به گزارش خبرگزاری ایران پرس، مازوت یا نفت کوره یکی از هیدروکربن‌های نفتی است که در مراحل پالایش نفت خام پس از نفتا، بنزین و نفت سفید بدست می‌آید و چون سیاه رنگ است به نام نفت سیاه نیز خوانده می‌شود.
این ماده ارزان‌ترین ماده سوختنی برای کوره‌ها، حمام‌ها، تنور نانوایی‌ها، موتور‌های دیزلی و برخی نیروگاه‌ها است.
نفت کوره نام های مختلفی دارد اما بیشترین اصطلاحاتی که استفاده می شود عبارتند از:
- سوخت دیزلی
- روغن کوره
- روغن گرمایش خانگی
- روغن گرمایش صنعتی
- نفت سفید
- سوخت دریایی
ترکیبات شیمیایی
نفت کوره به عنوان نفت سنگین، نفت دریایی یا مازوت نامیده می‌شود. این سوخت به صورت برشی از برج تقطیر نفت خام به صورت محصول برج تقطیر یا باقیمانده برج تقطیر بدست می‌آید.
مازوت را می‌توان از جمله ترکیب‌های نفت خام به شمار آورد که حاصل تقطیر جزء به جزء آن به هنگام پالایش نفت خام است و بعد از تبخیر بنزین و سایر فرآورده‌های سبک‌تر، از نفت خام بدست می‌آید.
نفت کوره کاربرد‌های بسیاری دارد. برای گرمایش خانه و مراکز تجارتی و صنعتی به کار برده می‌شود و سوخت کامیون ها، کشتی‌ها و بعضی از خوردو‌ها می‌باشد، اما بسیار آلوده کننده و گران‌تر از سوخت گاز طبیعی می‌باشد و اغلب به عنوان سوخت پشتیبان برای اوج گیری نیروگاه‌ها در مواردی که گاز طبیعی موجود نیست استفاده می‌شود یا به عنوان سوخت رایج ژنراتور‌های تولید الکتریسیته کوچک مورد استفاده قرار می‌گیرد.
مزایای استفاده از مازوت چیست؟
روغن سوخت دارای چندین مزیت عملی است که آن را به یک سوخت مفید تبدیل می کند:
- ایمن و مطمئن: مازوت مواد منفجره نیست و فقط در صورت استفاده از سیستم خاص می توان آن را مشتعل کرد. این بدان معناست که می توان آن را با خیال راحت ذخیره کرد و در دیگ های بخار و کوره از آن استفاده کرد و هیچ گونه مشکل ایمنی در آن وجود ندارد.
- اقتصادی: بسته به زمان خرید مازوت، احتمالاً متوجه خواهید شد که استفاده از آن از گاز و برق ارزان تر است. همچنین بسیار کارآمد است، به این معنی که مجبور نیستید مخزن خود را به دفعاتی که فکر می کنید دوباره پر کنید.
- بدون نور و گوگرد: سوخت تمیز عملکرد مطلوبی را در سخت ترین شرایط ارائه می دهد.
مازوت چه ضررهایی دارد؟
همانطور که گفته شد، برای گرم شدن بویلرها در نیروگاه‌های حرارتی از مازوت استفاده می‌کنند، اما ورود مازوت و سایر نفت‌های کوره به محیط زیست آثار مختلفی را به همراه دارند.
نفت‌های کوره همچون مازوت از مواد شیمیایی مختلفی تشکیل شده‌اند و هریک نوعی مخلوط متفاوت از دیگری به شمار می‌آید. زمانی که این مواد به خاک یا آب‌های سطحی می‌رسند، بخشی از آن‌ها تبخیر می‌شوند، برخی دیگر نیز به دلیل نشتی مخازن نگهداری آن‌ها در آب و خاک حل خواهند شد.
مواد شیمیایی تبخیر شده می‌توانند در اثر تابش نور خورشید به ترکیبات دیگری شکسته شوند. این اتفاق در اثر فعالیت‌های قارچ‌ها و باکتری‌های داخل آب یا خاک نیز صورت می‌گیرد. این مواد شیمیایی که در خاک و محیط‌های دیگر وجود دارند می‌توانند تا بیش از یک دهه در محیط زیست باقی بمانند. بنزن، تولوئن و زایلین از جمله این ترکیبات سمی هستند.
امروزه ما به روش‌های مختلفی در معرض فرآورده‌های نفتی از جمله نفت کوره و مازوت قرار می‌گیریم. محتمل‌ترین حالت زمانی است که برای گرم‌کردن خانه‌ها از نفت سفید استفاده شود که در گذشته بسیار رواج داشته است.
علاوه بر این، از نفت سفید و سایر ترکیبات نفتی به عنوان حلال و پاک‌کننده نیز بهره می‌گیرند. بنابراین در صورت ذخیره و نگهداری این مواد در منزل و تبخیر آن‌ها، احتمال تماس آن‌ها با پوست بسیار زیاد است.
علاوه بر این، وجود نیروگاه‌های حرارتی در نزدیکی شهرها و استفاده از مازوت در آن‌ها سبب قرارگیری انسان در معرض ترکیبات حاصل از سوختن ناقص این فرآورده‌ها خواهد شد.
اثرات استفاده از مازوت بر سلامتی
1. در اثر سوزاندن سوخت‌های فسیلی حاوی گوگرد همچون مازوت، ترکیباتی موسوم به Sox منتشر می‌شوند که بخش بیشتر آن‌را SO2 تشکیل می‌دهد. SO2 گازی سمی است که برای سلامتی مضر است. این گاز، وزن بیشتری نسبت به هوا دارد و زمانی که غلظت آن در هوا به بیش از 500ppb برسد، بوی بدی خواهد داشت که در این سطح، کشنده خواهد بود.
این گاز در غلظت‌های پایین‌تر، درد قفسه سینه، مشکلات تنفسی، قرمزی چشم و افزایش احتمال بروز بیماری‌های قلبی و تنفسی را به همراه دارد. به طور کلی، غلظت معمول این گاز در اتمسفر کمتر از 10ppb ذکر می‌شود که در این غلظت اثر مخربی بر سلامتی نخواهد داشت.
2. اثر دوم سوزاندن مازوت و سایر سوخت‌های گوگردی، تشکیل سولفات‌ها و نیترات‌ها به شکل آئروسول یا ذرات بسیار ریز هوا است که «ذرات معلق» (Particulate Matter) موجود در هوا را سبب می‌شوند. این ذرات معلق با تشدید آلودگی هوا خطر آسم و حملات قلبی و تنفسی را افزایش می‌دهند.
3. اثر سوم سوزاندن مازوت از منبع انتشار آن فراتر می‌رود و در این حالت اکسیدهای گوگرد به دلیل واکنش در اتمسفر و فاز محلول در آب، به اسید تبدیل می‌شوند. این آئروسول‌های اسیدی تحت شرایط خاص هواشناسی به باران اسیدی، برف و مه تبدیل خواهند شد. زمانی که آلودگی هوا ناشی از عملکرد و فعالیت‌های انسانی نباشد، pH باران‌های اسیدی در حدود 5.5 خواهد بود که این میزان خاصیت اسیدی به دلیل وجود کربنیک اسید حاصل از واکنش بخار آب با دی‌اکسید کربن است.
این باران‌های اسیدی اثرات مخرب دیگری نیز بر جای می‌گذارند که از میان آن‌ها می‌توان به حل شدن فلزات سنگین در باران‌های اسیدی اشاره کرد و خاک‌ها نیز دیگر توانایی نگه‌داشتن ریشه درختان را نخواهند داشت. در نتیجه با فرسایش خاک و از بین رفتن پوشش گیاهی، احتمال بروز سیل افزایش می‌یابد.
نقش مازوت در ایجاد آلودگی هوا
در حال حاضر 90 درصد برق کشورمان از محل نیروگاه های حرارتی که با گاز طبیعی، گازوئیل و مازوت کار می کنند، تولید می شود.
براساس آمار منتشر شده، در 2 سال گذشته 67 میلیارد متر مکعب گاز طبیعی، 6 میلیارد لیتر گازوئیل و 3/5 میلیارد لیتر مازوت در نیروگاه های کشور مصرف شده است.
مصرف گازوئیل و مازوت مخصوصا در فصل های سرد سال به همراه بروز پدیده وارونگی دما (اینورژن) تاثیر بالایی در آلودگی هوا دارند.
به این موارد باید افزود که مسئولین شهری تهران به طور غیررسمی علت بوی نامطبوع منتشر شده در سطح این شهر را افزایش غلظت گوگرد عنوان کرده اند. اگر در فصول سرد کمبود گاز نداشته باشیم تمام نیروگاه ها موظف به مصرف گاز هستند.
باتوجه به اینکه در همه جای دنیا گاز وجود ندارد، عمدتا سوخت غالب نیروگاه‌ها زغال سنگ یا نفت کوره است. کشورهایی همچون آمریکا، استرالیا، روسیه، چین و هند که جزو کشورهای پیشرفته شناخته می‌شوند، در نیروگاه‌های خود از نفت کوره و زغال سنگ استفاده می‌کنند.
اما سوال اینجاست که چرا گفته می‌شود در ایران این فراورده نفتی آلودگی به همراه دارد؟
1. در حال حاضر روزانه معادل 190 میلیون لیتر فرآورده و گاز به نیروگاه‌های کشور تحویل داده می‌شود که حدود 13 میلیون لیتر آن نفت کوره است که در فصول سرد مانند شرایط فعلی این عدد به 35 میلیون لیتر می‌رسد و در تابستان ممکن است این عدد به صفر نیز برسد.
اگر این عدد را به نسبت 190 میلیون لیتر فرآورده توزیعی به نیروگاه‌ها در نظر بگیریم، حدود یک ششم می‌شود و این در شرایطی است که طبق اعلام مسئولان، نفت کوره در کلان شهرها توزیع نمی‌شود. با این وجود شاهد هستیم که کلان شهرها از جمله تهران بسیار آلوده است؛ از این رو باید عامل اصلی آلودگی را شناسایی کرده و پس از آن به دنبال راه چاره بود.
2. نکته دوم، تکنولوژی مورد استفاده در نیروگاه هاست. در کشورهای پیشرفته بر روی دودکش‌های نیروگاه تجهیزات رفع آلودگی و فیلتراسیون نصب شده و همین مساله گاز خروجی از نیروگاه‌ها را تصفیه و فیلتر می‌کند و مانع از انتشار آلودگی ناشی از سوخت زغال سنگ و مازوت در محیط می‌شود.
در ایران به دلیل اینکه چنین سیستمی وجود ندارد به تمام نیروگاه‌ها سوخت گاز و گازوئیل تحویل داده می‌شود. تنها در برخی از فصول سرد سال به علت کمبود گاز و گازوییل به طور محدود تنها در برخی نیروگاه‌ها که دور از کلانشهرها هستند، به صورت محدود نفت کوره توزیع می‌شود که این امر از نظر اقتصادی بهینه نیست ولی به علت به روز نبودن سیستم نیروگاه ها،کشور مجبور است این ضرر اقتصادی را متحمل شود و اگر قرار باشد کشور به طور اقتصادی مدیریت شود باید نیروگاه‌ها نیز استاندارد شوند.
هر سال با شروع فصل سرما یافتن مقصر برای آلودگی هوا آغاز می شود؛ موضوعی که هر سال متهم جدیدی دارد و امسال نیز پس از عبور از کیفیت بنزین، خودروهای فرسوده و موتورسیکلت ها نوبت به نیروگاه ها، صنایع و مازوت سوزی آن ها رسیده است.
یافتن راه حل و چاره برای حل مشکل آلودگی هوا بی شک یکی از مهم ترین وظایف دولت است اما هر سال پیداکردن مقصر آنقدر زمان می برد که دیگر مجالی برای چاره اندیشی نمی ماند و از آنجایی که فصل سرما چندان طولانی نیست، تنها غبار سیاه آلودگی در پایان فصل نصیب مردم می شود.
سیما مشتاقان
117
