هجده ماه پیش وقتی دفتر مجله فکاهی شارلی ابدو در پاریس هدف حمله تروریستی قرار گرفت و اروپا را در شوک فرو برد، کمتر کسی گمان می کرد آتش جنگی که هزاران کلیومتر آن طرف تر در خاورمیانه ادامه دارد، این گونه دامن اروپایی ها را بگیرد.

فرانسه که در این مدت صحنه بیشترین حملات تروریستی بوده است، بار دیگر و این بار همزمان با برگزاری جشن ملی این کشور هدف حمله ای خونین قرار گرفت.

یک جوان تونسی تبار 31 ساله، پنجشنبه شب سوار بر کامیون 2 کیلومتر را در میان جمعیتی طی کرد که که برای تماشای آتش‌بازی روز ملی در شهر نیس گرد هم آمده بودند. در این حمله 80 تن کشته و ده ها تن دیگر زخمی شدند.

برخلاف حمله هفته گذشته در منطقه الکراده بغداد که نزدیک به 300 کشته برجای گذاشت، حمله شهر نیس بلافاصله با محکویت گسترده در سطح جهان روبرو شد، از جمله شورای امنیت سازمان ملل متحد که این حمله به شدیدترین لحن محکوم کرد.

این اولین بار نیست که یک شهر اروپایی از سوی شهروندی هدف قرار می گیرد که جذب گروه های تروریستی در خاورمیانه شده یا از آنها الهام گرفته است. از زمان گسترش بحران در خارومیانه، بازگشت تررویست های غربی به کشور متبوع خود، به کابوسی برای دولتمردان غربی تبدیل شده است.

افزون بر تهدیدهای امنیتی،راهی شدن سیل پناهجویان که از جنگ و خشونت وابسته به تروریست ها در آفریقا و خاورمیانه به ارپا می گریزند نیز کشورهای منطقه را با بحرانی بیسابقه روبرو کرده است.

تروریسم و افراط گرایی درحالی بیش از هر زمان دیگری در جهان گسترش یافته است که آمریکا و متحدانش 15 سال پیش جنگ گسترده ای را علیه این پدیده شوم به راه انداختند. با این حال این جنگ نه تنها جهان را به جای امن تری بدل نکرد بلکه آتش تروریسم در اشکال پیچیده تر و قدرتمندتری زبانه کشید. اکنون نه تنها افغانستان، عراق، سوریه یا لیبی در آتش جنگ و درگیری می سوزند، بلکه دیگر هیچ کشوری از جهان در برابر این تهدید جدی مصون نیست.

چرا وقتی جهان با صدای بلند تروریسم را محکوم می کند، گروه های تروریستی اینگونه در شهرهای اروپایی قدرت نمایی می کنند؟

این سوال را البته می توان از زوایای گوناگونی بررسی کرد اما بی شک یکی از مهمترین پاسخ ها به آن اتخاذ رویکردی از سوی غرب و متحدان منطقه ای اش است که میان تروریست "خوب" و "بد" تمایز قائل می شود.

القاعده وقتی برای مقابله با نیروهای شوروی در افغانستان با حمایت برخی از دستگاه های اطلاعاتی غربی و عربی تشکیل شد، در کانون توجه رسانه ها نگرفت اما وقتی مسوولیت حادثه یازده سپتامبر را برعهده گرفت، شر مطلق شد. گروه های مسلح در خاک سوریه نیز هنگامی که ضد دولت قانونی این کشور جنگیدند، نه تنها محکوم نشدند بلکه از حمایت مالی، تسلیحاتی و لجستیکی غرب و متحدانش نیز برخوردار شدند. در نهایت غرب تنها وقتی ضد گروه های تروریستی در عراق و سوریه وارد عمل شد که آش دیگر خیلی شور شده بود.

اکنون نیز تکرار حملات تروریستی در نیس فرانسه، بار دیگر نشان داد اگر مرگ فقط برای همسایه خود باشد، شبه آن در خانه نیز سایه خواهد انداخت.