ایران پرس - «کوکوتا»، منطقه مرزی بین کلمبیا و ونزوئلا به مرکزی برای اجرای برنامه‌ها و تبلیغات علیه این کشور بولیواری تبدیل شده است.

«مارکو تروخی»، نویسنده تارنمای خبری تله سور در گزارش خود نوشت: «لوئیس آلماگرو»، دبیرکل سازمان کشورهای آمریکایی (OAS) در منطقه مرزی بین این دو کشور آمریکای جنوبی اعلام کرده است، هیچ گزینه دیگری علیه ونزوئلا بجز مداخله نظامی برای سرنگونی رژیم «نیکلاس مادورو»، رئیس جمهور این کشور وجود ندارد.

در این راستا، مقامات ونزوئلایی اظهارات دبیرکل سازمان کشورهای آمریکایی را درباره دخالت نظامی در کشور خود را محکوم کردند.

این در حالی است که دبیر کل سازمان کشورهای آمریکایی پیش تر نیز خواستار تشدید تحریم ها علیه ونزوئلا شده بود.

نکته ای که در این زمینه حائز اهمیت است، این است که ونزوئلا وارد حوزه تنش زایی شده است و این گونه اظهارات علیه این کشور بولیواری منجر به ایجاد اختلافاتی در ونزوئلا می شود.

با این وجود، هنوز این اقدامات و اظهارات بطور مخفیانه علیه این کشور اعمال می گردند.

آیا مداخله نظامی علیه ونزوئلا در جریان است یا خیر؟

سال های زیادی است که مداخله نظامی در حال شکل گیری علیه کشور بولیواری ونزوئلا است.

این موضوع دقیقا همانند حمله اقتصادی به ونزوئلا است.

هدف اصلی از اجرای مداخله نظامی در ونزوئلا، (متمرکز شدن بر بحران انسانی)، (مهاجرت از ونزوئلا) و (نقض حقوق بشر) است.

موارد ذکر شده ناشی از تصورات و باورهای رسانه های بزرگ، روسای جمهور و مقامات مختلف دولت های راست گرا، سازمان های بین المللی و سازمان های غیردولتی است.

در اینجا می توان یادآور برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا درتاریخ 20 مه گذشته شد.

مادورو برای یک دوره شش ساله دیگر به عنوان رئیس جمهور ونزوئلا انتخاب شد، اما این انتخاب از سوی بسیاری از کشورها و همچنین نهادهای بین المللی شامل سازمان کشورهای آمریکایی به رسمیت شناخته نشده است.

گفته شده است که هدف از این اقدامات، جلب حمایت سایر کشورها از مواضع مخالفان ونزوئلایی و اقدامات جدید آنها علیه این کشور است تا از این طریق اقدامات خود را توجیه کنند.

این اقدامات عبارتند از: حمله به اقتصاد ونزوئلا از طریق محاصره رو به رشد اقتصادی علیه این کشور و یا تلاش وزرای امور خارجه برخی از کشورهای منطقه آمریکای لاتین از جمله آرژانتین، پرو، شیلی، کلمبیا و پاراگوئه برای بردن نیکلاس مادورو به دادگاه بین الملل کیفری در لاهه، تا آنها در این دادگاه خواستار بررسی وضعیت ونزوئلا شوند، و سازمان کشورهای آمریکایی شواهدی را مبنی بر نقض حقوق بشر در ونزوئلا را به این دادگاه کیفری ارجاع دهد.

از سوی دیگر، تمامی این اقدامات علیه ونزوئلا کافی نیستند، زیرا اگر نظام ونزوئلا دیکتاتوری بود، می بایست شاهد ادامه مناقشات و درگیری ها درچارچوب برنامه های دولتی این کشور بود.

باتوجه به اظهارات «لوئیس آلماگرو»، مبنی بر لزوم مداخله نظامی در ونزوئلا، گروه لیما، (متشکل از کشورهای بزرگ آمریکای لاتین) هر گونه اقدام یا بیانیه ای که منجر به دخالت نظامی و یا اعمال خشونت، تهدید یا استفاده از قدرت در ونزوئلا شود، را رد کرد.

آلماگرو بعدا تأکید کرد، برداشت اشتباهی از اظهاراتش در قبال ونزوئلا شده است، زیرا پیام او مبنی بر مداخله نظامی در ونزوئلا در چارچوب اجرای مداخله ای به طور یکپارچه و بدون خشونت بوده است.

گفته شده است که سال گذشته شاهد چنین تنشی بودیم.

زمانی که، «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا خواستار عدم مداخله نظامی در ونزوئلا شده اما در عوض تحریم های اقتصادی و مالی علیه این کشور بولیواری اعمال کرد و «خوان مانوئل سانتوس» رئیس جمهور کلمبیا، به دنبال این تصمیم دولت آمریکا، مجبور به پیروی از این تصمیم شد، در حالی که این کشور خواستار مداخله نظامی علیه ونزوئلا بوده است.

«کوین ویتاکر»، سفیر کلمبیا در آمریکا با اشاره به وضعیت ونزوئلا تاکید کرد، تمامی گزینه ها باید درباره ونزوئلا در نظر گرفته شود، اما «ایوان دوکه»، رئیس جمهور کلمبیا در این زمینه گفت: من مجددا تأکید می کنم: این یک روحیه جنگ ستیزانه نیست.

ایوان دوکه مخالفت خود را با هرگونه مداخله نظامی در ونزوئلا ابراز کرد.

وی در مصاحبه‎ای رادیویی اعلام کرده بود، من فکر می کنم آمریکا اولین کشوری است که درک می کند مداخله نظامی یک جانبه در ونزوئلا راه حل صحیح نیست.

از سوی دیگر، روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز به دیداری که ترامپ با کودتا گران داشت، اشاره کرد و از رویکرد و مواضع دولت آمریکا درباره اجرای اقدامی مسلحانه علیه ونزوئلا خبرداد، در حالی که دولت ترامپ تنها بر این موضوع متمرکز نشده است، بلکه از دیگر برنامه های وی مداخله در اختلافات داخلی این کشور بولیواری است.

مداخله نظامی در ونزوئلا بدون توافق آمریکا و کلمبیا تضعیف می شود، و مخالفان ونزوئلایی به خوبی از این موضوع مطلع اند که مداخله نظامی بستگی به روابط بین الملل دارد.

به این ترتیب، «کوین ویتاکر»، در بیانیه ای تاکید کرده بود، مبلغی به ارزش 60 میلیون دلار به کلمبیا برای ممانعت از ورود مهاجران ونزوئلایی به این کشور ارسال گردیده است، و این تنها یکی از منابع تامین مالی آمریکا از اجرای طرح هایی علیه ونزوئلا است.

براساس این گزارش، ویتاکر در برابر سوالی که از وی پرسیده شد که آیا آمریکا از کلمبیا دربرابر تجاوز نظامی علیه ونزوئلا حمایت می کند یا نه، وی پاسخ داد که رئیس جمهور کلمبیا و «جیمز متیس»، وزیر دفاع آمریکا اخیرا در این باره با یکدیگر گفت و گو و اعلام کردند، کلمبیا می تواند بر روی کمک ما حساب کند.

روزنامه نیویورک تایمز گزارش داد، مقام های دولت آمریکا با برخی از مقام های نظامی ونزوئلا به منظور گفت و گو در مورد طرح برکناری نیکلاس مادورو مخفیانه دیدار کرده اند.

براساس این گزارش، اجرای مداخله نظامی از طریق کلمبیا و به رهبری آمریکا علیه ونزوئلا بعید به نظر می رسد.

در پی اظهارات تهدیدآمیز دبیرکل سازمان کشورهای آمریکایی مبنی بر احتمال مداخله نظامی در ونزوئلا، نیکلاس مادورو از آمادگی کاراکاس (پایتخت ونزوئلا) برای مقابله با هر تهدیدی خبر داد و گفت: ایستادگی ملت ونزوئلا سبب خواهد شد که آلماگرو به ونزوئلایی ها احترام بگذارد.

گفتنی است که ادامه تحریم‌ها علیه ونزوئلا همچنین تلاش برای ترور مادورو از جمله اقدامات آمریکا و متحدانش برای سرنگونی دولت چپ گرای این کشور طی هفته های گذشته بوده است.

با این حال مقاومت مردم ونزوئلا واقدامات مادورو سبب شده است تا این کشور همچنان بتواند در مقابل فشارهای آمریکا و متحدانش مقاومت کند. این مقاومت، خشم آمریکا و متحدانش را بیش از پیش برانگیخته است. از این رو آنان به تهدید نظامی علیه ونزوئلا روی آورده اند.

مترجم: نگین فلکشاهی

138/116

بیشتربخوانید:

واکنش ونزوئلا و بولیوی به تهدید نظامی لوئیس آلماگرو

تلاش برای مداخله نظامی در امور داخلی ونزوئلا/ تحلیل