طبق این قرارداد، چین برای 99 سال بندر هامبانتوتا و 15 هکتار از زمین های کشاورزی اطراف آن را در اختیارمی گیرد.
این بندر یکی از مهم ترین مسیرهای کشتیرانی میان آسیا و اروپا است.
«مایتریپالا سیریسنا» رئیس جمهوری سریلانکا که در سال 2015 به قدرت رسید، چندان تمایلی برای اجرای توافقنامه واگذاری بنادر این کشور به چین نداشت، زیرا پیروزی وی به گونه ای پیروزی هند در عرصه سیاسی سریلانکا محسوب می شود که دولت دهلی نو با فعالیتهای بندری و از جمله نظامی چین در حوزه پیرامونی خود به شدت مخالف است.
اما با توجه به سرمایه گذاری های زیادی که چین در سریلانکا انجام داده و در سرکوبی ببرهای جدایی طلب تامیل نیز کمکهای نظامی زیادی به دولت کلمبو کرده بود، سرانجام با اصلاحیه توافقنامه واگذاری بندر هامبانتوتا به چین مبنی براینکه امور امنیتی آن در اختیار دولت سریلانکا خواهد بود و چین حق بهره برداری نظامی از بنادر سریلانکا را ندارد، تواقفقنامه برای 99 سال امضا شد.
چین آنرا پیروزی بزرگی برای خود در منطقه و بخصوص در برابر هند می داند، زیرا چین موفق شده است، در یکی از مهمترین کشورهای حوزه اقیانوس هند بندری در اختیار بگیرد که می تواند ضمن ازادی عمل در کشتیرانی، هند را نیز بیش از پیش مقهور سیاستهای خود کند.
از اینرو می توان گفت، توافقنامه بندری سریلانکا و چین برای این کشور از اهمیت زیادی سیاسی و اقتصادی برخوردار است، زیرا چین درصدد است از بنادر سریلانکا به عنوان سکوی صادراتی نیز استفاده کند.
با این حال، مردم سریلانکا بخصوص کشاورزان همچنان مخالف این قرارداد هستند و براین باورند که دولت کلمبو درصدد واگذاری زمینهای کشاورزی به چین برای ساخت مجمتع تجاری و صنعتی است.
به همین دلیل اخیرا سریلانکا شاهد برگزاری تظاهرات ضد دولتی در اعتراض به قرارداد واگذاری بندر هامبانتوتا به چین بود.
یک نماینده معترض در پارلمان سریلانکا در این باره می گوید:
"مخالفان هراس دارند که بندر "هامبانتوتا" و اطراف آن به «مستعمره چین» تبدیل شود."
با این حال چین نگاهی فراتر از حضور در بنادر سریلانکا به منطقه جنوب اسیا دارد.
دولت پکن در چارچوب راهبرد خود موسوم به «رشته مروارید» درصدد توسعه روابط با کشورهای پیرامونی هند است تا نفوذ و حضور خود را در اقیانوس هند افزایش دهد.
روزنامه «گلوبال تایمز» در مقاله اخیر خود به نقل از یکی از اندیشکده های چین نوشت:
"افزایش اهمیت اقیانوس هند ،سریلانکا را به جاذبه بزرگتری برای قدرت‌های منطقه ای و بین المللی تبدیل کرده که فرصت‌های سرمایه‌گذاری را برای این کشور به ارمغان می‌آورند."
با این حال، دولت سریلانکا که از جنگ های داخلی رهایی یافته به دنبال جلب سرمایه گذاری های خارجی است می کوشد از رقابت چین و هند برای نفوذ بیشتر در سریلانکا برای جذب سرمایه گذاری بیشتر استفاده کند.
موضوعی که بیش از پیش حساسیت هند را در مورد فعالیتهای مهمترین رقیب منطقه ایش یعنی چین در اقیانوس هند برمی انگیزد. 116/111
مجید وقاری
بیشتر بخوانید:
اعتراض مردم سریلانکا به اجاره بندری در جنوب این کشور به چین
