"مولود چاووش اوغلو" وزیر امور خارجه ترکیه درجریان بیست و چهارمین نشست شورای وزیران به عنوان رییس دوره‌ای این شورا انتخاب شد. وی طی سخنانی، گفت: "ترکیه در دوره ریاست خود بر این شورا، در زمینه‌های آموزشی، تجاری، فناوری، فرهنگ و دیالوگ سیاسی در جهت نزدیک شدن کشورهای عضو به یکدیگر تلاش خواهد کرد."
وزیر امور خارجه ایران نیز در نشست آنتالیا طی سخنانی با تاکید بر اینکه ظرفیت ھای اکو برای ھمگرایی و انسجام اقتصادی درمنطقه، ھمچنان دست نخورده باقی مانده است، چالش مستمر سازمان اکو را فقدان الگوی مناسب برای همکاری اقتصادی دانست.
با توجه به ویژگی‌های منحصر به فرد سازمان همکاری اقتصادی اکو ازجمله پیوستگی جغرافیایی، برخورداری ازاقتصاد مکمل، برخورداری ازمزیت‌های نسبی تولید انواع کالاهای مصرفی و جمعیت قابل توجه با فرهنگ‌های مشترک، این انتظار وجود دارد که، نشست بیست و چهارم شورای وزیران امور خارجه اکو در آنتالیا، اعضای این سازمان اقتصادی را یک گام سازنده دیگر به سوی اهداف اکو پیش ببرد.
شورای وزیران (COUNCIL OF MINISTERS) رکن اصلی و تعیین کننده سیاست‌ها و تصمیمات اکو محسوب می شود. این شورا مرکب از وزرای امور خارجه کشورهای عضو و یا نمایندگان دیگری با مقام وزارت ازکشورهای عضو سازمان اکو است.
شورای وزیران به صورت سالانه تشکیل جلسه می دهد و محل نشست ممکن است متناوبا در هر یک از کشورهای عضو تغییر کند.
از زمان تغییر نام سازمان عمران منطقه ای (آر. سی. دی) به سازمان همکاری اقتصادی (اکو) در سال 1985 میلادی، این سازمان منطقه ای گام‌های بلندی به منظور تحقق اهداف خود برداشته است. ایران، ترکیه و پاکستان به عنوان اعضای موسس سازمان همکاری اقتصادی اکو، با پذیرش اعضای جدید دراین سازمان منطقه‌ای، در عمل زمینه‌های لازم برای تقویت هرچه بیشتر همکاری‌های منطقه ای را برداشته‌اند.
در حال حاضر، سازمان همکاری اقتصادی اکو، دارای ده عضو و بیش از 330 میلیون نفر جمعیت است. جمهوری اسلامی ایران، پاکستان و ترکیه اعضای موسس سازمان همکاری اقتصادی (Economic Cooperation Organization) هستند. در پی فروپاشی شوروی، پنج کشور آسیای مرکزی شامل قزاقستان، ترکمنستان، قرقیزستان، ازبکستان و تاجیکستان به همراه جمهوری آذربایجان و افغانستان درماه نوامبر سال 1992 میلادی به سازمان اکو پیوستند.
پیوستن اعضای جدید به سازمان اکو، فرصت‌های ویژه‌ای در اختیار اعضای این سازمان قرار داده است. با وجود این، به نظر می رسد اعضای موسس اکو نتوانسته‌اند از این فرصت‌ها در جهت منافع منطقه‌ای این سازمان بهره برداری به عمل آورند.
برغم تمامی ویژگی‌های منحصر به فرد سازمان اکو، کارشناسان می گویند، برخی اعضای این سازمان اقتصادی با دادن فرصت به برخی دولت‌های سلطه گر و مداخله جو، از اصول اساسی این سازمان فاصله گرفته و درعمل مانع تحقق برخی آیده آل های پیش بینی شده اکو شده اند.
جدا از این ضعف اساسی، باید گفت، اعضای اکو امکان آن را دارند که بدون وابستگی به سایر دولت‌های قدرتمند، خود و منطقه اکو را به خوبی اداره نمایند. بویژه که تجارت، انرژی، حمل ونقل وامور گردشگری ازاولویت‌های این سازمان منطقه‌ای تعریف شده است و اعضای اکو تمامی شرایط لازم و کافی را برای تحقق همکاری ها دراین چهار زمینه دارند.
نویسنده: محمد علی طالبی
141/118
بیشتر بخوانید:
فرصت ها و چالش های "اکو" از دیدگاه ایران/ تحلیل
