ایران پرس: اظهارات اخیر «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی در مجمع عمومی سازمان ملل از چند بعد قابل نقد و بررسی است.

نخست اینکه، این سخنرانی و به طور کلی سفر نتانیاهو برای شرکت در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل که در عین حال اولین سفر وی به آمریکا بعد از احراز مجدد پست نخست وزیری و تشکیل کابینه راستگرا بود نشان داد که نتانیاهو نه تنها در داخل بلکه در خارج نیز وجهه و اعتبار خود را از دست داده است.

دوم اینکه، نتانیاهو با نشان دادن نقشه جدید از آن چه که وی به خاورمیانه جدید تعبیر کرد جدا از اینکه خود را مایه استهزا و مسخره حاضران و اصحاب رسانه قرار داد مشت خود را برای عربستان نیز باز کرد چرا که نقشه جدید نتانیاهو ناقض طرح صلح پیشنهادی عربستان است.

نتانیاهو در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل نقشه جدیدی از غرب آسیا (خاورمیانه) ارائه داد که در آن هیچ اشاره‌ای به تشکیل دولت مستقل فلسطینی و یا بازگرداندن اراضی اشغالی جولان سوریه نشده است.

این همان نقشه‌ای است که نتانیاهو در زمان «دونالد ترامپ» تهیه و بر اشغال و الحاق دایمی اراضی اشغالی سال 1967 از جمله کرانه باختری و جولان به اراضی اشغالی 1948 مُهر تایید زد و اکنون نیز با نشان دادن آن در مجمع عمومی سازمان ملل تلاش کرد به طور ضمنی برای آن تاییدیه جهانی بگیرد که البته این امر مستلزم واکنش گسترده جهانی و در راس آن سازمان ملل متحد بود.

اگر تا پیش از این، این عربستان بود که برای عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی شرط و شروط تعیین می‌کرد، اما اکنون به نظر می‌رسد نتانیاهو نیز با ارائه نقشه دلخواه خود از غرب آسیا این پیام را به طرف سعودی داده است که برقراری روابط میان دو طرف به مفهوم تایید حاکمیت دایمی این رژیم بر اراضی اشغلی سال 1967 خواهد بود.

اما نقشه جدید نتانیاهو نه تنها ناقض قطعنامه‌های 242 و 338 شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر خروج بدون قیدو شرط رژیم صهیونیستی از اراضی اشغالی سال 1967 است بلکه به کلی با طرح صلح پیشنهادی ملک عبدالله پادشاه فقید عربستان برای حل بحران فلسطین و بحران خاورمیانه نیز مغایرت دارد که در آن نیز تشکیل دولت فلسطینی و خروج رژیم صهیونیستی از اراضی اشغالی 1967 مورد تصریح و تاکید قرار گرفته است.

بر این اساس اگر عربستان و محمدبن سلمان بخواهد نقشه جدید نتانیاهو از غرب آسیا را بپذیرد در این صورت باید با طرح صلح قبلی این کشور خداحافظی کند که تاکنون هیچ نشانه‌ای از اینکه وی بخواهد چنین ریسکی رابپذیرد دیده نشده است.

ازاین روعربستان جزو اولین کشورهای بود که به تعرضات جدید صهیونیست ها به مسجد الاقصی واکنش نشان داد و آن را به شدت محکوم کرد و به همین ترتیب سازمان همکاری اسلامی نیز واکنش به موقع و فعال نشان داد.

سوم اینکه نسخه پیچی نتانیاهو در صحن سازمان ملل برای منطقه و رویا پردازی درباره خاورمیانه جدید در حالی است که محیط داخلی سرزمین های اشغالی این روزها بسیار آشفته و شکننده است.

نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی درحالی وارد جایگاه سخنرانی مجمع عمومی سازمان ملل متحد شد که هم‌زمان با آن هزاران صهیونیست و آمریکایی در خارج از ساختمان سازمان ملل علیه او شعار می‌دادند.

در عین حال هزاران صهیونیست شنبه برای 38 امین هفته متوالی با تجمع در ده‌ها نقطه در اراضی اشغالی علیه طرح تغییرات قضایی کابینه نتانیاهو تظاهرات کردند.

در این میان موج مهاجرت معکوس از سرزمین های اشغالی به دلیل ناامنی و عدم امنیت نیز رو به افزایش است.

بسیاری از رسانه های صهیونیستی و غربی  اقدام نتانیاهو را مورد تمسخر قرار دادند تا جایی که همزمان با پخش تصاویر سخنرانی نخست وزیر رژیم صهیونیستی تظاهرات گسترده مخالفان ضد سیاست های وی را در مقابل مقر سازمان ملل پخش می کردند.

و نهایت اینکه نتانیاهو درباره ایران به لاف زنی دست زد و با ادعای اینکه تهدید ایران باعث نزدیکی اعراب و اسرائیل شده است، گفت: "به همین دلیل باید با یک «تهدید معتبر هسته ای» مواجه شود."

اما دفتر نتانیاهو پس از مدت کوتاهی بعد از سخنرانی وی در سازمان ملل متحد اعلام کرد که نخست وزیر اسرائیل دچار اشتباه لفظی شده و به جای «تهدید معتبر نظامی» برای ایران که در متن سخنرانی او آمده، به اشتباه از عبارت «تهدید معتبر هسته‌ای» استفاده کرده است.

بر این اساس هدف اصلی لاف زنی‌های نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل این است که از یک سو بر بحران‌های داخلی خود و تحقیر‌های ناشی از آن سرپوش بگذارد و از دیگر سو در روند رو به رشد روابط و همکاری‌های منطقه‌ای ایران و کشور‌های عربی خلیج فارس از جمله عربستان مانع ایجاد کند.

نویسنده: احمد کاظم زاده

117