به گزارش ایران پرس؛ خواجه شمس الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی (حدود سال های 727 – 792 هجری قمری برابر با قرن چهاردهم میلادی)، شاعر بزرگ سده هشتم ایران و یکی از سخنوران نامی جهان است.
حافظ شیرازی چون قرآن کریم را حفظ بود به حافظ ملقب شد؛ خود در شعرهایش به این ریشه عمیق اشاره کرده است: " ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ / به قرآنی که اندر سینه داری"دیوان حافظ شیرازی، شامل 500 غزل و تعدادی رباعی و قطعه و قصیده است.
نسخههای خطی اشعار حافظ شیرازی در کتابخانههای ایران، هند، افغانستان، پاکستان و ترکیه موجود است.
تخصص حافظ شیرازی در غزل بود که وی با تبحر توانست در این زمینه، سبکی جدید را با عنوان سبک عراقی پایه گذاری کند.
ترجمههای دیوان حافظ شیرازی در سراسر جهان موجود است و شاعران و متفکرانی مانند "یوهان ولفگانگ فون گوته" و "فریدریش ویلهلم نیچه"، شاعران و متفکران آلمانی از وی به نیکی یاد میکنند و تحت تاثیر اشعار او قرار گرفتهاند.
خواجه شمس الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی در 65 سالگی از دنیا رفت.پیام حافظ شیرازی به انسان این است :
"آدمی از عالم خاکی نمی آید به دست / عالمی دیگر بباید ساخت، وز نو آدمی"
118/117
بیشتر بخوانید:
همایش بزرگداشت حافظ در ایتالیا برگزار شد+ ویدئو
تصاویر: آرامگاه حافظ
