هدف از این بازداشت ها این است که از مشارکت این افراد در عملیات های مسلحانه و مقاومت جلوگیری شود و به همین منظور این رژیم از ماه ها پیش به توسعه و گسترش زندان ها اقدام کرده است.
اما این رویکرد به دلایل مختلف محکوم به شکست است:
زیرا اولا کرانه باختری به دلیل اتصال به مثلث جنین، قدس و اردوگاههای فلسطینیان در اردن، موقعیت ویژهای دارد و در این محدوده بین هفت تا هشت میلیون نفر عرب فلسطینی زندگی میکنند و امکان اینکه بتوان همه آن ها را بازداشت کرد عملی و امکان پذیر نیست.
دوم اینکه مبارزه و مقاومت فلسطینی ها پس از بازداشت هم ادامه دارد و در این راستا نیروهای سرکوبگر اسرائیلی به بخشهای 30 و 35 زندان «هداریم» یورش برده و ضمن سرکوب اسرا، اقدام به بازرسی اتاقهای آنان کرده ووسایل شخصی اسرا را بهم ریختند.
سوم اینکه رژیم صهیونیستی با بازداشت های گسترده و غیرقانونی که با نقض فاحش کنوانسیون های بین المللی همراه است در اصل پرونده جنایات جنگی خود را قطورتر می کند.
براساس آمار منابع فلسطینی، حدود چهار هزار و 500 اسیر در زندانهای رژیم صهیونیستی هستند که در میان آنها 131 اسیر زن و 175 کودک وجود دارد و بیش از 700 نفر از آنها به صورت بازداشت موقت در زندان هستند.
رژیم صهیونیستی از ابتدای سال جاری تاکنون هزار و 800 حکم بازداشت موقت علیه فلسطینیان صادر کرده است. بازداشت موقت، بازداشت بدون اتهام یا محاکمه و بدون اجازه دسترسی به وکیل برای بازرسی مدارک و شواهد است که این امر نقض آشکار و صریح مفاد حقوق بشردوستانه بینالملل است، به طوری که رژیم اسرائیل تنها طرفی در جهان است که این سیاست را اعمال میکند.
دستور بازداشت اداری همه اقشار جامعه فلسطینی از کودک و زن و سالمندان را شامل شده و دادگاه های رژیم صهیونیستی در تقویت این جنایت سهم اصلی را دارند.
چهارم اینکه به هرمیزانی که نظامیان صهیونیستی برگستره تعرضات و تجاوزات خود در کرانه باختری برای بازداشت فلسطینی ها اقدام می کنند، درمقابل نیروهای مقاومت نیز بر شدت و گستره حملات تدافعی خود می افزایند.
به اذعان رادیو ارتش رژیم صهیونیستی طی ماه اکتبر گذشته 382 عملیات تیراندازی، زیر گرفتن، چاقو زدن، پرتاب بمب دست ساز و پرتاب سنگ (به سمت نظامیان و شهرک نشینان صهیونیست) ثبت شده که در مقایسه با ماه سپتامبر که 254 مورد عملیات بوده، حدود 130 عملیات افزایش یافته است.
پنجم اینکه فلسطینی ها اکنون به این آگاهی و اجماع رسیده اند که مهم ترین سلاح استراتژیک آن ها برای مقابله با توسعه طلبی های ارضی صهیونیست ها در کرانه باختری و تلاش آن ها برای تکمیل پروژه یهودی سازی قدس و تخریب مسجد الاقصی تقویت وحدت داخلی و ایجاد هم افزایی بین همه احزاب و جناح های سیاسی در فلسطین و همچنین تشکیل جبهه واحد و یکپارچه با حضورهمه گروه های مقاومت است.
بعد از نشست گروه های فلسطینی در الجزایر و توافق آن ها برای بازسازی سازمان آزادیبخش فلسطین با حضور گروه های مقاومت امیدواری هایی در این زمینه ایجاد شده است و برگزاری کنفرانس موسوم به «14 میلیون شهروند فلسطین» درغزه نشان می دهد که تصمیم فلسطینی ها در این زمینه جدی بوده و گام های اولیه در این زمینه برداشته شده است.
دراین میان تنها تکیه گاه و نقطه امید صهیونیست های افراطی بازگشت «بنیامین نتانیاهو» به قدرت است، حال آنکه نتانیاهو اولا برای وضعیت حال رژیم صهیونیستی نسخه ای ندارد، دوم اینکه با پرونده های متعدد فساد مواجه است و همه این پرونده ها هنوز مفتوح و باز است، سوم بازگشت نتانیاهو به قدرت خطر انزوای بیش از پیش این رژیم را نیز به همراه دارد و تاکنون هیچ مقامی در جهان به استثنای زلنسکی پیروزی نتانیاهو را تبریک نگفته است، چهارم اینکه پیروزی انتخاباتی حزب لیکود در واقع بیش از آنکه مرهون اقبال به آن باشد، مرهون تضعیف موقعیت بلوک رقیب است.
پنجم اینکه انتخابات اخیر و نتایج آن چیزی را در جامعه متعارض صهیونیستی تغییر نداد، فقط دولت ائتلافی لاپید را به زیر کشد و احتمالاً دولت ائتلافی نتانیاهو را جایگزین آن کرده ولی محتوای اختلافات و دلایل آن باقی مانده است.
سخن نتانیاهو پس از اعلام نتایج اولیه انتخابات این بود: «اقتدار، معیشت و امنیت را به اسرائیل بازمیگردانیم» و یائیر لاپید، نخستوزیر فعلی گفت: "مبارزه برای ایجاد یک دولت یهودی، دموکرات، لیبرال و مدرن ادامه دارد."
رئیس پیشین سرویس امنیت داخلی اسرائیل، «شاباک» طی مقالهای نوشت: "تصور ما این بود که فضای داخلی اسرائیل به سمت تنش میرود اما حالا میبینیم اسرائیل به سمت جنگ داخلی پیش میرود." و نهایت اینکه این انتخابات نه تنها تأثیر کاهندهای در مقاومت ضدصهیونیستی فلسطینیها نخواهد داشت، بلکه آن را تشدید نیز خواهد کرد.
از زمان تأسیس رژیم صهیونیستی تاکنون، درگیری فلسطینی - اسرائیلی، اولین و مهمترین چالش تلآویو بوده است و نتانیاهو در زمانی به قدرت بازگشته که کرانه باختری شعلهور بوده و گزینههای قبلی برای مهار فلسطینیها تقریباً به صفر رسیده است و اکنون هیچ گزینه مشخص و مطمئن پیش رو وجود ندارد.
نویسنده: احمد کاظم زاده
117