بحرین از 14 فوریه 2011 شاهد انقلاب مردمی ضد رژیم آل خلیفه است. مردم بحرین خواهان آزادی، برقراری عدالت و رفع تبعیض و روی کار آمدن نظامی منتخب در کشورشان هستند. اما رژیم آل خلیفه با کمک نظامیان سعودی و اماراتی که در قالب نیروهای سپر جزیره در بحرین مستقر شده‌اند، اعتراض‌های مردمی در این کشور را سرکوب می‌کنند.
پس از قیام مسالمت‌آمیز مردم بحرین در فوریه 2011 و ناتوانی نیروهای نظامی و انتظامی رژیم آل خلیفه در سرکوب این قیام، نیروهای سعودی در 14 مارس 2011 در چارچوب نیروهای موسوم به سپر جزیره وارد بحرین شدند.
این درحالی است که هدف از تاسیس نیروهای سپر جزیره، حمایت از اعضای شورای شش عضوی همکاری خلیج فارس در برابر حملات خارجی است.
سرکوبگری‌های رژیم آل خلیفه و نیز سرسپردگی آنان به بیگانگان، مردم بحرین را به ستوه آورده است و در چنین شرایطی مردم بحرین تاکید دارند که به اعتراضات خود تا رهایی از رژیم استبدادی و برقراری حکومتی مردمسالارانه در این کشور و اخراج نیروهای اشغالگر خارجی ادامه خواهند داد.
همزمان با تشدید سیاست سرکوب مردم بحرین توسط آل‌خلیفه در روزهای اخیر جزئیات بیشتری در خصوص مشارکت حکام عربی در این سرکوبگری منتشر شده است.
به گزارش روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز، حکومت بحرین در جریان تظاهرات مردمی که از سال 2011 میلادی در این کشور آغاز شده، حداقل مبلغ 10 میلیارد دلار از کشورهای امارات و عربستان برای سرکوب این تظاهرات دریافت کرده است.
عربستان سعودی در ماه مه 2012 نیز اتحاد امنیتی این کشور را با رژیم آل خلیفه اعلام کرد که مصداق بارز مستعمره شدن بحرین بود و مخالفان بحرینی آن را «اِشغال» این کشور توسط آل سعود نامیدند.
مردم بحرین، لشکرکشی عربستان به کشورشان را مصداق اشغال این کشور توسط آل سعود ارزیابی کرده و با عزم جدی تری به مقابله با آل خلیفه ادامه دادند.
این در حالی است که رژیم آل سعود و آل خلیفه به انحاء مختلف درصدد برآمدند به حضور اشغالگرانه خود در بحرین مبنای حقوقی و توجیه قانونی بدهند. اما واقعیت این است که حضور نیروهای عربستانی در خاک بحرین هیچ مبنا و اساس حقوقی و عرفی در روابط بین الملل نداشته است.
رژیم‌های عربستان و بحرین تلاش کردند تا اساس این حضور و همکاری در سرکوب مردم بحرین را به طرح سپر جزیره شورای همکاری خلیج فارس ارتباط دهند اما این دیدگاه غیرقابل قبول است، زیرا طرح سپر جزیره برای دفاع از یک کشور عضو شورای همکاری خلیج فارس مقابل تهاجم یک کشور دیگر است.
این در حالی است که تحولات بحرین یک موضوع داخلی و اعتراض مردم این کشور ضد رژیم استبدادی آل خلیفه است.
در منشور سازمان ملل و همچنین اساسنامه دیگر سازمان‌های حقوقی بین‌المللی یا کنوانسیون‌های بین‌المللی نیز نه فقط هیچ بندی مبنی بر دخالت یک کشور خارجی در کشوری دیگر برای کمک به حکومت آن کشور مقابل مردمش وجود ندارد، بلکه اصل اساسی احترام به حاکمیت و استقلال کشورها و منع دخالت در امور داخلی دیگر کشورها مورد تاکید قرار گرفته است.
تحولات بحرین نشان می دهد آشکارتر شدن ماهیت وابسته آل خلیفه، مردم بحرین را در عزمشان در تغییرات اساسی در نظام سیاسی کشورشان و مقابله با اشغالگری و مداخله جویی‌های عربستان و امارات و غرب مصمم‌تر کرده است. 142/118
نویسنده: بیژن نجفی
