مجید وقاری: رئیس دفتر هماهنگ کننده امور بشردوستانه سازمان ملل در گزارشی اعلام کرد در سال جاری میلادی تعداد آوارگان ناشی از درگیری ها در افغانستان از مرز نیم میلیون نفر گذشته است که بالاترین میزان آوارگان در این کشور از زمان آغاز روند پیگیری آمارها در این زمینه در سال 2008 به شمار می رود.

به گفته "مارک باودن" Mark Bowden تا سی ام نوامبر 2016، 515 هزار و 800 نفراز مردم افغانستان به دلیل درگیری های روزانه میان نیروهای دولتی و گروه طالبان، برای یافتن محل امن تر، محل اقامت و زندگی خود را ترک کرده اند. 

در حالی که نگرانیها از وضعیت آوارگان افغان به دلیل فصل سرما در حال افزایش است، بیش از 600 هزار مهاجر افغان در سال جاری از پاکستان به افغانستان بازگشته اند و کشورهای اروپایی بخصوص آلمان  نیز درصدد بازگرداندن پناهجویان افغان هستند که بر مشکلات دولت کابل و محافل بین المللی برای رسیدگی به وضعیت آوارگان در این کشور افزوده است.

علاوه براین، تداوم جنگ در افغانستان توسط طالبان  تبعات و پیامدهای زیادی برای دولت و مردم این کشور در پی دارد که از جمله آنها می توان به افزایش مشکلات اقتصادی به دلیل ناتوانی دولت در جذب سرمایه گذاری های داخلی و خارجی اشاره کرد.

علاوه براین مهاجرت های دسته جمعی از روستاها به مناطق شهری که از امنیت بیشتری برخوردارند باعث شده است بسیاری از روستاهای افغانستان خالی از سکنه شوند و از بین بروند. 

گروه طالبان اخیرا در پیامی خود را گروه ملی دانست و بر حفظ و حمایت از طرح های ملی تاکید کرد و دامن زدن به جنگ را برای اخراج اشغالگران موجه دانسته است.

این در حالی است که تشدید حملات طالبان در مناطق مختلف افغانستان به دلیل پیامدهای مخربی که بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی، بهداشتی و آموزشی این کشور دارد از دیدگاه مردم افغانستان اقدامی کاملا ضد ملی است، زیرا تشدید ناامنی ها علاوه بر آواره کردن هزاران خانواده افغان و تشدید بحران اقتصادی، موجب تعطیلی تعداد زیادی از مدارس افغانستان شده است که باعث افزایش بی سوادی بخصوص در میان کودکان و جوانان این کشور می شود.

به گفته "مجیب مهرداد" سخنگوی وزارت آموزش افغانستان وخیم‌تر شدن اوضاع امنیتی این کشور در سال جاری تعطیلی حدود هزار مدرسه را در پی داشته است که این رقم بیش از دو برابر مدارس تعطیل شده در سال گذشته است.

این بدان معنا است که نظام آموزشی افغانستان از تداوم جنگ و ناامنی در این کشور بیشترین خسارت و صدمه را متحمل میشود. هر چند آمار کشته ها و زخمیهای درگیری های افغانستان  جنبه آشکار جنگ این کشور است اما پیامدهای پنهان آن به مراتب بسیار وسیع تر و نگران کننده است که حل آنها تنها از طریق تمایل طالبان برای پیوستن به روند صلح افغانستان ممکن است.

طالبان در حالی بر طبل جنگ در افغانستان می کوبد که گروه تروریستی داعش نیز با حمایتهای غرب و برخی کشورهای عربی منطقه در حال تبدیل شدن به عنصر مهم ایجاد ناامنی و کشتار مردم در این کشور است.

ارتش افغانستان که از نظر تجهیزات نظامی و نفرات آموزش دیده با چالش و مشکلات فزاینده ای روبرو است از توانایی لازم برای مقابله همزمان با طالبان و داعش در مناطق مختلف این کشور برخوردار نیست.

بنابراین پیوستن طالبان به روند صلح افغانستان، می تواند ضمن کمک به تقویت توان ارتش این کشور برای مقابله با تروریستها، منجر به استقرار صلح و امنیت پایدار در افغانستان شود و روند آوارگی و پناهندگی مردم این کشور به دلیل نامنی ناشی از جنگ پایان یابد.