در اعلامیه این دولت، هدف نهایی برقراری آتش بس، حاکمیت کامل بر سراسر لیبی و خروج نیروهای خارجی و مزدور اعلام و تاکید شده است که برای تحقق آتش بس در این کشور باید 2 شهر سرت و الجفره خلع سلاح شوند.
دولت وفاق ملی لیبی همچنین خواستار برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و پارلمانی در ماه مارس 2021 بر اساس قانون اساسی این کشور، شده است.
آتش بس دولت وفاق ملی از سوی دولت شرق لیبی نیز پذیرفته شده است.
پیش از این «عقیله صالح» رییس پارلمان لیبی که در شهر طبرق در شرق این کشور مستقر است و از ژنرال خلیفه حفتر حمایت می‌کند، خواستار برقراری آتش‌بس فوری و توقف عملیات نظامی در سراسر خاک این کشور شد؛ درخواستی که به دلیل کارشکنی های قبلی نیروهای طرفدار حفتر از سوی دولت وفاق ملی رد شده بود.
اکنون درحالی آتش بس برقرار شده است که طی هفته های اخیر رایزنی های خارجی پیرامون این کشور افزایش یافته است و طرف های درگیر در لیبی بیش از پیش مشغول رایزنی با طرف های خارجی متحداشان هستند. دیدارهای مقامات دولت وفاق ملی با مقامات ترکیه و قطر از این جمله است.
این درحالی است که رایزنی های خارجی ومنطقه ای نیز پیرامون موضوع لیبی افزایش یافته و در این راستا تحولات و آینده لیبی محور گفت وگوی بسیاری از مقامات کشورهای مختلف از جمله آلمان و فرانسه قرار گرفته است.
کشورهای اروپایی از یکسو نگران آینده لیبی به لحاظ نزدیکی به مرزهای اروپا و افزایش خطر فعالیت های تروریستی در این کشور هستند و از سوی دیگر منابع نفت و دیگر ثروت های این کشور را به مثابه غنیمتی در راستای منافع خود می دانند.
از این لحاظ هر یک اگرچه با ژست های بشر دوستانه بر تحریم تسلیحاتی و حل شدن بحران برسر میز مذاکره سخن می گویند، اما در پنهان روابط و سیاست های خود را در این کشور دنبال می کنند.
چنانکه «هایکو ماس» وزیر امور خارجه آلمان پس از سفر کوتاه به پایتخت لیبی هشدار داد که لیبی اکنون در «آرامش فریبنده» به سر می برد.
اوضاع شکننده سیاسی و امنیتی در لیبی
اوضاع در لیبی اما شکننده است. اعزام بیش از 30 هزار نیروی شبه نظامی از سوی ترکیه به لیبی و اعلام حمله قریب الوقوع به شهر سرت برای آزاد سازی کامل آن سبب شده تا مصر نیز نیروهای نظامی خود را در مرزها مستقر کند و به لیبی اخطار دهد که سرت جز خط قرمزهای این کشور است.
چنانکه السیسی اعلام کرده است در صورت تجاوز ترکیه به سرت، از نیروهای حفتر حمایت نظامی هوایی، زمینی و دریایی به عمل می آورد.
دو شهر سرت و الجفره دو شهر منطقه مهم در تحولات لیبی محسوب می شوند، چنانکه دولت وفاق ملی پیروزی در این دو شهر را به منزله پیروزی نهایی قلمداد کرده است اما به نظر می رسد آغاز حملات و صف آرایی های بیشتر؛ لیبی را به سمت جنگی تمام عیار می کشاند که نه تنها بازنده اصلی ملت لیبی خواهند بود؛ بلکه این کشور باردیگر مورد تاراج کشورهای دیگر قرار خواهد گرفت.
منابع نفت لیبی ومنابع گازی دریای سیاه نیز ثروتی غیر قابل چشم پوشی است که سهم بزرگی در این مناقشه دارد.
در این شرایط بیانیه دو طرف، بار دیگر امیدها را برای ایجاد یک راه حل سیاسی و مسالمت‌آمیز برای بحران لیبی زنده کرده است به طوری که از سوی مقامات کشورها و سازمان های بین المللی ومنطقه ای نیز مورد استقبال قرار گرفته است، اما رویدادهای یک دهه گذشته در لیبی آشکارا نشان داده که نفت، نقش اساسی در حضور نیروها و عوامل کشورهای بیگانه در لیبی داشته است و به نظر می‌رسد رقابت شرق و غرب برای دستیابی به منابع طبیعی لیبی از عوامل مهم در پشتیبانی کشورهای غربی از بروز ناآرامی‌ها در لیبی بوده، انگیزه ای که همچنان به قوت خود باقی است.
«عبدالباری عطوان» کارشناس سیاسی در این مورد نوشت: "بعید نیست کودتای نظامی در مالی سرآغازی باشد و اقدام مکرون در تحریک اتحادیه اروپا ضد ترکیه مقدمه ای برای جنگ منطقه ای و شاید جهانی باشد که کنترل یا پیش بینی نتایج آن دشوار خواهد بود."
نویسنده: آتوسا دینیاریان-
بیشتر بخوانید:
توافق تازه ترکیه و روسیه درباره لیبی و نقش بازیگران منطقه ای و بین‌المللی
موافقت پارلمان مصر با اعزام نیرو به لیبی
اتحادیه عرب: هیچ‌گونه دخالت خارجی در لیبی قابل پذیرش نیست
