به گزارش آسوشیتدپرس، دوره زمامداری یحیی جامه که در انتخابات اخیر این کشور نتوانست بر «بارو»، رقیب خود پیروز شود، 19 ژانویه (30 دی) به پایان می رسد و موظف است تا آن زمان از قدرت کناره گیری کند؛ اما اعلام کرده که به هیچ وجه حاضر به کناره گیری از قدرت نیست.
هنوز معلوم نیست که وضعیت فوق العاده تا چه زمانی در گامبیا حاکم خواهد بود؛ اما به نظر می رسد این موضوع، واگذاری قدرت به رئیس جمهوری جدید را نیز غیرممکن خواهد کرد.
از سوی دیگر دادگاه عالی گامبیا نیز دیروز(سه شنبه) اعلام کرد؛ تا ماه های آینده به شکایت انتخاباتی رئیس جمهور رسیدگی نخواهد کرد.
قضات دادگاه عالی گامبیا گفتند که اظهار نظر درباره نتیجه انتخابات و ادعای رئیس جمهور بسیار سخت است و رای گیری درباره آن به ماههای آتی محول خواهد شد.
چهار وزیر دولت گامبیا نیز دیروز از سمت خود استعفا کردند که به نظر می رسد آسیب بزرگی به دولت فعلی این کشور که حاضر به استعفا نیست، وارد خواهد کرد.
کشورهای عضو کمیسیون جامعه اقتصادی غرب آفریقا (اکواس)، اعلام کرده اند؛ چنانچه روش دیپلماتیک در متقاعد کردن جامه برای ترک قدرت نتیجه ای نداشته باشد، شورای امنیت سازمان ملل باید با کمک قدرت های منطقه ای برای برکناری وی دخالت کند.
شورای امنیت سازمان ملل اول دی ماه از جامه خواسته بود به احترام رای مردم گامبیا از قدرت کنار برود که تاکنون نتیجه ای نداشته است.
البته بعد از پیروزی غیرمنتظره بارو در انتخابات گامبیا؛ جامه موافقت اولیه کرده بود تا قدرت را بعد از 22 سال واگذار کند؛ اما مدتی نگذشت که تغییر نظر داد و در عین حال ضمن رد درخواست رهبران غرب آفریقا برای موافقت با ترک قدرت به آنها هشدار داد که حق مداخله در امور داخلی کشورش را ندارند.
تلاش برای انتقال آرام قدرت در گامبیا/ تحلیل
در ادامه بحران سیاسی در گامبیا، رییس جمهوری این کشور ضمن محکوم کردن دخالت های خارجی در گامبیا، در این کشور حالت فوق العاده اعلام کرد.
این اقدام «یحیی جامه»، رئیس جمهوری گامبیا در حالی است که تنها یک روزبه زمان تحلیف ریاست جمهوری در این کشور باقی مانده است.
قرار است روز 19 ژانویه مراسم تحلیف برگزار شود.
یحیی جامه تاکنون از پذیرش نتیجه انتخابات و شکست خود، خودداری کرده است و علیرغم همه رایزنی های منطقه ای برای تحویل قدرت همچنان بر اصرار خود به باقی ماندن در قدرت ادامه می دهد.
جامه در سال ۱۹۹۴ با کودتای نظامی قدرت را در گامبیا در دست گرفت و از سال ۱۹۹۶رئیس‌جمهوری این کشور است.
طی این سال ها اگر چه تا حدودی ثبات سیاسی در این کشور برقرار و شرایط اقتصادی بهبود یافته است، اما نبود آزادی های سیاسی و اجتماعی، عدم رعایت حقوق بشر، استفاده از ارعاب و خشونت همواره مورد اعتراض بسیاری از شهروندان این کشوربود.
از این روی در این انتخابات، مخالفان با بسیج نیروهای خود و ساماندهی احزاب برای تغییر سیاسی در این کشور تلاش کردند، پیروزی آداما بارو، نامزد مخالفان نقطه عطفی در این انتخابات بود اما جنجال های کنونی کام مخالفان و بسیاری از شهروندان این کشور را تلخ کرده است.
تاکنون رایزنی های منطقه ای بی حاصل بوده و در داخل نیز فضای رعب و وحشت برقرار است.
بسیاری از مقامات دولتی از کار خود استعفا داده و برخی نیز از کشور فرار کرده اند.
آیا گامبیا به استقبال جنگ می رود؟
اکنون یک روز مانده به موعد مقرر، تشدید اقدامات جامه احتمال وقوع جنگ و درگیری را در این کشور را بیش از پیش افزایش داده است.
این در حالی است که نهادهای منطقه ای پیش از این اعلام کرده بودند، اجازه وقوع جنگ دیگری را در منطقه نخواهند داد.
در این شرایط چند گزینه پیش رو است:
نخست به نتیجه رسیدن رایزنی ها در آخرین فرصت های باقی مانده، و اعلام جامه مبنی بر کناره گیری از قدرت و به رسمیت شناختن نتایج انتخابات که در این صورت بارو سکان هدایت این کشور را دردست خواهد گرفت و بار دیگر ثبات سیاسی به گامبیا و منطقه بازخواهد گشت.
گزینه دوم، اما اگر جامه بر اصرار خود در باقی ماندن در قدرت ادامه دهد، درگیری و خشونت این کشور را فرا خواهد گرفت در این صورت قطعا نیروهای منطقه ای وارد خواهند شد که این امر خود دامنه خشونت ها را گسترش خواهد داد.
در این صورت سرنوشتی چون برخی دیگر از کشورهای آفریقا قابل پیش بینی است، یعنی رفتن به سمت اعتراضات مردمی و کنار گذاشتن قهرآمیز جامه از قدرت، نظیر آنچه چند سال پیش در ساحل عاج و برخی دیگر از کشورها اتفاق افتاد.
در ساحل عاج امتناع گباگبو از به رسمیت شناختن اواتارا در انتخابات سال 2010 میلادی، به بحرانی سیاسی در ساحل عاج منجر شد که در نتیجه آن 3 هزار نفر کشته شدند.
عدم توجه به دموکراسی و تلاش برای باقی ماندن در قدرت از جمله مشکلات مهم بسیاری از کشورهای آفریقایی است.
طی چند سال اخیر بحران های سیاسی ناشی از قدرت طلبی مقامات این قاره به اعمال خشونت و انزوای آنان منجر شده است. مردم بسیاری از کشورها ی این قاره نیز دیگر حاضر به پذیرش رهبران خودکامه نیستند و برقراری قانون و احترام به دموکراسی از جمله مهمترین خواسته های آنان است.
در این شرایط به نظر می رسد، پذیرش رای و نظر مردم باید اصل اساسی برای مقامات کشورهای مختلف آفریقا باشد از این روی پذیرش جامه و کناره گیری وی از قدرت به صورت مسالمت آمیز می تواند گامی در راستای برقراری ثبات و دموکراسی نه تنها در گامبیا که در منطقه باشد.
بیشتر بدانید:
رئیس جمهوری گامبیا: استعفا نمی دهم
تداوم بحران انتخاباتی در گامبیا
تشدید تنش سیاسی در گامبیا و فرار رییس کمیسیون انتخابات/ تحلیل
انتقام رئیس جمهوری گامبیا از منتقدان/ تحلیل
اعتراض عجیب رییس جمهور منتخب گامبیا
استعفای چهار وزیر دولت گامبیا
شکایت رئیس جمهوری گامبیا علیه رئیس جمهوری منتخب
116/110
