حدود یک ماه تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری مصر باقی مانده است. قرار است انتخابات ریاست جمهوری مصر روزهای 26 تا 28 مارس آینده برگزار شود.
دولت عبدالفتاح السیسی نه تنها رقبا را با اتهام های مختلف از رقابت خارج کرد بلکه آنها را به جرایم امنیتی یا روانه زندان و یا به حمایت از تروریسم متهم کرد.
آخرین نمونه مربوط به «عبدالمنعم ابولفتوح»، رئیس حزب «مصر قوی» است که در لیست افراد حامی تروریسم قرار گرفت، در حالی که ابولفتوح نامزد انتخابات ریاست جمهوری 2018 نبود بلکه صرفاً از عبدالفتاح السیسی در این انتخابات حمایت نخواهد کرد.
علت صدور این حکم برای ابولفتوح صرفاً انتقاد وی از دولت السیسی برای برگزاری انتخابات فاقد شفافیت و با نتیجه از پیش تعیین شده بود.
«ایا حجازی» و «محمد سلطان»، دو تن از مدافعان حقوق بشر در یادداشتی برای روزنامه واشنگتن پست نوشتند:
"همه رقبای جدی انتخاباتی السیسی یکی پس از دیگری حذف می شوند و انتخابات ریاست جمهوری مصر معنا و مفهوم حقیقی خود را از دست داده است. سیاست های ضد تروریسم اصلی ترین منبع توجیه دیکتاتوری رئیس جمهور مصر است."
این شرایط انتخاباتی با نتیجه از پیش تعیین شده در زمان رژیم مبارک نیز وجود داشته است.
«آندرا پرکینز» در خصوص دموکراسی هدایت شده در مصر زمان مبارک عنوان می کند:
"رژیم مبارک سرکوب و پسرفت دموکراسی را به بهانه مبارزه با ناامنی های داخلی ناشی از مبارزه مسلحانه گروه های رادیکال توجیه می کرد و فضای اندکی را برای مخالفت رسمی باقی گذاشت. مشارکت سیاسی و فعالیت احزاب و انجمن های سیاسی در مصر دوران مبارک تا حدود زیادی کنترل شده و محدود بود. این رژیم هیچ گاه فعالیت مستقلانه احزاب را بر نمی تابید و همواره از قدرت گیری آنها جلوگیری می کرد."
«شادی حمید» نیز معتقد است:
"اگرچه قانون اساسی بر نظام چند حزبی تاکید داشته اما در عمل تک حزبی شدیدی حاکم بود. در واقع، احزاب بسیار زیاد، «احزاب خاموش» بودند که تنها وظیقه داشتند در راستای اهداف حکومت مبارک فعالیت کنند. برخی از این احزاب از میان جمعیت بیش از 80 میلیونی مصر تنها بین 100 تا 400 عضو داشتند."
اکنون در حالی «موسی مصطفی» تنها رقیب عبدالفتاح السیسی در انتخابات ریاست جمهوری ماه آینده مصر خواهد بود که وی پیش از این صریحاً در قامت یک حامی السیسی ظاهر شد.
تلاش السیسی برای جلب حمایت لابی یهودی و آمریکا
اقدام دیگری که عبدالفتاح السیسی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری مصر صورت داد، جلب حمایت لابی یهودی و آمریکا است.
در همین راستا، دولت السیسی در نوع رابطه با رژیم صهیونیستی نیز مشابه دولت حسنی مبارک عمل می کند. شرکت «دولفینوس» مصر قرارداد خرید گاز از رژیم اسرائیل به مدت 10 سال و به ارزش 15 میلیارد دلار را در حالی امضا کرد که وزارت نفت دولت السیسی با این قرارداد مخالفت نکرد و صرفاً اعلام کرد که این شرکت خصوصی هنوز از دولت مصر مجوز نگرفته است.
به نظر می رسد، این اقدام دولت السیسی نیز نظیر داستان «احزاب خاموش» باشد.
به عبارت دیگر، همان گونه که احزاب متعددی در زمان حسنی مبارک صرفاً ثبت شدند تا ظاهری تکثرگرا و نه تک حزبی به رژیم گذشته مصر دهند، اکنون نیز شرکت «دولفینوس» در شکل یک شرکت خصوصی اما در واقع از جانب دولت السیسی و با هدف کسب حمایت آمریکا و لابی یهودی قرارداد خرید گاز از رژیم صهیوینستی را امضا کرده است.
این سیاست ها و اقدام های دولت السیسی بیش از هر چیز گویای این است که انقلاب سال 2011 مصر صرفاً یک انقلاب سیاسی بود.
در حالی که در انقلاب های اجتماعی نظیر انقلاب اسلامی ایران هم حکام و هم ساختارها و ارزش ها دچار تغییر و دگردیسی می شوند، در انقلاب های سیاسی نظیر انقلاب سال 2011 مصر صرفاً حکام تغییر می کنند و در ساختارها و ارزش های هیچ تغییری ایجاد نمی شود.
نویسنده: سیدرضی عمادی
116/112
بیشتر بخوانید:
موافقت کمیته ملی انتخابات مصر با نامزدی «عبدالفتاح السیسی» و «موسی مصطفی»
مخالفان السیسی انتخابات مصر را تحریم کردند
چرایی تمایل السیسی برای انتخابات بی رقیب در مصر / تحلیل
