در پی فرار گوتابایا راجاپاکسا رئیس جمهوری سریلانکا به مالدیو در این کشور وضعیت اضطراری اعلام شد.با ادامه اعتراض های عمومی در این کشور رانیل ویکرام سینگه نخست وزیر نیز وعده کناره گیری داده است و معترضان بر آن اصرار دارند.
از دیدگاه ناظران سیاسی، فرار رئیس جمهوری سریلانکا و همسرش از کشور می تواند بر وخامت اوضاع این کشور بیافزاید.
اگر چه درخواست مردم استعفای رئیس جمهوری از قدرت بود اما فرارش از سریلانکا می تواند بیبش از پیش وی را در مظان اتهام سرقت اموال مردم این کشور قرار دهد زیرا در پی اشغال محل اقامتگاه رئیس جمهوری سریلانکا از سوی معترضان، میلیونها روپیه کشف شد که نشان می دهد راجاپاکسا و خانواده اش در حال چپاول اموال عمومی بوده اند.
براساس قانون اساسی سریلانکا رئیس جمهوری بایستی استعفای خود را به رئیس مجلس تقدیم کند تا زمینه انتخاب فرد جایگزین فراهم شود این در حالی است که کاملا مشخص نیست راجاپاکسه چنین روندی را طی کرده باشد.
اوراسیا ریو ریو در این باره طی گزارشی اعلام کرد:
یکی از مهمترین علل بروز بحران اقتصادی و سپس سیاسی در سریلانکا افت شدید برداشتهای کشاورزی به دلیل استفاده از کود ارگانیک به جای شیمیایی و کاهش درآمدهای ارزی ناشی از رکود صنعت گردشگری به دلیل بروز بیماری کووید 19 در دو سال اخیر بوده است.
با توجه به اینکه عمده نمایندگان پارلمان سریلانکا را هواداران رئیس جمهوری فراری سریلانکا تشکیل می دهند به نظر نمی رسد با انتخاب رئیس جمهوری جدید نیز گشایشی در وضعیت اقنصادی و سیاسی این کشور ایجاد شود. این بدان معنا است که خانواده راجاپاکسه که از زمان استقلال سریلانکا در دهه 50 میلادی قدرت را در این کشور در دست دارند به طور ریشه ای در ساختارهای سیاسی و اقتصادی سریلانکا نفوذ دارند و با تغییر فرد به عنوان رئیس جمهوری نمی توان انتظار تحول جدی در امور سریلانکا را داشت.
علی خزایی کارشناس مسایل بین المللی در این باره می گوید:
مهمترین مشکل سریلانکا وابستگی اقتصاد این کشور به وام های خارجی است . بدهی این کشور به بیش از 50 میلیارد دلار می رسد اگرچه دولت هند خط اعتباری 4 میلیارد دلاری برای کمک به حل مشکلات اقتصادی سریلانکا ایجاد کرده است اما تازمانی که منابع ارزی سریلانکا به هر نحو ممکن تامین نشود مشکلات این کشور پابرجاست.
در هر حال سریلانکا در حالی بدترین روزهای اقتصادی و سیاسی خود را در هفت دهه گذشته پشت سر می گذارد که خزانه این کشور کاملا خالی است و اجماع نظری نیز میان احزاب مخالف برای تشکیل دولت جدید دیده نمی شود .نخست وزیر نیز کناره گیری خود از قدرت را به اجماع نظر برای تشکیل دولت میان احزاب مخالف منوط کرده است که چشم انداز روشنی در این خصوص دیده نمی شود .بنابراین نمی توان با فرار رئیس جمهوری سریلانکا به حل مشکلات این کشور امیدوار بود./ 119
نویسنده: مجید وقاری
