روزنامه اسپانیایی «ال موندو» در مطلبی نوشت: با برگزاری انتخابات برزیل و مشخص شدن نتیجه آن، بسیاری از کشورهای منطقه، به ویژه کشورهایی که انتخابات ریاست جمهوری شان نزدیک تر است، با این سوال مواجه شده اند که آیا فردی مانند «جایر بولسونارو» ، نامزد منتخب مردم برزیل در انتخابات روز 28 اکتبر در کشورشان ظهور می کند یا خیر.
پیدا کردن جواب این سوال به سبب تجریه های تاریخی که کشورهای منطقه آمریکای لاتین از دیکتاتوری های مختلف داشته است، اهمیت ویژه ای پیدا می کند.
آرژانتین کنونی، کشوری است که با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم می کند. بسیاری در این فکرند که چگونه می توانند از پس مخارج زندگی شان برآیند. این درحالی است که ارزش پول این کشور نیز هر روز پایین تر می آید. اما در عین حال، یک نام خارجی مدتی است که در منطقه آمریکای جنوبی سر و صدای زیادی را بر پا کرده است: «جایر بولسونارو"»
آرژانتینی ها در حال حاضر به دو مورد می اندیشند؛ اول آنکه پیروزی فردی با ویژگی های بولسونارو و آنچه او در کارزار انتخاباتی اش از خود نشان داده است، تا چه میزان می تواند بر اقتصاد آرژانتین موثر باشد. درواقع آن ها به دنبال آن هستند تا پیش بینی کنند، با انتخاب بولسونارو، وضعیت اقتصادی آرژانتین بدتر می شود یا بهتر. دوم آنکه، چقدر احتمال دارد تا در آرژانتین هم فردی خودکامه با ویژگی های راست افراطی رهبری کشور را در دست بگیرد.
روز یکشنبه، همزمان با روزی که مردم برزیل در رای گیری شرکت کردند و به بولسونارو رای دادند، اوانجلیست های (2) آرژانتینی، به خیابان آمدند و بر ضد آموزش های جامع جنسی در مدارس این کشور تظاهرات کردند. پژوهش های دانشگاهی در آرژانتین حاکی از آن است که در دهه اخیر در این کشور، تعداد پیروان این فرقه مذهبی رشد چشم گیری داشته است. در این میان، به ویژه شاخه ای از اوانجلیسم به نام "پنطیکاستال" (3)، توانسته است جایگاه بالایی را در میان مردم به دست آورد. این همان شاخه از اوانجلیسم است که میلیون ها دلار برای حمایت از نامزد نظامی انتخابات برزیل، "جایر بولسونارو" هزینه کرده است.
لازم به توضیح است که اوانجلیسم از دهه های 1820 و 1830 در ایالات متحده آمریکا آغاز شد. پس از آن، با تبلیغات رسانه ای فراگیر در کشورهای دیگر نیز گسترش یافت. اوانجلیست ها سهم بسیار زیادی در کنترل رسانه های قاره آمریکا دارند. از جمله ویژگی های آن ها، روابط بسیار نزدیک با صهیونیست ها و یهودیان است.
حضور آن ها در برخی از استان های این کشور، حضوری پر رنگ گزارش شده است. با این که در سیاست همه چیز قابل تغییر است، اما به نظر می رسد آن ها برای اهداف خود سازماندهی ویژه ای شده باشند. اکنون از فرد خاصی حمایت نمی کنند و تنها بر روی فرمانداری های این کشور تمرکز کرده اند؛ جایی که از اهمیت بالایی برخوردار است.
"خوان گابریل توکاتلیان" (4)، تحلیلگر مسائل بین الملل در این باره می گوید: «آن ها در حال حاضر، در رقابت با یک جریان سیاسی به نام "پرونیسم" (5) هستند که ریشه قوی در کاتولیسیسم دارد. بنابراین، رقابت شدیدی در آرژانتین در راه خواهد بود».
لازم به ذکر است که پرونیسم، به تفکرات "خوان پرون" (6)، رئیس جمهور این کشور در نیمه دوم قرن بیستم باز می گردد و تا کنون در این کشور طرفداران بسیاری را به سمت خود جذب کرده است؛ به گونه ای که احزاب چپگرای آرژانتین در شعار های خود از بازگشت تفکرات پرونیسم به این کشور سخن می گویند تا مردم با آن ها همراه شوند.
با اینکه پرونیسم در آرژانتین طرفدران بسیاری دارد، اما اوانجلیسم نیز در جامعه آرژانتین رشد کرده است و هر بار بیش از قبل به عنوان بازیگری مهم در عرصه سیاسی این کشور مطرح می شود. در واقع می توان گفت، اوانجلیسم در یک قدمی انتخابات است.
"ماریا اسپرانزا کاسویو" (7)، تحلیلگر مسائل سیاسی بر این عقیده است، تنها راه جلوگیری از آنکه یک بولسونارو در آرژانتین به قدرت برسد، قدرت گرفتن حزب "کریستینا کرشنر" (8)، رئیس جمهور سابق و چپگرای آرژانتین یا حزب "مائوریسیو ماکری"، رئیس جمهور کنونی و راست میانه این کشور است. وی اضافه می کند: «در صورتی که ساختار کنونی احزاب آرژانتین از بین برود بیش از همه راست میانه در آن صورت ظهور یک نامزد راست افراطی مانند بولسونارو اجتناب ناپذیر است».
از طرفی، برخی از کارشناسان بر این باورند که هر چه احزاب چپ در آرژانتین قدرتمندتر شوند، آرژانتین به یک راست افراطی نزدیک تر می شود.
"برونو بنتی" (9)، محقق مرکز مطالعات بین المللی بوئنوس آیرس، در این باره تاکید کرده است، مهمترین چیزی که از ظهور بولسونارو در آرژانتین جلوگیری می کند، ایجاد تفاوت های راهبردی در این کشور است. این تفاوت ها باید در میان کرشنریسم با ضد کرشنرسیم، یا پرونیسم با ضد پرونیسم باشد، یعنی آنکه اولا این تفاوت ها سیاسی باشد، (مهاجرت و ضد مهاجرت که پدیده هایی اجتماعی هستند، مد نظر نیست) و دوم آنکه مفاهیمی هستند که درون مکتب های سیاسی دیگر جای گرفته اند؛ یعنی آنکه «تقابلی میان چپگرایی و راست گرایی شکل نگیرد»، زیرا در این صورت یک راست افراطی در میان تقابل احزاب به وجود می آید.
آنچه در این سال ها آرژانتین را رها نکرده است، بیانیه های شخصیت هایی است که از طرف جناح راست افراطی همواره در حال زمزمه کردن مشکلات اقتصادی و فساد در گوش مردم آرژانتین است. به عنوان مثال "آلفردو اولمدو" (10)، یکی از نماینده های راست گرای این کشور است که هموراه در این زمینه پیشتاز بوده است. وی معتقد است باید میان آرژانتین و بولیوی دیوار مرزی کشیده شو تا از ورود مهاجران بولیوی به این کشور جلوگیری به عمل آید. به همین سبب به او لقب ترامپ آرژانتینی را اعطا کرده اند.
بنابراین، با توجه به اتفاقات رخ داده و این موضوع که سیاست تاریخ معاصر نشان داده است این اتفاق در آمریکا، برزیل و ایتالیا رخ داده است، بنابراین، در آرژانتین نیز می توان منتظر حضور راست افراطی در انتخابات بود؛ اما تا کنون این باعث نشده است که از این موضوع ترس داشته باشد. 114/112
بیشتر بخوانید:
ال‌پائیس: اصل «اول‌برزیل» بولسونارو سیاست خارجی برزیل را نامطمئن می‌کند
پیروزی «ژایر بولسونارو» در انتخابات ریاست‌جمهوری برزیل و پیامدهای آن/ تحلیل
«ژایر بولسونارو»؛ پیروز انتخابات ریاست‌جمهوری برزیل+ ویدئو
نگرانی از آینده سیاست‌خارجی «ترامپ‌برزیل»
