که در صورت عدم دستیابی شورای اروپا به راه حلی برای مشکل مهاجران، برای جلوگیری از مهاجران به کنترل مرزهای آلمان مبادرت خواهد کرد. این رویارویی خطر موفقیت گسترده راست افراطی در انتخابات محلی بایرن Bavière را افزایش داده است.
گویی وحشت سال 2015 هنوز به پایان نرسیده است. سه سال از تصمیم آنگلا مرکل در سال 2015 مبنی بر پذیرش یک میلیون مهاجر به دلایل انسانی با موافقت پارلمان آلمان در ششم ماه ژوئن می گذرد اما پس از گذشت سه سال، این تصمیم امروز برای مرکل مشکل بزرگی به وجود آورده است.
در حالی که مرکل تصور می کرد بر این بحران فایق آمده، بحران یاد شده صدر اعظم را با خطر سرنگونی مواجه کرده است؛ اما این اتفاق دو هفته دیگر رخ خواهد داد یا دو ماه دیگر؟ پیش از پایان سال جاری یا سال بعد؟ امروز در برلین هیچ کس شهامت صحبت کردن در باره چنین اتفاقی را ندارد.
حزب سوسیال - دمکرات شریک صدر اعظم آلمان در ائتلاف حاکم بر این کشور از موضع گیری در قبال این بحران خودداری می کند.
سوسیال – دمکرات ها از هم اکنون خود را برای انتخابات زودهنگام آماده می کنند. بحث در خصوص پایان این ائتلاف آغاز شده و روز به روز این بحث تشدید می شود.
هیچ کس نمی داند چه کسی ممکن است جانشین آنگلا مرکل شود. مسئله جانشینی صدر اعظم آلمان که در ماه مارس، شش ماه پس از برگزاری انتخابات و از زمان تشکیل دولت چهارم وی آغاز شده، زودتر از آن چه تصور می شد به بحث روز مبدل شده است.
جانشینی مرکل همزمان با تشدید جدل ها درباره مسئله مهاجران
بحث در خصوص جانشینی مرکل همزمان با تشدید بحث و جدل ها در خصوص مسئله مهاجران آغاز شد.
شمار پناهدگان که تا سال 2015 رو به افزایش بود، پس از این تاریخ به یک باره و به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت.
به گفته «دونالد توسک» رئیس شورای اروپا، از اکتبر سال 2015 شمار مهاجرانی که به طورغیرقانونی وارد خاک اروپا شده اند، 95 درصد کاهش یافته است.
به گزارش وزارت کشور فدرال آلمان شمار پناهجویان در سال 2018 در قیاس با یک سال پیش کاهش یافته است. براساس این گزارش، تعداد مهاجران وارد شده به آلمان، تا پایان ماه آوریل سال جاری 54 هزار و 790 نفر بوده است.
به این ترتیب پیش بینی می شود تا پایان سال جاری شمار مهاجرانی که وارد خاک این کشور خواهند شد به 165 هزار نفر برسد.
این در حالی است که این تعداد در سال 2016، 740 هزار نفر و در سال 2017، 220 هزار نفر بود. اتحادیه سوسیال – مسیحی در مبارزات انتخاباتی سال 2017 در مخالفت با سیاست های مهاجرتی مرکل و علی رغم مخالفت صدر اعظم با تعیین سقفی برای ورود مهاجران به آلمان، بر سقف 200 هزار مهاجر تاکید می کرد.
به هر ترتیب دولت آلمان برای جلوگیری از تکرار ماجرای سال 2015 (پذیرش 1 میلیون مهاجر) وارد عمل شد و تصمیمات تعیین کننده ای اتخاذ کرد.
دفتر فدرال مهاجرت و پناهندگان با هدف رسیدگی سریع تر به درخواست پناهندگی مهاجران، تعداد پرسنل خود را به شدت افزایش داد. علاوه بر این، قوانین جدیدی برای اخراج راحت تر مهاجرانی که موفق به دریافت حق اقامت نشده اند، وضع شد.
بیش از 25 درصد پناهجویانی که در سال 2015 به آلمان رفته بودند، موفق به یافتن کار شدند. «هورست زیهوفر» رئیس حزبِ ائتلافی با حزب مرکل، از حزب اتحادیه سوسیال - مسیحی و اصلی ترین رقیب آنگلا مرکل به عنوان وزیر کشور وارد دولت شد. مرکل تصور می کرد که هورست زیهوفر زیر نظر وی مسئولیت رسیدگی به مسئله مهاجران را بر عهده خواهد گرفت.
خلاصه آن که به نظر می رسید، آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان بر تمامی مشکلات جدی فایق آمده است؛ البته تا روزی که ماجرای رسوایی دفتر مهاجرت و پناهجویان در شهر برمن Brême در ماه مه و جنگ قدرت در بین دمکرات – مسیحی ها آغاز شد.
این جنگ پیامدهای شومی برای اروپا در بر داشت. چرا که مرکل در موضع ضعف قرار گرفته است و دیگر نمی تواند به رغم نیاز مبرم امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه، وی را همراهی کند.
اما واقعا چه اتفاقی رخ داد؟ در پایان ماه مه علیه دفتر فدرال مهاجرت و پناهندگان در برمن پرونده ای تشکیل شد. مدیر این دفتر از کار معلق شد. مدیر دفتر برمن متهم شده بود، بدون بررسی اطلاعات مربوط به یک هزار متقاضی پناهندگی، بدون برخورداری از صلاحیت لازم به این پناهجویان حق پناهندگی اعطا کرده است.
هورست زیهوفر وزیر کشور آلمان مسئول رسوایی معرفی شد که ماه ها پیش از این که این پست به وی واگذار شود، رخ داده بود.
زیهوفر رئیس اتحادیه سوسیال – مسیحی از سال 2015 مخالف سیاست های مهاجرتی مرکل بود. وی که در بایرن در حوزه انتخاباتی خود مشغول مبارزات انتخابات محلی 14 اکتبر بود، ناگزیر شد خود را در این نبرد مصمم نشان دهد. از این رو در سراسر آلمان تحقیق قضایی در خصوص عملکرد سایر دفاتر فدرال مهاجرت و پناهندگان در دستور کار قرار گرفت.
هورست زیهوفر در 13 ماه ژوئن مدیر دفتر فدرال و معاون خود را برکنار کرد. وی در 19 ماه ژوئن یکی از کارکنان وزارت کشور در بایرن (ایالت بایرن) را به عنوان مدیر دفتر فدرال برگزید.
کار پاکسازی آغاز شد. حال باید منتظر ماند و دید که آیا با حاکمیت قانون و اتخاذ تصمیمات سریع برای عملکرد بهتر دفتر فدرال، اعتماد به این بخش از دولت باز می گردد یا خیر؟
جنگ قدرت در راس اتحادیه دمکرات – مسیحی
این رسوایی جنگ قدرت در اردوگاه دمکرات - مسیحی را که در پارلمان با سوسیال – مسیحی ها تشکیل یک گروه داده اند، به دنبال داشت.
اتحادیه سوسیال - مسیحی از سال 2015 با سیاست های صدر اعظم آلمان و رئیس اتحادیه دموکرات – مسیحی و دولتی که خود بخشی از آن بود، مخالفت می کند. هم اکنون چهار ماه تا انتخابات بایرن (ایالت بایرن) زمان باقی است.
«مارکوس سودر» Markus Söder جانشین هورست زیهوفر در راس دولت محلی بایرن قرار دارد. خطر شکست وی در برابر راستگرایان افراطی در حزب جایگزین برای آلمان (AfD) جدی است.
مارکوس سودر
مارکوس سودر از فضای به وجود آمده برای موفقیت خود در انتخابات بهره برداری می کند. وی خود را مدافع خواسته مردم معرفی کرده و این طور وانمود می کند که از آن ها در برابر موج مهاجران از سمت جنوب کشور محافظت می کند.
این در حالی است که آلمان از سال 2015 دیگر شاهد موج گسترده مهاجرت نبوده است. مارکوس سودر خود را آماده ارائه راه حل ملی، در صورت ناکارآمدی راهکار اروپایی، معرفی کرده است. این حزب از مرگ چندقطبی گرایی اروپایی نیز سخن به میان آورده است.
در حال حاضر اعضای یک خانواده سیاسی که هر دو در یک دولت در کنار هم قرار دارند، دو موضع گیری متضاد از هم اتخاذ کرده اند: موضع گیری اتحاد سوسیال – مسیحی و وزیر کشور که خواستار اثبات توانایی خود و اعمال کنترل مرزهای ملی است و مواضع آنگلا مرکل که قصد ندارد به تنهایی، بدون مشورت و علیرغم میل شرکای اروپایی اش در این زمینه تصمیمی بگیرد.
این وضع نمی تواند زیاد ادامه داشته باشد. هورست زیهوفر آشکارا اعلام کرده است درصورتی که شورای اروپا در 28 و 29 ماه ژوئن در خصوص کنترل بهتر مرزهای اروپایی تصمیمی اتخاذ نکند، با حمایت اتحادیه سوسیال – مسیحی، در اقدامی ضروری مقدمه چینی برای کنترل مرزی از یکم ماه ژوئیه را آغاز می کند. این در حالی است که شورای اروپا اتخاذ چنین تصمیمی را در دستور کار خود قرار نداده است.
همزمان، آنگلا مرکل ناگزیر شد اعلام کند وزیر کشور به صرف این که تصمیم شورای اروپا را برای محافظت از مرزها ناکافی ارزیابی می کند، حق ندارد راسا برای کنترل مرزهای آلمان تصمیم گیری کند. صدر اعظم آلمان خاطر نشان می کند که اتخاذ چنین تصمیمی بخشی از اختیارات رئیس دولت (صدر اعظم) است. این در حالی است که هورست زیهوفر با این تفکر مخالف است.
زیهوفر نه از مرکل اطاعت می کند و نه حاضر است از سمت خود استعفا کند. اگر وی طبق خواسته اتحاد سوسیال – مسیحی درباره کنترل مرزها تصمیم گیری کند، دولت و رئیس دولت که در راس وزارت کشور قرار دارد، می تواند وی را برکنار نماید. البته وزیر کشور نیز خاطر نشان کرده است که در این صورت مرکل در راس دولت آلمان وجود نخواهد داشت.
ابعاد اروپایی
یکی دیگر از جنبه های نگران کننده این ماجرا، ابعاد اروپایی آن است. در هفته های اخیر مسئله مهاجرت و پناهندگی، گوی سبقت را از مسئله اصلاحات در منطقه یورو ربوده و به اصلی ترین بحث در اروپا مبدل شده است. مرکل و مکرون چندی پیش در خصوص اصلاحات در منطقه یورو به توافق رسیدند. این توافق دوجانبه از سوی مارکوس سودر – از مقامات حزبی که برادر حزب مرکل قلمداد می شود - به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. موضع گیری جدید دولت ایتالیا در خصوص قوانین مربوط به پناهجویان نیز عقد توافق بین 27 کشور عضو اتحادیه اروپا را به امری دشوار مبدل کرده است.
اگر دولت مرکل در ابتدای ماه ژوئیه سقوط کند، مشکلات عدیده اتحادیه اروپا شدیدتر خواهد شد. رئیس جمهوری آینده اتریش از یکم ماه ژوئیه در کنار هورست زیهوفر و اتحاد سوسیال – مسیحی قرار خواهد گرفت، نه آنگلا مرکل.
گردهمایی وزرای بایرن که در بیستم ماه ژوئن در اتریش برگزار شد، موید این ادعا است. به این ترتیب آینده اتحادیه اروپا و متعاقبا آینده تمامی طرح های اروپایی، بیشتر از هر وقت دیگری با تزلزل مواجه خواهد شد. جنگ قدرت در جناح راست سنتی آلمان تلاش برای خروج اروپا از بحران را بیش از هر وقت دیگری به تعویق می اندازد وشاید امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه تنهایی را حس کند.
مترجم: علیرضا فراهانی
133/110
بیشتر بخوانید:
رقابت نزديك دو نامزد چيگرا و راستگرا در انتخابات فرانسه
احزاب آلمانی توافق کردند؛ خانم «مرکل» صدراعظم ماند
