تظاهرکنندگان اعتراض خود را به سکوت دولت در خصوص اراضی «الباقوره و الغمر» با وجود نزدیک شدن به مهلت تمدید قرارداد اجاره این اراضی با رژیم صهیونیستی، اعلام کردند.
محافل رسانه ای اردن اعلام کردند که دولت این کشور تنها یک هفته مهلت دارد تا عدم تمایل خود برای تمدید اجاره زمینهای الباقوره و الغمر به رژیم صهیونیستی را اعلام کند و در غیر این صورت این قرارداد به مدت ۲۵ سال دیگر تمدید خواهد شد.
اخیرا بیش از۵۰ نماینده پارلمان اردن نیز با امضای یادداشتی از دولت این کشور خواستند تا قرارداد اجاره زمینهای الباقوره و الغمر به رژیم صهیونیستی را لغو کند.
موقعیت مناطق الغمر و الباقوره
الغمر یک منطقه مرزی است که در استان العقبه در جنوب «بحر المیت» واقع شده و به منطقه مورد منازعه اردن و رژیم صهیونیستی معروف است و پس از امضای معاهده صلح بین دو طرف در سال ۱۹۹۴ موسوم به «وادی عربه»، این منطقه به رژیم صهیونیستی اجاره داده شده است.
منطقه الباقوره نیز یک شهرک مرزی اردن است که در شرق رود اردن واقع شده و وضعیت آن نیز همانند الغمر است.
دولت اردن در سال ۱۹۹۴ با رژیم صهیونیستی معاهده صلح «وادی عربه» را امضا کرد که با وجود گذشت ربع قرن، هنوز حاکمیت اردن بر تمامی خاک خود ناقص مانده است.
پس از امضای معاهده «وادی عربه»، هنوز منطقه الباقوره در شمال اردن تحت سیطره رژیم صهیونیستی باقی مانده و این رژیم مدعی مالکیت بر این منطقه و منطقه الغمر واقع در جنوب «بحرالمیت» است.
در این معاهده حق بهرهبرداری از الغمر با موافقت اردن به مدت ۲۵ سال به رژیم صهیونیستی داده شد که در صورت اتمام این مدت چنانچه هیچ یک از طرفین خواستار اتمام آن نشود، قرارداد به صورت خودکار تمدید خواهد شد.
رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۵۰ به خاک اردن یورش آورده و اراضی الباقوره را اشغال و ۱۳۹۰ هکتار از آن را تحت سیطره خود درآورد تا اینکه معاهده «وادی عربه» در سال ۱۹۹۴ بین دو طرف اردنی و اسرائیلی امضا شد و اردن به موجب آن ۵۶۰ هکتار از اراضی اشغالی را پس گرفت، اما بقیه اراضی (۸۳۰ هکتار) در مالکیت رژیم صهیونیستی باقی ماند.
رژیم صهیونیستی مدعی مالکیت بر اراضی منطقه الغمر نیز هست و به موجب معاهده وادی عربه، حق استفاده از چهار هزار هکتار از اراضی الغمر به مدت ۲۵ سال به این رژیم اعطا شده که به صورت خودکار قابل تمدید است.
«جمیل النمری»، از فعالان سیاسی و حزبی اردن نیز در گفت وگو با روزنامه اردنی العربالیوم، تاکید کرد، قرارداد سازش «وادی عربه» بین اردن و رژیم صهیونیستی، صلحی با خود نیاورد، بلکه با شروط خود دست و پای اردن را بست و به سیاست اسرائیل در ظلم کردن به ملت فلسطین تداوم بخشید.
طرح های صلح، در مسیر سیاست های اشغالگرانه رژیم صهیونیستی
تحولات منطقه نشان می دهد که نتیجه طرح های به اصطلاح صلح چیزی جز هموارتر کردن سیاستهای اشغالگرانه رژیم صهیونیستی و جنبه قانونی دادن به این اشغالگری و قبولاندن آن به طرف های عربی نبوده است.
ضمن آنکه رژیم صهیونیستی در قالب طرح های سازش از شگردهایی نظیر اجاره اراضی طرفهای عربی جهت تثبیت و بسط اشغالگری خود در منطقه استفاده است.
این مسائل باعث شده است که ملتهای منطقه با حساسیت بیشتری رفتار های رژیم اشغالگر قدس را رصد کنند و برگزاری تظاهرات اعتراض آمیز مردم اردن و تاکید آنان بر لغو قرارداد سازش اردن با اسرائیل و قطع مناسبات با این رژیم اشغالگر موید چنین واقعیتی است.
نویسنده: بیژن نجفی
116/118
بیشتر بخوانید:
خواست نمایندگان مردم اردن؛ لغو توافقنامه سازش با اسرائیل/ تحلیل