پایگاه اینترنتی شبکه راشاتودی اسپانیایی نوشت: در گزارشی که شبکه سیانبیسی آمریکا منتشر کرده، آمده است؛ کارشناسان معتقدند پس از پیشرفت های اخیر در جنگ های اقتصادی که در میان آنها قرارداد اخیر با مکزیک و کانادا برجسته تر است، اکنون واشنگتن می تواند کاملا بر روی چین متمرکز شود.
با این وجود، این کارشناسان هشدار داده اند روش هایی که کاخ سفید در مواجه با همسایگان آمریکا به کار گرفته است، الزاما نمی تواند در مقابل پکن کارایی داشته باشد.
روز 30 سپتامبر امسال، آمریکا، کانادا و مکزیک به قراردادی دست یافتند که جایگزین قرار داد تجارت آزاد آمریکای شمالی موسوم به نفتا شد.
قبل از آن، «دونالد ترامپ»، رئیس جمهور آمریکا با «مون جائه این»، رئیس جمهور کره جنوبی به توافقی جدید در زمینه تجارت دو کشور دست پیدا کرد. از سوی دیگر، واشنگتن با توکیو نیز در موضوع به روز کردن توافق تجاری آمریکا-ژاپن وارد مذاکره شده است.
«دبورا المز» (Deborah Elms)، مدیر اجرایی مرکز تجارت آسیایی گفته است، با پیشرفت های اخیر ترامپ در جبهه های ذکر شده، «رابرت لایتزر» (Robert Lighthizer)، مذاکره کننده ارشد اقتصادی دولت آمریکا می تواند اکنون «تنها بر روی چین تمرکز کند». وی(المز) معتقد است هدف اصلی رئیس جمهور آمریکا از ابتدا مقابله ی با این کشور(چین) بوده است.
المز توضیح می دهد که ترامپ اکنون در «بهترین موقعیت» برای بررسی راه های مقابله با غول اقتصادی آسیا(چین) است و می تواند «تمام طول روز و شب را به این کشور بیاندیشد». وی همچنین تاکید می کند، این موضوع می تواند برای پکن نیز نگران کننده باشد.
«پاتریک پرِت- گرین» (Patrick Perrett-Green)، کارشناس مسائل استراتژیک نیز گفت که واشنگتن اکنون می تواند «تمام خشم خود را معطوف چین کند»؛ با این اتفاق، «اوضاع سخت تر از قبل می شود».
از سویی دیگر المز معتقد است «دلیلی وجود ندارد که دکترین ترامپ در مورد چین نیز کارایی داشته باشد».
وی با اشاره به رویکرد های سختگیرانه ترامپ در مذاکره تجاری با دیگر کشورها، و این که این رویکرد سیاسی و اقتصادی در مورد برخی از کشور نتیجه نیز داده است، اذعان داشت، سیاست های ترامپ الزاما نمی تواند در مقابل چین نیز درست باشند، حتی برخی از رویکرد های او می توانند وضعیت را بدتر نیز کنند.
المز در ادامه افزود، «دکترین ترامپ که بر متهم کردن دوستان و همسایگان آمریکا بنا شده است، نتیجه بخش بوده است».
کره جنوبی، کانادا، مکزیک، ژاپن و اتحادیه اروپا از جمله متحدان واشنگتن هستند که در این مدت، کم و بیش سیاست های کاخ سفید را پذیرفته اند اما با این حال باید در نظر داشت که چین کاملا متفاوت از دیگر بازیگران بین المللی است.
«آن چه که ترامپ و گروهش از پکن می خواهند، خیلی واضح نیست». از سویی دیگر «چین اهمیت چندانی به اقدامات ترامپ نمی دهد».
«راشل زیمبا» (Rachel Ziemba)، تحلیلگر بازارهای نوظهور و محقق اندیشکده «مرکز امنیت جدید آمریکا»(The Center for a New American Security (CNAS)، همچنین خاطر نشان می کند، بر خلاف آنچه که آمریکا از قرار داد جدید نفتا انتظار داشت، تقاضای این کشور از چین «هنوز پیچیده به نظر می رسد».
در این میان می توان به مواردی چون پایان دادن به انتقال تکنولوژی، کاهش صادرات چین به آمریکا و کاهش ظرفیت بیش از حد تولید اشاره کرد. بنابراین، زمانی که اصلا مشخص نیست یک قرارداد خوب دارای چه ویژگی هایی است، رسیدن به این قرار داد، بسیار سخت به نظر می رسد.
«ریچارد جرام» (Richard Jerram)، کارشناس ارشد بانک سنگاپور نیز بر این باور است که رویارویی با پکن کاملا متفاوت با تجدید نظر واصلاح بندهای پیمان نفتا است. وی توضیح داده است، اگر پیمان نفتا «فقط نیازداشت تا به روز شود»، رسیدن به توافق با چین، «به نظر می رسد نیازمند رویارویی و تنش بین دو ابر قدرت باشد»؛ این موضوع نه تنها شامل افزایش تعرفه می شود، بلکه همچنین دسترسی به تکنولوژی غرب را نیز برای چینی ها مسدود می کند.
بنابراین، کارشناسان معتقدند، توافق بین آمریکا و چین بسیار سخت است و حتی اگر توافقی صورت گیرد، پایدار نخواهد بود.
زیمبا بر این باور است، در آینده رویکرد آمریکا شامل «قلدری، سخت گیری و بحث و جدل» خواهد شد و زمانی یک توافق را می پذیرد که «هزینه های این کشور زیاد بالا نرود».
بنابراین، قراردادی این چنین با پکن، به سبب آن که نمایندگان کنگره و بازرگانان آمریکا از ترامپ حمایت نمی کنند، نه آسان است و نه پایدار.
141/110
مترجم: محمد استادولی
بیشتر بخوانید:
معضل تجاری آمریکا با جهان/ تحلیل
الپائیس: پیامدهای رونمایی ترامپ از توافقنامه جدید نفتا
توافق آمریکا و کانادا برای نجات پیمان تجاری نفتا+ ویدئو
مکزیک: سرنوشت کانادا در «نفتا»ی جدید به زودی مشخص میشود