حالتی میان شادی و غم سراسر وجود مریم را فرا گرفته بود. تا قبل از این، چنین احساسی را هیچ گاه تجربه نکرده بود. نوزادی که همچون نور می درخشید را در آغوش پرمهرش جای داده بود و به سوی مردمی می رفت که با نگاه های پرسشگرانه او را می نگریستند. نگاه های سرد و سنگین آنها و نگاههای معصومانه و پاک مریم درهم گره می خورد و او را در راه رسالتی که بر عهده داشت، استوارتر می کرد.
کنایه ها و سرزنش ها با صدایی بلند به یکباره آغاز شد که: « ای مریم، کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی.» دیگری می گفت: «ای خواهر هارون! نه پدرت مرد بدی بود و نه مادرت زن بد کاره ای!» مریم که تجلی پاکی و خلوص بندگی بود ، بدون بیان کلامی به کودکش اشاره کرد. آنها با تمسخر گفتند: «چگونه با کودکی که در گهواره است سخن بگوییم؟» ناگهان کودک زبان به سخن گشود و گفت: «من عیسی بنده خدا هستم؛ او کتاب (آسمانی) به من داده است و مرا به پیامبری برانگیخته و مرا ـ هر جا که باشم ـ وجودی پر برکت قرار داده است، و تا زمانی که زنده ام مرا به نماز و زکات توصیه فرموده است... سلام (خدا) بر من، در آن روز که متولد شدم و در آن روز که می میرم. و در آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد».
میلاد مبارک و پر از نور و سرور بزرگ نبی خدا، حضرت عیسی مسیح (ع) بر همه ی یکتاپرستان و موحدان عالم مبارک باد.
در آغازین روزهای سال جدید میلادی قرار داریم. مسیحیان بسیاری در گوشه و کنار جهان در تدارک جشن کریسمس و رسم و رسوم های سال نوی میلادی هستند. البته شرایط کرونایی از شور و نشاط عید، کاسته است و همگی آرزومندیم که این ویروس از جهان رخت بربندد و سالهای بعد در همه ی اعیاد و جشن ها، مردم جهان بدون استرس و نگرانی و با شادی و سرور در کنار یکدیگر جمع شوند.
میلاد حضرت مسیح (ع) در اقوال اناجیل ، 25 دسامبر و چند روز پیش از عید کریسمس است. مسیحیان برای گرفتن جشن میلاد حضرت مسیح(ع) به کلیساها می روند؛ برخی نیز در خیابان ها و کوچه‌ها سرودهای دینی و شکرگزاری در این روز اجرا می کنند.
این پیامبر بزرگ الهی نه تنها تولدی عجیب و اعجازگونه بدون پدر و از مادری پاکدامن داشته اند بلکه سراسر زندگی حضرت عیسی (ع) سرشار از اعجازهای الهی است که در قرآن کریم به زیبایی بیان شده است.
کتاب آسمانی قرآن با زبانی شیوا و داستان گونه نکات خاص زندگی حضرت مریم و حضرت مسیح (ع) را به تصویر کشیده است و از حضرت عیسی (ع) و مادر بلندمرتبه اش مریم به نیکوترین شکل یاد کرده است.
حضرت مریم در اعتقاد مسلمانان از چهار زن برجسته عالم است. پدر ایشان عِمران و مادرش زنی بسیار صالحه و معتقد به خدا با نام حَنَّه بود. قرآن کریم در سوره آل عمران از نذر مادر مریم و تولد و بزرگ شدن او نکات جالب و شنیدنی بیان می کند. مادر مریم در هنگام بارداری نذر می کند که اگر فرزندش پسر باشد او را از کودکی برای خدا و در خدمت معبد قرار دهد. (آیه 35 سوره آل عمران)
در آیه 36 سوره آل عمران در شرح حال مادر حضرت مریم آمده است: «اما وقتی وضع حمل کرد، معلوم شد که فرزندش دختر است. غم و اندوه او را فرا گرفت (که شاید نتواند نذرش را ادا کند) با این‌حال دخترش را «مریم» یعنی خدمتگزار معبد نام نهاد تا او را به خدمت عبادتگاه بگمارد.»
آنگاه کاهنان راجع به کفالت مریم با یکدیگر به گفتگو و نزاع پرداختند. تا آنکه بنا را برقرعه نهادند و قرعه به نام"زکریا" افتاد. (آیه 44 سوره آل عمران)
حضرت ذکریا که در تقوا و پرهیزکاری از همه برتر بود و راهنمای مردمان به سوی تقوا و سعادت بود کفالت مریم را به عهده گرفت. مریم به خدمتگزاری در معبد مشغول بود تا آنکه به سن بلوغ رسید. آن وقت زکریا برای مریم مکانی پوشیده در معبد برپا کرد تا مریم دور از چشم دیگران در آن مکان، مشغول عبادت خداوند شود و غیر از زکریا هیچ کسی به آنجا داخل نمی شد.
مریم در عبادتگاه خویش چنان غرق مناجات با خداوند و راز و نیاز با معشوق می شد که مائده های الهی برای او از آسمان نازل می گردید.
در آیه 37 سوره مبارکه آل عمران در این باره آمده است: «هرگاه زکریا وارد محراب عبادت مریم می شد، غذای آماده در محراب او می‌دید،روزی از او پرسید: ای مریم!این غذاها از کجاست؟ مریم گفت: از نزد خدایی است که بدون حساب به هرکس که می خواهد روزی می بخشد.» آن بانوی مکرمه از غذاهای بهشتی تناول می کرد تا فرزندی پاک و بلند مرتبه همچون عیسی (ع) را به جهانیان ببخشد.
خداوند در قرآن کریم حضرت مریم را به بزرگی و عظمت می ستاید و نه تنها از زنان بلکه از همه مؤمنان می خواهد که حضرت مریم را الگوی خود قرار دهند. در آیه 13 سوره تحریم می فرماید: «و خداوند برای مؤمنان، مریم، دختر عمران را مثال می زند.»
قرآن کریم به زیبایی با معرفی حضرت مریم و طهارت و پاکی ایشان و فرزندش حضرت عیسی (ع) نبی خدا و مبشر و هدایتگر بزرگ، باعث شده است که نه تنها مسیحیان بلکه مسلمانان برای حضرت عیسی (ع) و مادر گرامی ایشان حضرت مریم (ع) عشق و احترام بسیاری قائل شوند و این دو شخصیت الهی از جهات بسیاری الهام‌بخش مسلمانان می باشند.
علامه فقیه مرحوم کاشف الغطاء دراین باره چنین می گوید: «اگر ما تعریف و تمجیدی که قرآن مجید در خصوص حضرت مسیح(ع) و مادر مکرمشان حضرت مریم مقدس (ع) بیان داشته را نداشتیم، جهان بشریت به عظمت و قداست حضرت مسیح(ع) دست نمی یافت، چرا که اگر قرار بود برای شناخت جایگاه و موقعیت حضرت مسیح(ع) به اناجیل رجوع می کردیم قلم شرم می نمود که در توصیف حضرت آن مطالب را بیان نماید.»
میلاد حضرت عیسی مسیح (ع) مبارک
یکی از زیباترین عبارتی که در قرآن کریم در خصوص حضرت مسیح(ع) بیان شده است، احترام و تواضع ایشان نسبت به مادرشان حضرت مریم است. فضیلت بسیار مهّم اخلاقی که در روایات اسلامی نیز به آن توجه خاص و جدّی شده و فرزندان را از بی توجهی و هر گونه طغیان گری و شقاوت نسبت به والدین به ویژه مادر برحذر داشته است. عیسی (ع) می فرماید: «(وخداوند) مرا نسبت به مادرم نیکوکار و نیک رفتار قرار داده و ستمگر و بدرفتار قرار نداده است.» (سوره مریم آیه32)
یکی دیگر از نکات طلایی شخصیت پیامبر بزرگ خدا حضرت عیسی (ع) که قرآن کریم مورد توجه قرار داده است، عبد بودن و مطیع خدا بودن ایشان است. شاخص مهمی که با وجود بسیاری از تعابیر شرک آلودی که به ایشان نسبت داده می شود، از ایشان دور می شود. در آیه 30 و 31 سوره مریم آمده است: « (ناگهان عیسى زبان به سخن گشود و) گفت: «من بنده خدایم او کتاب (آسمانى) به من داده و مرا پیامبر قرار داده است! و مرا- هر جا که باشم- وجودى پربرکت قرار داده و تا زمانى که زنده ام، مرا به نماز و زکات توصیه کرده است.» قرآن کریم برخلاف تصور اهل کتاب، ایشان را نه خدا ، بلکه عبد و بنده ی مطیع خداوند معرفی می کند و به صراحت هر گونه تثلیث و چندگانه پرستی را از ایشان مبری می کند.
حضرت مسیح (ع) همچون پیامبران الهی دیگر زاهد و عابد بود و خود را از تشریفات و زیبایی های دنیا دور نگه می داشت. امام علی (ع)درباره سبک زندگی حضرت عیسی (ع) فرموده اند: «بالشت‌اش سنگ، لباس‌اش خشن و غذایش ناگوار بود. خورشت‌اش گرسنگی و چراغ‌اش در شب، ماه و سایبانش در روز، شرق و غرب زمین بود. میوه و سبزی‌اش، گیاهانی بود که در مناطق مختلف می‌رویید» همچنین امام کاظم (ع) درباره شیرینی ایمان خالص از زبان حضرت مسیح(ع) فرمودند: «مسیح (ع) فرمود: ای بندگان بد! گندم را پاک و تمیز کنید و خوب آردش نمایید تا طعم آن را بچشید و گوارایتان گردد. همچنین ایمان را خالص و کامل گردانید تا شیرینی آن را بیابید و سرانجامش شما را سود رساند»
عیسی بن مریم(ع) همچون دیگر پیامبران الهی از جانب پروردگار برای هدایت انسان ها فرستاده شد تا بشریت را به رستگاری و سعادتی ابدی هدایت کند. او دارای قدرت اعجاز و روح پرهیزگاری بود. ایشان از آغاز کودکی همانند یک مرد بالغ، سخن می گفت و مردم را پند و موعظه می داد . مردگان را با دم مسیحایی خویش زنده می کرد . با دستهایش کمی گل را به شکل پرنده می ساخت ، در آن میدمید و آن مجسمه ی گلی به پرنده ای واقعی و جاندار بدل می شد و از دستان مبارکش پرواز می کرد. دست به چشم نابینایان می کشید ، بینا می شدند و جمال نورانی پیامبر خود را می دیدند که با مهربانی نگاهشان می کند. آری عیسی مسیح آمد تا با گسترش رفتارهای نیک و مهربانانه و مبارزه با طاغوت ها و بدعتهایی که عالمان دنیاطلب یهود در ان عصر گسترش داده بودند ، عقربه ی دلها را به سمت خوبیها ، نیکی ها و فضیلت ها هدایت کند.
آن حضرت بارها به یاران نزدیکش حواریون وعده داد که پس از من پیامبری مبعوث می شود که نامش "احمد" است و دارای کتاب و شریعت می باشد. آری پیامبران تصدیق گر یکدیگر بودند و هیچکدام هدفی غیر از هدایت بشریت به سمت تعالی انسانی و معنوی نداشتند. قران به ما می گوید که حضرت عیسی (ع) نه به صلیب کشیده شد و نه آنکه او را کشتند، بلکه خدا او را به آسمانها برد و با ظهور منجی عالم بشریت حضرت مهدی (ع)، حضرت عیسی (ع) هم ظهور و رجعت خواهد کرد.
خبرگزاری ایران پرس میلاد حضرت مسیح (ع) را به تمامی یکتاپرستان جهان، به ویژه هموطنان عزیز تبریک می گوید.
115
مریم رادان
