«شو جویتینگ» همچنین تاکید کرد، دولت چین در جهت حفاظت از حاکمیت، امنیت و منافع ملی خود از هیچ تلاشی دریغ نخواهد کرد.
بعد از ناکامی آمریکا در اعمال فشارهای حداکثری بر چین از طریق دامن زدن به جنگ تجاری، طرح مسایل حقوق بشری و اعمال تحریم در بخش فناوری های نوین، واشنگتن به طور گسترده استفاده از مساله تایوان را برای اعمال فشار بیشتر بر پکن در دستور کار خود قرار داده است.
به عبارت دیگر با توجه به حساسیت‌های چین در مورد تایوان که آنرا بخش لاینفک خاک خود می داند، آمریکا در ماه‌های اخیر به ویژه پس از بحران اوکراین تلاش‌های تحریک آمیز خود را در این خصوص شدت بخشیده است به این امید که با لبریز شدن صبر پکن، ارتش چین به تایوان حمله کند. زیرا دولت این کشور در مورد فعالیت‌های استقلال طلبان در تایوان که اکنون قدرت را نیز در این جزیره برعهده دارند به شدت حساس است و در مورد پیامدهای هرگونه اعلام استقلال تایوان هشدار داده است.
«لی جی» کارشناس مسایل منطقه در این باره می گوید :"آمریکا درک درستی در مورد شرایط امروزی چین ندارد. اینکه پکن مدام تکرار می کند که در مورد تایوان، آمریکا با آتش بازی می کند واقعیتی است که واشنگتن نباید آنرا نادیده بگیرد."
آمریکا با تحریک جناح استقلال طلب تایوان و سفرهای پی درپی مقامات مختلف سیاسی و پارلمانی به این جزیره چند هدف را دنبال می کند:
اول آنکه چین را درگیر مسایل حاشیه کند. دوم آنکه پکن را وادار به خطای راهبردی کند. سوم آنکه مانع از همگرایی بیشتر چین با روسیه شود که پس از بحران اوکراین واشنگتن را نگران کرده است. چهارم آنکه مانع از ادامه رشد اقتصادی چین و تبدیل شدن آن به هژمون جهانی شود.
«لی لکسیونگ» کارشناس مسایل بین المللی و مدرس دانشگاه در این باره می گوید: "کاهش شکاف نظامی و فنی میان امریکا و چین افزایش روز افزون قدرت اقتصادی این کشور موجب شده تا پکن با جسارت و قدرت بیشتری در برابر مواَضع تحریک آمیز امریکا ایستادگی کند و با صلابت بیشتر از حاکمیت ملی و سیاست چین واحد دفاع نماید."
در هر حال، نگاهی به مبادلات تجاری حدود هفتصد میلیارد دلاری میان آمریکا و چین کاملا قابل درک است که دوطرف در سطح اقتصادی و بازرگانی منافع خود را همچنان پی گیری می کنند، اما در سطح سیاسی آمریکا به دنبال محدود کردن حوزه نفوذ و قدرت چین است زیرا نفوذ خزنده چین در سطح بین المللی به پشتوانه سرمایه گذاری را تهدید جدی برای هژمونی بین المللی و جهانیش می داند.
از اینرو از هر اهرم بویژه تایوان برای مهار چین و احتمالا گرفتن امتیازات لازم از پکن استفاده می کند. به همین دلیل چین نیز با اتخاذ سیاست صبر استراتژیک برنامه های ضد پکن واشنگتن را خنثی می کند.
آنچه برای چین مهم است وفاداری کشورها به سیاست چین واحد با در نظر گرفتن تایوان است. آمریکا اگرچه انرا پذیرفته و بر تعهد خود در این خصوص تاکید دارد اما چین رفتار آمریکا در مورد تایوان را نه تنها ناقض آن، بلکه به شدت تحریک آمیز می داند.
نویسنده: مجید وقاری
117
