به گزارش خبرگزاری ایران پرس، سید احسان خاندوزی، وزیر اسبق اقتصاد ایران، در نشست تخصصی «فرصت‌های همکاری اقتصادی ایران و چین» با اشاره به تحولات اقتصاد جهانی گفت: «در فاصله سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۲ سهم چین از تولید ناخالص داخلی جهان از حدود ۸ درصد به نزدیک ۱۹ درصد رسیده، در حالی که سهم آمریکا و اتحادیه اروپا کاهش یافته است. این تغییر نشان می‌دهد که مرکز ثقل اقتصاد جهانی به‌تدریج از غرب به شرق در حال انتقال است و ایران باید خود را برای این تغییر آماده کند.»
او افزود: «چین امروز بزرگ‌ترین شریک تجاری ایران است، اما هنوز از سطح روابط اقتصادی میان دو کشور رضایت کافی وجود ندارد. در سال‌های اخیر، با وجود رشد صادرات نفت به چین و پیشرفت در زمینه فاینانس، همچنان در سطوح مدیریتی و اجرایی با مقاومت‌هایی مواجه بودیم که مانع از تحقق کامل ظرفیت‌ها شده است.»
خاندوزی تصریح کرد: «ما هنوز در سیاست‌گذاری کلان و مدیریت اجرایی، تصمیم قاطعی درباره نوع تعامل راهبردی با چین نگرفته‌ایم. متأسفانه در کشور دو نوع نگاه بازدارنده وجود دارد؛ یکی همان نگاه «چرخ زاپاس» دهه ۹۰ و دیگری نگاه «سوپرمارکت آخر شب». امروز در هر دو حالت، چین تنها زمانی جدی گرفته می‌شود که سایر گزینه‌ها از دست رفته‌اند.»
وی با تأکید بر اینکه همکاری با چین به معنای قطع ارتباط با غرب نیست، گفت: «تعامل با اقتصاد جهانی برای ایران ضروری است، اما باید به‌گونه‌ای باشد که ما در روابط خود با شرق، به سطح شراکت راهبردی برسیم، نه صرفاً خریدار و فروشنده کالا. پیوند اقتصادی و امنیتی با چین می‌تواند تکیه‌گاهی بلندمدت برای ثبات و توسعه ایران فراهم کند.»
وزیر اقتصاد ایران در دولت سیزدهم خاطرنشان کرد: «در سال‌های اخیر فرصت‌های طلایی متعددی برای ارتقای روابط با چین وجود داشت که بخشی از آن‌ها به دلیل غفلت و ناهماهنگی داخلی از دست رفت. حوادث و چالش‌های ماه‌های اخیر نیز نتیجه همین تأخیر در تصمیم‌گیری است. با این حال، هنوز فرصت دوم همکاری با شرق برای ایران فراهم است و نباید آن را از دست بدهیم.»
او تأکید کرد: «ایران می‌تواند در چارچوب طرح‌های بزرگ منطقه‌ای مانند ابتکار «کمربند و جاده»، نقشی محوری ایفا کند و از مسیر اتصال اقتصادی و ترانزیتی شرق و غرب، جایگاه خود را در نظم جدید جهانی بازتعریف نماید.»
خاندوزی در پایان با اشاره به لزوم ایجاد اجماع ملی در این زمینه گفت: «اگر این رویکرد به یک گفتمان ملی تبدیل شود، می‌توانیم شاهد فصلی تازه در روابط اقتصادی و امنیتی ایران و چین باشیم؛ فصلی که در آن ایران با تکیه بر ظرفیت‌های شرکای شرقی، در تراز بالاتری از تعاملات بین‌المللی قرار گیرد.»
سیدرضی عمادی
