ایران پرس: با افزایش کشورهایی که به سوی استفاده از ارزهای ملی حرکت می کنند به نظر می رسد دلار زدایی وارد مرحله جدیدی شده و سیادت دلار در آینده با خطر رو به رو خواهد بود.

روزی روزگاری، «شینتارو ایشیهارا» فرماندار توکیو در مقاله ای تحت عنوان «ژاپنی که می تواند نه بگوید»، به دنیا این نوید را داد که روزی خواهد رسید که جهانیان همه بتوانند به آمریکا و سلطه آن در ابعاد مختلف نه بگویند.

حال به نظر می رسد زمان آن رسیده تا کشورها در حوزه اقتصادی به سلطه اقتصادی ایالات متحده و سیادت دلار نه بگویند.

آنچه که امروز کشورهای جنوب را مستاصل کرده سیادت و آقایی دلار در اقتصاد جهانی است. قدرت این ارز جهانی سبب شده تا کشورها، در مسیر رشد اقتصادی، خود را در چمبره اقتصاد آمریکا ببینند و نتوانند هیچ برنامه مُدون و مشخصی برای اقتصاد خود تدوین کنند.

سواستفاده آمریکا از دلار برای ایجاد فشار بر سایر کشورها

دلار به عنوان ارز مسلط بر اقتصاد دنیا، سبب شده تا کشورها در کوچکترین تنش های اقتصادی با ایالات متحده طرف ضرر دهنده باشند. همین مسئله سبب شد تا زمزمه جدایی از دلار یا دلارزدایی در جهان به راه بیفتد.

با تشکیل ائتلاف های منطقه ای مانند «سازمان همکاری شانگهای» و ائتلاف های اقتصادی فرامنطقه ای مانند «بریکس»، قدرتهای اقتصادی نوظهور مدتی است بر آن هستند تا ارزهای ملی خود را در مبادلات اقتصادی جایگزین دلار آمریکایی بکنند.

همین مساله سبب شده تا «جانت یلن» وزیر خزانه داری آمریکا یکشنبه 27 فروردین 1402 (16 آوریل 2023) هشدار بدهد و بگوید: "تحریم کشورها سبب تضعیف دلار خواهد شد و آنها را به سوی استفاده از مرزهای ملی حرکت خواهد داد."

نشست آتی بریکس در آفریقای جنوبی می تواند یک حرکت قدرتمند از سوی قدرتهای اقتصادی باشد که پرچمدار استفاده از ارزهای ملی هستند.

پیمان میان اقتصادهای نوظهور جهان، موسوم به بریکس (برزیل، روسیه، هند، چین، آفریقای جنوبی)، جدیدترین رقیبی است که به جنگ دلار آمریکا رفته است، بخصوص اینکه کشورهای جدیدی خواهان پیوستن به بریکس شده اند و این موضوع باعث شده تا این مبارزه شکل جدی تر به خود بگیرد.

لذا به نظر می رسد، رهبران اقتصادهای در حال ظهور به این نتیجه رسیده اند که به مرحله ای از قدرت اقتصادی دست یافته اند که به آمریکا و ارز مسلط این کشور بر اقتصاد جهانی «نه» بگویند و همین مسئله آغازی بر پایان سلطه دلار و آمریکا بر تار و پود اقتصاد جهانی است.

نویسنده: حسین امیری

117