واقعیت این است که موضوع عادی‌سازی روابط، اتفاق جدیدی نیست بلکه از دهه‌ها قبل این روابط میان امارات و بحرین و دیگر کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی وجود داشته و اکنون صرفاً علنی شده است. فلسطین برای مقابله با این روند گزینه‌های متعددی دارد.
خروج تشکیلات خودگردان از اتحادیه عرب
اولین گزینه اقدام عملی از سوی تشکیلات خودگردان فلسطین است. تشکیلات خودگردان باید به این واقعیت برسد که سازش و مذاکره با رژیم صهیونیستی نتیجه نداشته و با شکست مواجه شده است. بنابراین، رام الله باید در متوقف کردن و کنار گذاشتن سازش و مذاکره جدی باشد. در عین حال، با توجه به کارکردی که اتحادیه عرب در قبال این توافق از خود نشان داد و عملاً منافع فلسطین را نادیده گرفت، تشکیلات خودگردان می‌تواند خروج از این نهادهای ناکارآمد را پیگیری کند.
ارتباط با ملت‌های عربی به جای دولت‌ها
دومین گزینه ارتباط گرفتن با ملت‌های عربی و اسلامی به جای دولت‌ها است. یکی از اقدام‌های مهمی که حضرت امام خمینی (ره) پس از پیروزی انقلاب اسلامی انجام داد، خطاب قرار دادن ملت‌های عربی و اسلامی در موضوع فلسطین بود چرا که ایشان به این جمع بندی رسیده بودند که دولت‌های عربی به سمت سازش با رژیم صهیونیستی حرکت می‌کنند. بر همین اساس نیز بنیانگذار انقلاب اسلامی ایران ابتکار روز قدس را مطرح کردند. اکنون دولت و گروه‌های فلسطینی که از دولت‌های سازشکار عربی ناامید شده و نفاق این دولت‌ها را به طور واضح دیدند، باید بار دیگر ارتباط با ملت های عربی و اسلامی را در دستور کار خود قرار دهند. در همین راستا، خالد قدومی، نماینده جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) در تهران بر ضرورت ارتباط با ملت‌های اسلامی و واکنش ملت‌های اسلامی در قبال عادی سازی روابط کشورهای کوچک عربی با رژیم صهیونیستی و نقض حقوق فلسطینیان تاکید کرد.
برجسته سازی ابعاد و خسارت‌های توافق
سومین گزینه پیش روی فلسطین، برجسته‌سازی ابعاد، پیامها و پیامدهای این توافق‌ها با رژیم صهیونیستی است. از یک سو باید این موضوع تبیین شود که کشورهای عربی بدون هیچ امتیازی با رژیم صهیونیستی توافق صلح امضا کردند. از سوی دیگر باید فشار آمریکا بر این کشورهای عربی و تسلیم شدن این کشورها در مقابل فشارهای آمریکا برجسته شود. واقعیت این است که در توافق عادی سازی منافع مردم عربی در نظر گرفته نشده بلکه صرفاً منافع حکام عرب و وابستگی آنها به قدرت‌های غربی مورد توجه بوده است که این موضوع به نوعی شکاف میان ملت‌ها و دولت‌های عربی سازشکار را نشان می‌دهد. در عین حال، باید این موضوع برای افکار عمومی عربی برجسته شود که دولت‌های عربی در حال مشروعیت دادن به رژیم صهیونیستی و در مقابل سلب حق مشروع فلسطینیان هستند. آگاه سازی و اقناع افکار عمومی عربی زمینه هراس حکام وابسته این کشورها را فراهم می‌کند و بحران مشروعیت آنها را برجسته می‌سازد.
مقاومت فعال
چهارمین گزینه پیش روی فلسطین، بهره‌گیری از راهبرد مقاومت فعال است. کنار گذاشتن سازش و مذاکره می‌تواند به اجماع بر مقاومت فعال منجر شود. کنار گذاشتن دو قطبی کرانه باختری / باریکه غزه موضوعی است که هراس شدید رژیم صهیونیستی را در پی خواهد داشت. تعریف مقاومت در قالب هویت ملی فلسطین و همچنین بهره‌گیری از ظرفیت‌های مقاومت در سطح منطقه پاسخ محکمی است که هم برای سازشکاران عربی و هم برای رژیم صهیونیستی تبعات سنگینی خواهد داشت.// 114
نویسنده: سید رضی عمادی
بیشتر بخوانید:
تناقضات اعلامی و اعمالی آل‌سعود در عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی
عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی، محاسبات غلط و پیامدها
تظاهرات مردم بحرین در مخالفت با عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی
