«شازار شفقت» در مطلبی که در روزنامه هیل منتشر کرد، با اشاره به پیشنهاد امریکا برای مذاکره مستقیم با گروه طالبان، به نقد این پیشنهاد پرداخته و نوشت:
دولت امریکا در حال حاضر بر روی گزینه مذاکرات مستقیم با طالبان تمرکز کرده است.
اگرچه نمی توان منکر این واقعیت شد که بن بست کنونی ایجاد شده در افغانستان تنها از طریق مذاکره قابل حل و فصل است، اما این که چه کسی پیشنهاد دهنده مذاکره است و با چه کسی باشد، در واقع پویایی جنگ دائمی در افغانستان را تغییر خواهد داد.
از یک سو طالبان برای اینکه صدمه کمتری ببیند باید مانع از شکست خود شود و از سوی دیگر، نیروهای امریکایی نیز نیازمند این هستند که همیشه پیروز باشند.
همچنین می توان گفت که دقیقا به همین دلیل، پیشنهاد و نظریه مذاکره مستقیم با طالبان، تنها راهی است که به نظر می رسد اوضاع را تغییر خواهد داد.
اقتدار سیاسی
در حالی که انتخابات پارلمانی افغانستان قرار است روز بیستم اکتبر برگزار شود، اکنون زمان آن فرارسیده است که روند برقراری دموکراسی در این کشور تقویت و تشدید شود؛ چرا که روند آرام تحولات سیاسی در افغانستان اکنون یک ضرورت است.
به هرحال، آخرین اقدام دولت امریکا مبنی بر مذاکره مستقیم با طالبان این پیام را در بر دارد که دولت کابل قدرت و اقتدار سیاسی لازم را ندارد.
دولت افغانستان تنها بر 229 منطقه از 407 ناحیه این کشور یعنی بر 65 درصد از جمعیت افغانستان، نفوذ و کنترل دارد.
از سوی دیگر، طالبان کنترل حدود 12 درصد از جمعیت افغانستان را در اختیار داشته و برای کنترل و نفوذ در باقی مناطقی که جمعیت آن 23 درصد می شود، با دولت افغانستان رقابت می کند.
دولت امریکا با برگزاری مذاکره مستقیم با طالبان، در واقع کمکی به پیشبرد و ادامه روند انتخابات در افغانستان نمی کند. وجود این ذهنیت که دولت منتخب در افغانستان دولت موفقی نیست، پیشبرد درست روند تحولات سیاسی در این کشور را با مشکل روبه رو می کند.
به یاد داشته باشیم که این اعتماد مردم به سیستم انتخاباتی است که مهم است و دولت امریکا با وارد شدن به مذاکره مستقیم با طالبان، بجای محول کردن این وظیفه به دولت افغانستان، پیام منفی چنین اقدامی به طور مستقیم به گوش مردم این کشور خواهد رسید.
این خبر البته برای آنانی که خواستار انتقال آرام دموکراتیک در افغانستان هستند، چندان خوشایند نیست.
مانور تاکتیکی
در حالی که انتخابات پارلمانی در افغانستان نزدیک است، طالبان نیز به طور طبیعی خواستار داشتن جایگاهی در این دولت است و به همین منظور، به نظر می رسد این گروه جویای یک توافق سیاسی است.
هرچه دولت های افغانستان و امریکا در این خصوص کرنش بیشتری نشان دهند، طالبان جلوتر خواهد آمد.
از سوی دیگر، این احتمال وجود دارد که طالبان در مذاکره مستقیم با دولت امریکا، خواستار نقش بیشتری در دولت بعدی افغانستان شود.
به همین دلیل بهتر است امریکا چنین امر مهم سیاسی را به بازیگران محلی واگذار کند و رای دهندگان در انتخابات روز بیستم اکتبر در خصوص نتیجه آن تصمیم گیری کنند.
مهمترین نیاز افغانستان در حال حاضر صلح است؛ اما دولت امریکا نباید فضای سیاسی موجود را به طالبان واگذار کند، چرا که انجام چنین کاری به معنی دادن اجازه برای ترورهای بیشتر و تخریب روند دموکراتیک در افغانستان است.
از سوی دیگر، موافقت امریکا برای برگزاری مذاکرات صلح با طالبان بدون محدود کردن توانایی های نظامی این گروه، به منزله پذیرفتن شکست پس از 17 سال حضور نظامی در افغانستان است.
اما آیا این همان پیامی است که امریکا می خواهد به جهانیان مخابره کند؟
به این ترتیب باید گفت که این دولت افغانستان است که باید مذاکرات با طالبان را آغاز کند؛ اما این مذاکرات نباید پیش از زمانی که طالبان حملات خود را کاهش نداده برگزار شود.
مترجم: زهره خزائی
135/120
بیشتر بخوانید :
واکنش مجلس سنای افغانستان به تصمیم آمریکا مبنی بر مذاکره با طالبان/ تحلیل
مذاکره مستقیم آمریکا با طالبان تکذیب شد
ادعای نمایشی آمریکا درباره مذاکره طالبان و دولت افغانستان
