«جهاد حیدر» در مقاله‌ای که روز دوشنبه در پایگاه العهد لبنان منتشر شد، نوشت، یک سال کامل از آغاز «تظاهرات مسالمت آمیز بازگشت» در مرز باریکه غزه با اراضی اشغالی فلسطین می گذرد.
مهمترین ویژگی این تظاهرات ادامه آن با روندی بوده که به «باری اضافی» برای نهاد تصمیم گیرنده در اسرائیل تبدیل شده است.
به رغم آنکه برگزاری تظاهرات بازگشت پیوسته با عملیات سرکوب وحشیانه از سوی نظامیان صهیونیست همراه بوده است، اما ملت فلسطین در یکسال گذشته، توانست بار دیگر عزم خود را بر ادامه مقاومت و فدارکاری در راه دفاع از مطالبات مشروع و سرزمین خود ثابت کند و به جهانیان نشان دهد، ملت فلسطین برای دستیابی به آزادی اراده‌ای قوی دارد و در این مسیر از همه ابزار و امکانات موجود استفاده خواهد کرد.
یکسالی است که هر هفته تظاهرات بازگشت برگزار می شود و هیچ هفته‌ای نبوده که این تظاهرات بدون درگیری نظامیان صهیونیست با تظاهرات کنندگان به پایان برسد.
اسرائیل در تمامی این هفته‌ها امیدواربوده با توسل به رفتارهای سرکوبگرایانه علیه تظاهرکنندگان، ساکنان باریکه غزه را به توقف این حرکت مردمی وادارد که در واقع به یک راهکار تاکتیکی در برابر سیاست‌های دشمن صهیونیستی تبدیل شده است.
تظاهرات بازگشت به ابزار جدیدی برای ناکام گذاشتن طرح‌های توسعه طلبانه و سیاست‌های غیر قانونی رژیم صهیونیستی تبدیل شده و ادامه آن ناکارآمدی سیاست‌های سرکوبگرایانه اسرائیل را به اثبات رسانده است.
تظاهرات بازگشت در پی اتخاذ تصمیمی راهبردی از سوی رهبران مقاومت در باریکه غزه برای مقابله با طرح حذف، نابودی قضیه فلسطین، تلاش برای به زانو درآوردن ساکنان باریکه غزه و به عنوان جایگزینی برای «رویارویی نظامی باز» کلید خورد.
این راهکار در واقع «ابداعی فلسطینی» در تاکتیکهای مبارزه مردمی بوده که همسو با مبارزه مردمی در کرانه باختری رود اردن شکل گرفته است.
با توجه به اینکه برگزاری تظاهرات در کرانه باختری از جمله ابزارهای فلسطینیان برای مقابله با سیاست‌های توسعه طلبانه اسرائیل بوده و درگیری نظامیان صهیونیست با تظاهرکنندگان تقریبا همیشگی و در سطحی وسیع بوده، می توان گفت که تاکتیک «تظاهرات بازگشت» از کرانه باختری الهام گرفته شده و در باریکه غزه به مورد اجرا درآمده اما به سبب شرایط حاکم در باریکه غزه نتیجه بهتری داشته و توانسته است بار اضافی به نظامیان صهیونیست تحمیل کند.
ادامه این تظاهرات باعث شده است تا نظامیان صهیونیست در حالت آماده باش باقی بمانند و ارتش، نیروهای زیادی را برای کنترل و مهار تظاهر کنندگان در مرز باریکه غزه با اراضی اشغالی فلسطین مستقرکند.
بروز تنش و ناآرامی در شهرکهای صهیونیست نشین اطراف غزه از دیگر مشکلاتی است که ادامه تظاهرات بازگشت برای تل آویو ایجاد کرده و این امر نگرانی نهادهای تصمیم گیرنده سیاسی و امنیتی رژیم صهیونیستی را برانگیخته است.
«تظاهرات بازگشت» در مقایسه با تاکتیکهای مبارزاتی سابق، از ویژگی‌های برجسته ای برخوردار است. ادامه این تظاهرات به «راهکاری جدید و مستقل» در عرصه مقاومت تبدیل شده و توانسته است مبارزه مردمی را در سطحی بی نظیر در باریکه غزه تقویت و تحکیم بخشد.
تظاهرات بازگشت، تاکتیک و الگویی فراتر از «انتفاضه سنگ» را در مبارزات مردمی و مبارزه بدون استفاده از گلوله و موشک در تاریخ مبارزات ملت فلسطین، رقم زده است.
تظاهرات بازگشت به مثابه استفاده از«هواپیماها و بالون‌های کاغذی» در رویارویی با سیاست‌های اسرائیل قلمداد می شود.
در مقابل اما اسرائیل تلاش کرده به گونه ای مقابله کند که گویی تظاهرات بازگشت «سلاحی نظامی» است و باید با واکنش نظامی علیه آن وارد عمل شد.
اسرائیل تا کنون «راهکار نظامی» را به عنوان ابزار بازدارنده این نوع تظاهرات به کار برده است. ادامه این نوع برخورد باعث شده تا نیروهای مقاومت نیز شهرکهای صهیونیست نشین را هدف حملات موشکی خود قرار دهند و به این طریق چتر حمایت خود را برای ادامه تظاهرات بازگشت، توسعه دهند و قدرت بازدارندگی خود را همانند طرف مقابل به محک گذارند.
به روشنی آشکار است که ادامه این تاکتیک مبارزاتی ( تظاهرات بازگشت) از ابتدا قطعی و مسلم نبوده و بلکه مراحل و موانع بسیاری را پشت گذاشته است تا به مرحله کنونی برسد.
تظاهرات بازگشت توانست قضیه فلسطین و باریکه غزه را به صدر جدول اولویت‌های نهاد سیاسی و امنیتی اسرائیل برساند.
در مجموع می توان برخی از نتایجی را که «تظاهرات بازگشت» در عرصه مبارزه تاریخی و بی وقفه ملت فلسطین در برابر رژیم صهیونیستی رقم زده است، به شرح ذیل تشریح کرد:
اعمال فشار به نهادهای تصمیم گیرنده اسرائیل
یک سال قبل شاید امکان آن وجود داشت تا درباره میزان موفقیت تظاهرات بازگشت در اعمال فشاری اضافی علیه نهاد تصمیم گیرنده رژیم صهیونیستی با تردید سخن گفت اما اکنون دیگر جای هیچ سؤالی در این زمینه باقی نمانده است.
بی تردید تحولات سیاسی و میدانی در عرصه فلسطین ثابت کرده است که تظاهرات بازگشت به باری اضافی برای نهاد تصمیم گیرنده اسرائیل تبدیل و اکنون پیدا کردن راهکاری برای خاتمه دادن به آن، به مشغله اصلی این نهاد مبدل شده است.
برگزاری بی وقفه تظاهرات بازگشت باعث نگرانی و ناآرامی در شهرکهای اطراف غزه شده و ساکنان این شهرکها، مسوولان خود را برای پایان دادن به این نگرانی و ناآرامی تحت فشار قرار داده اند.
لذا تظاهرات بازگشت به «اهرم فشار» علیه تل آویو تبدیل شده است. تلاش بی وقفه مصر برای دستیابی به توافقنامه آتش بس دال بر این مدعی و بیانگر تلاش اسرائیل برای کم کردن فشار از سوی باریکه غزه است.
ناکام گذاشتن طرح حذف قضیه فلسطین
یکی از مهمترنی چالش‌هایی که ملت فلسطین با آن مواجه بوده، تلاش‌های بی وقفه ای است که برای ضربه زدن به قضیه فلسطین وتنزل آن از قضیه محوری به قضیه ثانوی صورت می گیرد.
دشمنان ملت فلسطین برای تحقق این هدف تلاش‌های سیاسی، تبلیغاتی و امنیتی بسیاری را صورت می دهند؛ چرا که که ضربه زدن به قضیه فلسطین و به حاشیه کشاندن آن، ضرورتی غیر قابل انکار برای حذف آن است.
در مقابل این تلاش‌ها، تظاهرات بازگشت همسو با عملیات مقاومت در کرانه باختری آغاز شد و این راهکار همسو با تلاش برخی از طرف های منطقه ای توانست، جایگاه قضیه فلسطین را در عرصه منطقه ای و بین المللی حفظ کند و آن را همچنان در صدر اهتمامات افکار عمومی جهان نگاه دارد.
نکته مهم در این مقوله، حفظ حرارت و هیجان مقاومت در سرزمین فلسطین و شکست تلاش‌هایی است که برای ایجاد جو ناامیدی و ناکامی در میان ملت فلسطین بی وقفه صورت می گیرد.
ملت فلسطین همچنان مطالبات مشروع خود را فریاد می زنند
به سبب کنترل امنیتی و مستقیم کرانه باختری از سوی نظامیان ارتش اشغالگر اسرائیل که با هماهنگی تشکیلات خودگردان فلسطین صورت می گیرد، رژیم صهیونیستی توانسته است تا حدی تحرکات مردمی را در مناطق فلسطینی کنترل کند و اجازه ندهد این تحرکات به بلوغ لازم برسد و معادله را در این بخش از سرزمین فلسطین تغییر دهد.
البته با وجود تمام این فشارها و موانعی که اسرائیل با هماهنگی تشکیلات خودگردان در کرانه باختری و قدس ایجاد کرده است، تحرکات مردمی علیه سیاست‌های توسعه طلبانه و اشغالگرایانه هیچ گاه در این مناطق متوقف نشده و مبارزان فلسطینی در کرانه باختری در مراحلی توانسته اند بر موضع خود با زبان «خون و گلوله» پافشاری کنند.
در مقابل اما تحرکات مردمی در باریکه غزه توانست پیام‌های متعددی را به همه طرف‌ها و بویژه در این برهه تاریخی که قضیه فلسطین پشت سر می نهد، ارسال کند.
به عبارت دیگر تظاهرات بازگشت در باریکه غزه کلید خورد تا برای همه دنبال کنندگان قضیه فلسطین حامل این پیام باشد که ملت فلسطین با همه طرح‌هایی که در راستای حذف قضیه فلسطین شکل می گیرد، مقابله خواهد کرد و در این مسیر آماده است تا جان و مال خود را فدا کند.
نکته قابل تامل اینکه این تظاهرات در زمانی کلید خورد که برخی طرف‌ها تلاش کردند با براه انداختن جنگ در منطقه عربی و مشغول نگاه داشتن کشورهای عربی، توافقنامه هایی را به امضا برسانند که هدف از آن ایجاد کمربند امنیتی منطقه ای برای حمایت از اسرائیل بود.
نباید از این مساله غافل ماند که همسو با این تلاش‌ها، طرح هایی هم برای به زانو درآوردن ملت فلسطین از سوی دولت آمریکا و برخی کشورهای عربی، ابتدا در قدس و سپس در جولان کلید خورده است. کرانه باختری نیز همچنان مورد هدف آمریکا قرار دارد.
نشانه رفتن قطب منازعه به سمت رژیم صهیونیستی
مقاومت پیوسته و در همه جبهه‌ها در معرض توطئه برای انحراف از مسیر اصلی و وارد کردن آن به عرصه جنگ فرسایشی با درگیری‌هایی خارج از منازعه مستقیم با دشمن، مواجه بوده است و دشمنان تلاش کرده‌اند با ایجاد دو دستگی در میان ملت فلسطین، مقاومت را از مسیر اصلی آن خارج کنند.
در مقابل تلاش‌های بسیاری برای حفظ مقاومت و عناصر قوت آن صورت گرفته است. تظاهرات بازگشت در کنار عملیات مقاومت و مقابله به مثل با تعرضات و تجاوزات دشمن، واکنشی موفقیت آمیز به توطئه‌های دشمن بوده و هست و توانسته است مسیر منازعه را در سمت و سوی درست آن قرار دهد.
مترجم: جعفری
141/118
بیشتر بخوانید:
گزارش: اراده فلسطینیان برای برگزاری راهپیمایی های بزرگ بازگشت
طرح اسرائیل برای یهودی سازی جولان اشغالی
