از گیاه افسنطین اسانسی تهیه می شود که طعم سوزاننده دارد و از نظر درمانی اثر ضد کرم و ضد مالاریا دارد.

افسنطین با نام علمی Abssinthium Artemisia گیاهی است علفی و پایا که ارتفاع آن تا یک مترمی رسد. این گیاه به حالت انبوه در زمینهای بایر سنگلاخی، کنار جاده ها و دامنه کوهستانها و در مناطقی تا ارتفاعات 2000 متری می روید.

پراگندگی این گیاه به صورتی است که در نواحی مختلف فرانسه، دامنه های آلپ وپیرنه، سویس، بلژیک و درآسیا در مناطقی نظیر سیبری و شمال وغرب ایران می روید. رویش گونه خودرو و وحشی افسنطین در برخی ازمناطق کوهستانی ایران در سطح وسیعی است، بطوریکه به صورت انبوه درکنار جاده ها دیده می شود.

البته در بعضی نقاط نیز به صورت پرورشی کشت می شود، ولی گونه خودروی آن اثرات داروئی بیشتری نسبت به نوع پرورشی آن دارد.

ازنظر مشخصات ظاهری افسنطین دارای برگهائی متناوب با بریدگیهایی باریک وعمیق است. سطح فوقانی و تحتانی برگ گیاه پوشیده از تارهای فراوان است و چون ساقه و انشعابات آن نیز این حالت را دارد مجموعا به صورت توده ای با رنگ خاکستری روشن جلوه می کند.

افسنطین دارای گلهایی به رنگ زرد است که پس از شکفته شدن در متن خاکستری گیاه منظره زیبایی را بوجود می آورد. میوه آن نیز بصورت فندقی کوچک و دارای سطح صاف است و از کلیه قسمتهای آن بوی معطر قوی استشمام می گردد.

قسمت مورد استفاده افسنطین برگ و سرشاخه گلدار آن است که دارای طعم بسیار تلخ است. از این گیاه اسانس نیز تهیه می شود که طعم سوزاننده دارد و از نظر درمانی اثر ضد کرم و ضد مالاریا دارد. برای حفظ اثرات درمانی اسانس افسنطین باید آن را در شیشه های کاملا در بسته در محل خنک و دور از نور نگهداری نمود.

ازنظر خواص درمانی افسنطین دارای اثرمقوی قلب، تب بر، مدر(ادرارآور)، ضدکرم (انگلهای روده) و ضد آماس (ورم) است. افسنطین همچنین مقوی دستگاه گوارش است و با مصرف آن اشتها زیاد می گردد. انقباضات الیاف ماهیچه ای معده و روده تقویت می شود و در درمان یبوست نیزموثراست. دراستعمال خارجی نیز شیره گیاه یا جوشانده آن باعت بهبود والتیام زخم ها می گردد.

به منظور بهره گیری از خواص درمانی افسنطین باید 10 تا30 گرم سرشاخه گلدار گیاه را دریک لیتر آبجوش دم کرده و صبح، ظهر وشب به میزان یک فنجان مصرف نمود. البته چون این جوشانده تلخ است، با افزودن شکر آن را شیرین می کنند. از پودر ریشه گیاه نیز به میزان نصف قاشق چایخوری در صبح و ظهرو شب می توان مصرف نمود. ذکر این نکته ضروری است که زیاده روی درمصرف این گیاه دارویی ممکن است باعت بی قراری، تهوع، سرگیجه و تشنج گردد، لذا جهت استفاده ازآن حتما با پزشک مشاوره نمائید.

 

116