شرکت کنندگان در این نشست به دلیل شدت گرفتن کرونا در کشورهایی با ظرفیت بهداشتی اندک، ابراز نگرانی کرده و از لزوم کمک به دیگر کشورها در راستای مبارزه با این بیماری همه‌گیر سخن گفتند.
تداوم ارزیابی کاستی‌های نظام‌های درمانی و هماهنگی در پاسخگویی جهانی به این بحران از دیگر محورهای نشست وزرای بهداشت گروه 20 بود.
این نشست در حالی برگزار شد که بیماری کووید -19 همچنان در جهان قربانی می گیرد و مقررات منع رفت و آمد و قرنطینه در بسیاری از کشورهای جهان برقرار است.
بنا بر تازه ترین آمار شمار مبتلایان به کووید 19 در سراسر جهان از 2 میلیون و 394 هزار نفر فراتر رفته و آمار قربانیان نیز بیش از 164 هزار و 900 نفر است، که در این میان، آمریکا با بیش از 764 هزار مبتلا و بیش از 40 هزار قربانی، صدرنشین کشورهای آسیب‌دیده از این بیماری همه‌گیر است.
شیوع کرونا بسیاری از کشورهای جهان را با بحران بی سابقه در بخش دارو و درمان و تجهیزات پزشکی و بهداشتی مواجه کرده است.
این کمبودها به ویژه در کشورهای اروپایی و آمریکا بسیار چشمگیر بوده است و در بسیاری موارد نبود امکانات سبب افزایش مرگ و میر مبتلایان به کرونا شده است. به طور مثال نبود دستگاه های تنفس مصنوعی به تعداد کافی در ایتالیا، اسپانیا و آمریکا سبب بالا رفتن مرگ و میرهای ناشی از کرونا شده است.
به جزنبودن تعداد کافی و لازم دستگاه های تنفس مصنوعی، در دسترس نبودن تعداد کافی پزشک و پرستار، کمبود کیت‌های آزمایشگاهی مورد نیاز، نبود تخت‌های کافی بیمارستانی و نبود تجهیزات پزشکی چون لباس و دستکش و هزینه‌های گزاف درمانی از جمله دلایلی است که سبب شده آمار مرگ و میر بر اثر کرونا افزایش یابد.
همه گیری ویروس کرونا در کشورهای اروپایی و آمریکا نشان داد که این کشورها در بخش درمانی و بهداشتی بسیار شکننده هستند.
در اروپا اگرچه شرکت های بیمه مختلفی وجود دارد که هزینه های درمانی را می پردازند اما عملا بخش عمده‌ای از شهروندان اروپایی به دلیل گران بودن هزینه‌ها به آن دسترسی ندارند از سوی دیگر بیمه های اجتماعی نیز در بسیاری از این کشورها پاسخگوی نیاز مراجعه کنندگان نیستند.
اجرای سیاست ریاضت اقتصادی در برخی کشورهای اروپایی، کاهش بودجه بخش بهداشت و درمان و تمرکز بر بخشهای امنیتی و دفاعی، سختی کار و کمبود دستمزد پزشکان و پرستاران سبب شده تا عملا بخش درمان در بسیاری از کشورهای اروپایی ضعیف عمل کند. جمعیت بالای سالمندان و افزایش نیازهای درمانی و اجتماعی آنان نیز این شرایط را وخیم تر کرده است.
"فرانکو ساسی"استاد سیاست بهداشت بین الملل در دانشگاه امپریال کالج آو لندن با اشاره به اینکه نظام درمان اغلب کشورهای صنعتی از جمله بریتانیا برای مقابله با بحران بزرگ سلامت مثل کرونا آماده نبود، گفت: در صورتی که ظرفیت پذیرش بیمار در بخش مراقبت ویژه بیشتر بود، آمار مرگ و میر کاهش می یافت.
در آمریکا نیز اکنون انتقادها از نظام درمانی بالا گرفته است. نبود سیستم تامین اجتماعی ونظام درمانی یکپارچه، گران بودن هزینه‌های درمان، فاصله طبقاتی و تعداد فقرا همچنین تبعیض نژادی سبب شده تا عملا تعداد قربانیان کرونا در این کشور افزایش یابد.
"لوری لایت فوت" شهردار شیکاگو گزارش ها را درباره اینکه سیاه پوستان 70 درصد قربانیان کرونا را در شهر وی تشکیل می‌دهند هولناک خوانده است، وی گفت: اینها تنها عدد نیست بلکه شمار افرادی است که جان خود را بر اثر ابتلا به کرونا از دست داده اند.
اینها خانواده ها و جوامعی هستند که این بیماری زندگی آنها را تحت شعاع قرار داده است. شیکاگو نمی تواند ده‌ها سال نابرابری که در بخش بهداشت و درمان وجود داشته است را در عرض چند روز یا یک هفته از بین ببرد.
اگرچه کرونا تهدیدی است که جان بسیاری را گرفته است اما به نظر می رسد می توان با همکاری و همیاری جهانی و منطقه‌ای آن را به فرصتی در راستای توجه دولت‌ها به نظام بهداشت و درمان، اختصاص بودجه و امکانات همچنین توجه به نیازها و شرایط جمعیتی تبدیل کرد.118
نویسنده: آتوسا دینیاریان
