روزنامه اینترنتی «الاخبار» لبنان در گزارشی نوشت: بیش از 20 میلیون واجد شرایط در ونزوئلا روز یکشنبه ( 20 مه 2018 ) به پای صندوق‌های رأی می‌روند تا رئیس جمهور، نمایندگان مجلس ملی (پارلمان) و اعضای شوراهای شهری را انتخاب کنند.
پیش‌بینی‌های اولیه نشان می‌دهد «نیکولاس مادورو» و ائتلافش بار دیگر رأی اعتماد مردم را با وجود همۀ مشکلات اقتصادیِ ناشی از فشارهای مداوم آمریکا به دست خواهند آورد.
تحریم‌های آمریکا علیه ونزوئلا که از 19 سال پیش نظام سوسیالیستی را در پیش گرفته است، همچنان ادامه دارد.
فشارهای آمریکا بر ونزوئلا در چند هفتۀ گذشته افزایش یافته است که هدف از این فشارها، بازگرداندن آمریکای‌لاتین به دوران کودتای خونین ژنرال «آگوستو پینوشه» است کودتایی که به دست این ژنرال اهل شیلی در سال 1973 برای سرنگون کردن نظام چپگرا و منتخب "سالوادور آلنده" رئیس جمهوری این کشور اجرایی شد.
ناظرانی که این هفته به کاراکاس پایتخت ونزوئلا رفتند، می‌گویند کوچه و خیابان‌های این شهر پُر از بنرهای تبلیغاتی پنج نامزد انتخابات ریاست جمهوری است.
انتخابات ریاست جمهوری همزمان با انتخابات پارلمانی و شوراهای شهر برگزار می‌شود. ونزوئلا از دو دهۀ پیش یعنی از سال 1999 که هوگو چاوز قدرت را به دست گرفت و نظام سوسیالیستی را در این کشور پایه‌ریزی کرد، با فشارهای مداوم آمریکا مواجه است.
«نیکولاس مادورو» رئیس جمهوری ونزوئلا (55 ساله) بیشترین شانس را برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری به مدت شش سال دیگر دارد، زیرا این مرد توانسته همۀ چپگراها را با ملی گرایان، مخالفان امپریالیسم آمریکایی، حامیان حقوق زنان، کارمندان بخش دولتی، اتحادیه‌های ماهیگیران و برخی از بورژوازها در یکجا جمع کند.
«مادورو» با وجود جنگ اقتصادی سنگینی که نظام سرمایه‌داری جهانی (ایالات متحده آمریکا، اتحادیه اروپا و برخی از کشورهای عضو سازمان کشورهای آمریکایی) علیه ونزوئلا به راه انداخته‌اند، کارنامۀ درخشانی در تأمین حقوق کارگران، بومیان و اقشار محروم دارد.
موارد ذیل بخشی از دستاوردهای مادورو است: طرح ملی مسکن با هدف ساخت سه میلیون واحد مسکونی برای افراد محروم، حمایت از خرده کشاورزان، مبارزه با فساد در شرکت نفت ونزوئلا (مهمترین بخش اقتصادی کشور) و فراهم کردن زمینۀ مشارکت 98 درصد از واجدین شرایط در انتخابات خصوصاً واجدین شرایط مناطق روستایی و فقیرنشین. مناطقی که عمدتاً حامی چاوزیسم است و خود مادور نیز سمبل چاوزیسم است.
برنامۀ انتخاباتی مادورو مبتنی بر ایجاد اصلاحات سیاسی و اجتماعی است. ناگفته نماند که چپگراها بارها مادورو را به تعلل در اجرای اصلاحات سیاسی و اقتصادی متهم کرده‌اند و می‌گویند مادورو نمی‌خواهد با اجرای این اصلاحات راستگرایان را تحریک کند. "قطع تکیه اقتصاد ونزوئلا به صادرات نفت، تأمین امنیت و برقراری آرامش سیاسی" جز این اصلاحات است.
مادورو که چاوز نام وی را "مرد سبز" گذاشته بود، در انتخابات ریاست جمهوری با چهار نامزد رقابت خواهد کرد که مهمترین آنها "هنری فالکون" نامزد راستی است. گروه‌های مسیحی هم از دو نامزد مستقل حمایت می‌کنند. چهارمین نامزد هم یک مهندس برق با گرایش چپ است که می‌گوید مخالف نظام سوسیالیسم در ونزوئلا نیست اما مدعی است مادورو شایستگی هدایت و پیشبرد این نظام را ندارد.
راستگرایان ونزوئلا که همسو با سیاست‌های آمریکا هستند، انتخابات را تحریم کرده‌اند و فالکون که مادورو وی را "هنری فال– ترامپ" نامیده است، از ائتلاف "میز گِرد" جدا شده است.
ائتلاف "میز گِرد" مخالف سرسخت چاوزیسم است و انتخابات را تحریم کرده است. اما عقیدۀ غالب راستگرایان این است که در انتخابات با رأی دادن به دوست قبلی خودشان (فالکون) مخالفت خود را با مادورو نشان بدهند و بگویند که مردم به علت فشارهای اقتصادی سنگین از رأی دادن به مادورو خودداری کرده‌اند اما به نظر می‌رسد که این گزینۀ راستی‌ها به بن‌بست خواهد رسید و راه به جایی نخواهد بُرد.
بی‌شک، ناتوانیِ مسلّمِ راستگرایان از پیشتازی در انتخابات امروز امپریالیسم را واداشته که از خواسته‌های خود دست بکشد و به جای آن خواهان برگزار نشدن انتخابات به بهانۀ گسترش آشوب و اغتشاش و فشار دولت کاراکاس به رهبران اپوزیسیون شود.
سازمان کشورهای آمریکایی – گروه لیما (گروه حل بحران ونزوئلا) ابتدای این هفته درپی نشست فوق العادۀ خود در پایتخت مکزیک برای بررسی مساله ونزوئلا در بیانیه‌ای به مقامات کاراکاس هشدار داد و از ونزوئلا خواست که از برگزاری انتخابات در روز 20 مه 2018 خودداری کند.
سازمان کشورهای آمریکایی، تشکیلاتی با عضویت نظام‌هایِ راستگرایان تحتِ سلطۀ آمریکا است و از واشنگتن دستور می‌گیرد.
"اوو مورالس" رئیس جمهور چپگرای بولیوی در شبکه اجتماعی توئیتر نوشت سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا برای کودتای نظامی در ونزوئلا تلاش می‌کنند و بعید نیست که ارتش آمریکا به ونزوئلا حمله کند.
اظهارات مقامات آمریکایی دربارۀ بحران ونزوئلا شاید به این معنا باشد که آنها به دنبال یافتن فردی شبیه ژنرال آگوستو پینوشه برای به قدرت رساندن در ونزوئلا هستند.
آگوستو پینوشه سال 1973 با سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا برای سرنگون کردن نظام سوسیالیستی "سالوادور آلنده" رئیس جمهوری شیلی همدستی کرد و در این کشور کودتای خونین به راه انداخت و دستکم 10 هزار نفر از مسئولان ارشد و جوانان این کشور را کُشت.
ناگفته نماند که آخرین تحریم‌های آمریکا (پنجمین تحریم‌ها تاکنون) شامل فرماندهان ارشد ارتش ونزوئلا شده است و این تحریم‌ها براساس پیشنهاد سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا به دونالد ترامپ آغاز شده است و مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا چندی پیش به این واقعیت اشاره کرد.
با توجه به فشارهایِ وارده به ونزوئلا، برگزاری انتخابات در زمان مقرر خود می‌تواند یک دستاورد بزرگ برای مادورو محسوب شود. با توجه به اینکه مجلس ملی (پارلمان) و شوارهای شهری در دست چپی‌ها است، پیروزی مادورو در انتخابات می‌تواند راه را جلویِ پایِ وی برای برچیدن سیستم بورژوازی و برقراری سیستم سوسیالیستی هموارتر کند تا بتواند منافع بخش اعظم مردم ونزوئلا را تأمین کند و اگر چنین اتفاقی بیفتد، مردم نیز باید با چنگ و دندان از سیستمِ تجربه شدۀ خود در برابر محاصرۀ اقتصادی و احتمال حملۀ نظامی دفاع کنند.
مردم ونزوئلا همچون دیگر ملت‌های آمریکای لاتین به خوبی از نیت تجاوزکارانۀ همیشگی "امپریالیسم" آگاه هستند و می‌دانند امپریالیسم در مناطقی که برای واشنگتن حُکم مناطق مهم و قابل سیطره دارد، با هر جنبش آزادیخواهانه‌ای مقابله خواهد کرد. بنابراین، هیچ کس نَه در کاراکاس و نَه در واشنگتن امشب نخواهد خوابید.
مترجم: منوچهر مهدوی
بیشتر بخوانید:
ادامه دخالت سازمان کشورهای آمریکایی در امور داخلی ونزوئلا/ آلماگرو: ونزوئلا انتخابات برگزار کند
ادامه تلاش های آمریکا برای تاثیرگذاری بر انتخابات ونزوئلا/تحلیل
گزارش: اعلام انتخابات زود هنگام ریاست جمهوری در ونزوئلا
