نتیجه نظرسنجی روزنامه «آساهی» چاپ توکیو نشان می دهد، 80 درصد از ژاپنی ها نگران گرفتار شدن کشورشان در درگیری احتمالی میان آمریکا و چین بر سر تایوان هستند.
اکثر شرکت کنندگان در این نظرسنجی تاکید کردند: "نیروهای دفاع شخصی ژاپن در صورت حمله چین به تایوان، باید نقش خود را به عنوان نیروهای پشتیبان از ارتش آمریکا محدود کنند و این به زیان ژاپن است."
یکی از مهمترین بخش های این نظرسنجی طرح یک پرسش اساسی از مردم ژاپن بود.
از شرکت کنندگان در نظرسنجی پرسیده شد که به نظر آن ها ژاپن برای اولویت قرار دادن امنیت ملی‌اش کدامیک از دو رویکردِ را باید انتخاب کند:
تعمیق روابط با چین از طریق دیپلماسی و اقتصادی یا تقویت توانایی‌ها و قابلیت‌های دفاعی؟
پاسخ 70 درصد از شرکت کنندگان «تعمیق روابط با چین» بود.
این واقعیت را نباید نادیده گرفت که دولت آمریکا تلاش مضاعفی به کار گرفته است تا با تحمیل خواسته های نامشروع به برخی از طرف های خود در جنوب شرقی آسیا از جمله ژاپن، کره جنوبی و تایوان، چین را بیش از پیش محدود کند.
سیاست ایجاد محدودیت برای چین در منطقه جنوب شرقی آسیا در شرایطی در دستور کار قرار گرفته است که از نگاه مردم این کشورها، همکاری با چین بر همکاری با آمریکا ارجحیت دارد.
به عنوان مثال، پاسخ مردم ژاپن به سوال های نظرسنجی انجام شده توسط روزنامه آساهی نشان می دهد، مردم ژاپن نیز مانند مردم کره جنوبی نگران هر گونه درگیری و تنش در جنوب شرقی آسیا هستند.
این در حالی است که دولت آمریکا با ایجاد خصومت میان دولت های منطقه جنوب شرقی آسیا، تلاش می کند علیه کشور مستقل و رو به توسعه ای نظیر چین محدودیت طبیعی ایجاد نمایند.
در این زمینه یک سوال اساسی این است که آیا اجرای این سیاست آمریکا در قاره پهناور آسیا امکان پذیر است؟
پاسخ به این سوال بسیار روشن است. دولتمردان ژاپن خواستار حفظ رابطه با دولت های غربی و اتحادیه اروپا هستند، اما از رابطه با چین نیز استقبال می کنند.
به همین دلیل، بدیهی است که مشارکت ژاپن در طرح های مورد نظر و توسعه طلبانه آمریکا تحمیلی و به دور از مواضع نمایندگان مردم در دولت ژاپن است.
در عین حال، مقام های توکیو با این حقیقت آشنا هستند که سیاستمداران کاخ سفید تلاش می کنند با ایجاد خصومت میان دولت های منطقه جنوب شرقی آسیا با هزینه های ملت های آن منطقه، خواسته های خود را بر چین تحمیل کنند. از جمله این که مانع توسعه سیاسی، اقتصادی و حتی فضایی این کشور شوند. زیرا مقام های واشنگتن از هم اکنون با سوال های عجیبی مواجه شده اند که سیاست لیبرالیسم غربی به رهبری آمریکا را زیر سوال می برد.
در همین ارتباط، به نظر می رسد پس از درک رهبران سازمان نظامی ناتو بر اهمیت افزایش یارگیری در میانه جنگ اوکراین، این سازمان نظامی نیز - که پس از پایان جنگ سرد به عنوان بازوی نظامی آمریکا در مناطق مختلف جهان به ایفای نقش می پردازد - همزمان با آمریکا در تلاش است حضور خود را در ژاپن، کره جنوبی و حتی تایوان به میزان زیادی تقویت کند.
تلاش های رهبران ناتو برای تحولات تازه ژئوپولتیکی به منظور گسترش مرزهای ناتو در اروپا هشداری برای روسیه قلمداد می شود. در عین حال، اجرای همین سیاست گسترش ناتو در قاره آسیا یک پیام منفی برای کشوری نظیر چین است.
به ویژه که ایجاد رد پای ناتو در منطقه آسیا - اقیانوسیه می تواند باعث بر هم خوردن توازن قدرت در این منطقه حساس و پرخطر از جهان را فراهم نماید.
در این میان، اصرار ناتو و غرب برای تقویت حضور در شرق، می تواند تبعات خطرناکی برای ملت های جهان به دنبال داشته باشد.
با وجود این تهدیدها، سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، با هدف تسهیل مشاوره در منطقه هند - اقیانوسیه ، قصد دارد دفتر خود در ژاپن را بازگشایی کند.
نکته قابل تامل در این زمینه این است که سخنگوی وزارت امور خارجه ژاپن و سخنگوی سازمان نظامی ناتو تاکنون درباره بازگشایی دفتر این نهاد در ژاپن اظهارنظر نکرده اند. این امر از حساسیت زیاد این تحرکات نظامی غرب حکایت دارد.
گفته می شود که دفتر پیشنهاد شده ناتو در توکیو، قرار است سال آینده میلادی بازگشایی شود، اما هنوز جزئیات دقیقی درباره آن منتشر نشده است.
ناتو دفترهای رابط مشابهی در نیویورک، وین، اوکراین و سایر شهرهای اروپایی دایر کرده است.
در مجموع باید گفت، ایجاد دفاتر ناتو در آسیا می تواند محدودیت ها و تهدیدهای دائمی کشورهای آسیایی را به دنبال داشته باشد، زیرا این سازمان نظامی به فرمان آمریکا عمل می کند و می تواند هر زمان که آمریکا اراده کرد، در منطقه جنوب شرقی آسیا به عملیات نظامی دست بزند.
نویسنده: محمدعلی طالبی
117
