جمشید امین زاده- همزمان با کشورهای منطقه، مذاکراتی نیز با "ایلزه آیگنر،" Aylz·h Aigner, وزیر اقتصاد ایالت بایرن آلمان در تهران درحال برگزاری است.
یک هیأت 50 نفره اقتصادی، وزیر اقتصاد بایرن را در این سفر همراهی می کنند.
امروز(دوشنبه) هم در ادامه این رایزنی ها، "کلود بارتلون" Claude Bartlvn رییس مجلس ملی فرانسه برای دیداری 4 روزه، به تهران سفر می کند.
برخی محافل سیاسی با نگاهی از زوایه ای دیگر، با اذعان به اینکه با اجرای برجام، قدرت مانور ایران افزایش یافته است؛ سعی در ارائه تحلیلی وارونه از واقعیت ها دارند.
این در حالیست که امریکا در محتوای برجام به نوعی مکانیسم بازگشت خودکار تحریم ها را حفظ کرد و به تعهدات خود کامل عمل نکرده است.
یکی از ضعف های برجام، بندی است که درآن بازگشت خودکار تحریم ها در صورت بروز تخلف از سوی ایران گنجانده شده است.
البته در صورت فعال شدن این بند، شرکت ها به دلیل توافق با ایران در زمان برچیده شدن تحریم ها مجازات نخواهند شد؛ لذا آنها بدون نگرانی می توانند با ایران همکاری کنند.
در واقع امریکا سعی کرده است، در این جریان به نوعی از فشارهای بین المللی در قبال محدود سازی تجارت آزاد جهانی بکاهد و به مخالفان تحریم های یکجانبه امریکا اطمینان دهد که از اقدامات امریکا علیه ایران زیانی نخواهند دید.
امریکا اما در حرکتی خزنده در دوران پسا برجام، همچنان بازیگر اصلی در اعمال رژیم تحریم ها بر ضد ایران است و سعی دارد اروپا و حتی سازمان ملل را با استفاده از اهرم ادعا سازی در مقوله نقض حقوق بشر و تهدید نمایی توان موشکی ایران، سازو کار تحریم ها را به حوزه های فراتر از برجام انتقال دهد.
البته پس از انقضای برجام ( در حدود پانزده سال آینده ) تحریم های سازمان ملل و اروپا به طور کامل حذف خواهند شد و اعمال مجدد تحریم های سازمان ملل در آن زمان، منوط به رای گیری در شورای امنیت سازمان ملل خواهد بود.
هر گونه اعمال مجدد تحریم های اروپا نیز مستلزم دستیابی به اجماع کامل کشورهای عضو اتحادیه اروپا خواهد بود.
تحت این شرایط، آمریکا تنها می تواند به صورت یکجانبه به اعمال تحریم های ثانویه خود بر ضد ایران بپردازد و اگر بخواهد به صورت انفرادی چنین کاری انجام دهد، خود را منزوی و تنها خواهد دید.
نگاهی به تلاش های دیپلماتیک ایران در هر حال نشان می دهد، تهران در حال تقویت همکاری ها در سطح منطقه ای و بین المللی است.
ناظران معتقدند، راهبرد تهران در توسعه مناسبات اقتصادی و سیاسی، در راستای ورود به اقتصاد جهانی و نقش آفرینی موثر در عرصه تحولات سیاسی منطقه ای و بین المللی است.
در عرصه اقتصادی، راهبرد کلان ایران، جلب سرمایه گذاری خارجی برای بازسازی زیرساخت های داخلی با استفاده از سرمایه خارجی و تخصص داخلی و توسعه متوازن روابط است.
دامنه توسعه مناسبات اقتصادی ایران، اکنون از اروپا و امریکای جنوبی تا آفریقا پیش رفته است.
در اینکه ایران مصمم است از فرصت های بعد از اجرای برجام در جهت تقویت زیر ساخت های اقتصادی خود استفاده کند؛ شکی نیست، اما آنچه این محافل از آن عبور می کنند، این واقعیت است که گام های ایران در جهت توسعه مناسبات سیاسی و اقتصادی، نشان دهنده شکست پروژه تحریم های امریکا و بی اثر بودن فشارهای امریکا است که سال ها تلاش کرد با اعمال تحریم های گسترده، ایران را به عقب نشینی و تسلیم وادار سازد.
این محافل، اکنون که ایران در حال بازگشت به عرصه همکاری گسترده و چشمگیر بین المللی است، می کوشند با ارائه تصویری وارونه از برجام، تحت عنوان کلاه ایران بر سر امریکا، تقویت جایگاه ایران را به شکل دیگری تعبیر و تفسیر کنند.
آنها این گونه القا می کنند که امریکا در چارچوب برجام، امتیازهای پنهانی به ایران داده است.
در حالی که حرکت رو به جلو ایران با وجود ادامه تحرکات امریکا در دوران پسا برجام، نشانه ناکارآمدی تحرکات علیه ایران است.
