روزنامه فرانسوی «لوگران سوار» در مقاله ای به قلم «کریم محسن» به بررسی تبعات برنامه جدید آمریکا در خصوص تسلیحات هسته ای پرداخت.
در این مقاله آمده است: نویسندگان گزارش تهیه شده در پنتاگون که مشخصا به نام روسیه اشاره کرده اند، خاطر نشان می کنند که این برنامه پاسخی است به گسترش توان هسته ای روسیه.
از نظر نویسندگان گزارش، افزایش توان هسته ای روسیه؛ چین، کره شمالی و ایران را نیز به توسعه برنامه های هسته ای ترغیب کرده و از این رو تهدیدی جدی قلمداد می شود.
تصمیم گرفتن برای سایرین و تعیین خوب و بد برای دیگر کشورها و مشخص کردن این که کدام رژیم مثل اسرائیل، از معدود رژیم هایی در جهان که پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای را امضا نکرده، به عضویت پیمان منع آزمایش های هسته ای درنیامده و از بازرسی زرادخانه های هسته ای اش توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی جلوگیری می کند از چه حقی برخوردار است و کدام کشور از جمله ایران و کره شمالی از هیچ حقی برخوردار نیستند.
پایان جنگ جهانی دوم و بهانه آمریکا برای توسعه زرادخانه های اتمی
پس از جنگ جهانی دوم و بعد از فروپاشی اردوگاه کمونیست، آمریکا مثل ارباب جهان عمل کرده و همواره از توان نظامی خود، به ویژه توان هسته ای اش برای وادار کردن کشورهای ثالت به اطاعت از خواسته هایش استفاده کرده است. آمریکا در چند سال اخیر برای نوسازی زرادخانه های هسته ای اش و کوچک کردن بمب های هسته ای خود وارد عمل شده است. آمریکا از اعمال قدرت و ایجاد هراس به عنوان ابزاری بازدارنده استفاده می کند.
«گری ویوِر» سخنگوی پنتاگون درجریان ارائه برنامه جدید هسته ای آمریکا در برابر مطبوعات این واقعیت را به روشنی تشریح کرد که ما به این نتیجه رسیده ایم که از نگاه روسیه توان بازدارندگی استراتژی و قدرت کنونی ما ناکافی است... علاوه بر این، بازگشت تعیین کننده مسکو به رقابت بین قدرت های بزرگ مایه نگرانی واشنگتن است.
تلاش آمریکا برای به عقب راندن کشورهای جهان در توسعه تسهیلات هسته ای
این بدان معناست که آمریکا می خواهد دیگر کشورها به ویژه کشورهایی که دوست آمریکا نیستند ازجمله کره شمالی را از توسعه قدرت بازدارندگی شان و یا نوسازی سلاح های هسته ای منع کند تا بتواند تنها قدرت هسته ای عملیاتی در جهان باقی بماند. این در حالی است که آمریکایی بی توجه به نظر دیگران، به توسعه سلاح های فضایی خود ادامه می دهند و آمریکایی ها تنها کسانی هستند که روی این نوع سلاح ها کار می کنند.
مشکل ناهماهنگی و عدم تناسب در این زمینه، فقدان نیرویی مستقل است که در صورت لزوم قادر به کنترل فعالیت های هسته ای بوده و بتواند متخلفین از قوانین مربوط به سلاح های هسته ای را مجازات کند.
سازمان ملل، ناتوان در مهار زیاده خواهی های آمریکا
سازمان ملل ناتوانی های خود در این زمینه را به خوبی نشان داده است.
زمانی که آمریکا و شوروی توافقنامه کاهش سلاح های هسته ای را امضا کردند، کنترل و نظارت بر نابودی سلاح ها به آژانس بین المللی انرژی اتمی که زیر نظر سازمان ملل فعالیت می کند واگذار نشد.
نظارت بر این روند را کارشناسان روس و آمریکایی عهده دار شده بودند.
جهان پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی دگرگون شد. روسیه توانست جایگزین ابرقدرت شوروی شود و اکنون باید روی این کشور به عنوان یک ابرقدرت حساب کرد.
آمریکا مسئول اصلی جنگ هسته ای در جهان
مسئولیت خطر بروز یک جنگ که احتمالا هسته ای خواهد بود، بر عهده آمریکا است چرا که این کشور روز جمعه آتش خاموش رقابت های هسته ای را با ارائه برنامه جدید هسته ای خود مجددا شعله ور کرده است.
آیا «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا در ماه سپتامبر سال گذشته در سازمان ملل کره شمالی را تهدید نکرد و خاطر نشان نکرد که همه گزینه ها از جمله گزینه توسل به سلاح هسته ای، روی میز است؟
وقتی کشوری به ویژه وقتی که آن کشور اولین قدرت جهانی قلمداد می شود دیگر کشورها را تحقیر کرده و به تهدید با سلاح هسته ای متوسل می شود، خطر وقوع یک جنگ هسته ای جدی خواهد بود.
چنین تهدیدی کره شمالی و عزم این کشور برای مبدل شدن به یک قدرت هسته ای با هدف مقابله با هر حمله ای، در موضعی قابل قبول قرار خواهد داد. در این صورت دیگر کشورها نیز می توانند در این زمینه از پیونگ یانگ دنباله روی کنند.
با چنین اتفاقی، رقابت تسلیحاتی به رویدادی محتمل مبدل شده، جهانیان را با خطر بازگشت به دوران هراس مواجه کرده و دنیا را به نیم قرن پیش و دوران جنگ سرد بین آمریکا و شوروی بازمی گرداند. اکنون این سوال مطرح می شود که در صورت آغاز چنین رقابتی، آیا کشوری تا این حد قدرتمند، در صورت بروز خطر حق برقراری امنیت در جهان را دارد؟
134/110
مترجم: علیرضا فراهانی
بیشتر بخوانید:
پیونگ یانگ: کره شمالی به دلیل تهدیدات آمریکا به تسلیحات هسته‌ای نیاز دارد
خودداری آمریکا از امضای پیمان معاهده ضد تسلیحات هسته ای /تحلیل
پنتاگون در پی افزایش نقش تسلیحات هسته‌ای در راهبرد امنیتی آمریکا/ تحلیل
