در پی وخامت اوضاع سیاسی، افزایش نا امنی، جنگ و تشدید مشکلات اقتصادی از شمال آفریقا و منطقه غرب آسیا طی سال های اخیر، بسیاری از ساکنان کشورهای غرب آسیا و آفریقا، راه اروپا را در پیش گرفته اند. مسیر اصلی بخش عمده این پناهجویان نیز دریای مدیترانه است؛ مسیری که به دلیل فعالیت باندهای قاچاق انسان، قایق های کهنه و گاردهای ساحلی، به بزرگترین گورستان پناهجویان در جهان تبدیل شده است.
بنا بر آمار سازمان بین المللی مهاجرت، در شش سال گذشته، بیش از 20 هزار آواره و مهاجر سرگردان در دریای مدیترانه جان باخته اند،چنان که «پاپ فرانسیس» رهبر کاتولیک های جهان، دریای مدیترانه را «بزرگترین قبرستان اروپا» خوانده است.
این در حالی است که حتی پناهجویانی که موفق شده اند خود را به مرزهای اروپا برسانند نیز شرایط مطلوبی ندارند. بسیاری از آنها ماه است در شرایط سخت و با کمترین امکانات، پشت مرز کشورهای اروپایی در انتظار مجوز ورود هستند. درمیان کشورهای اروپایی، ایتالیا و یونان به دلیل همجواری با دریای مدیترانه، موقعیت ویژه داشته و در واقع گذرگاه بخش زیادی از پناهجویان به اروپا محسوب می شوند.
«لئو لوکا اورلاندو» شهردار پالرمو در جزیره سیسیل ایتالیا با اشاره به اینکه نپذیرفتن آوارگان و رها کردن آنها در دریا، فاجعه ای بزرگ است،هشدار داد: اروپا یک روز به جرم نسل کشی در آب‌های مدیترانه، محاکمه خواهد شد.
این درحالی است که بسیاری از کشورهای اروپایی نیز رسما مرزهای خود را بر روی پناهجویان بسته و آنها را در سرما و شرایط وخیم زندگی رها کرده اند؛ مانند آنچه اکنون در مرزهای لهستان در جریان است. مقامات لهستان در حالی همچنان مرزهای این کشور را بر پناهجویان بسته نگه داشته اند که نماینده کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در مینسک پایتخت بلاروس، در مورد سرما وهمه گیری کرونا در بین پناهجویان در منطقه مرزی بلاروس و لهستان هشدار داده است.
مقامات لهستان و برخی دیگر از کشورهای شرق اروپا حتی دیوار کشی در مرزها را نیز به منظور مقابله با پناهجویان در دستورکار خود قرار داده اند.
برخورد نامناسب کشورهای اروپایی در قبال مهاجران و پناهجویان درحالی است که بسیاری از این کشورها خود در به وجود آوردن بحران های سیاسی و انسانی در مناطق غرب اسیا و آفریقا نقش داشته اند. همراهی آنان با امریکا در حمله به کشورهایی همچون افغانستان، عراق، لیبی، سومالی و سوریه موجب شده است تا میلیون ها نفر در آواره شده و راهی دیگر مناطق جهان از جمله اروپا شوند. در حالی که اکنون اروپاییان حتی حاضر نیستند متناسب با سهم خود در ایجاد جنگ و بحران در این مناتطق، نقش آفرینی کند.
دریای مدیترانه و کانال مانش،مرزهای اروپا از جمله لهستان همچنان قربانگاه پناهجویان است این درحالی است که اروپاییان همچنان شعارهای حقوق بشری سر می دهند و مدعی دفاع از حقوق انسان ها هستند.
نویسنده:آتوسا دینیاریان
