این حزب هشدارداده است که تلاش های گسترده ای برای تغییر نتایج در حال انجام است که این روند تبعات وخیمی را برای آینده این کشور به دنبال خواهد داشت.
انتخابات پارلمانی الجزایر که نخستین انتخابات پارلمانی این کشور از زمان برکناری «عبدالعزیز بوتفلیقه» رئیس جمهوری پیشین این کشور محسوب می شود در حالی برگزار شد که بیش از 22 هزار نامزد برای 407 کرسی مجلس این کشور با هم رقابت کرده و 24 میلیون نفر واجد شرایط رأی دادن بودند اما میزان مشارکت مردمی در این انتخابات ضعیف و در حد حدود 30 درصد اعلام شده است.
در واقع میزان مشارکت پایین مردم چالش اصلی این انتخابات بود؛ بنا بر اعلام «محمد شرفی» رئیس تشکیلات ملی مستقل انتخابات میزان مشارکت، تنها حدود 30 درصد بوده که پایین ترین میزان مشارکت در انتخابات پارلمانی در دست کم 20 سال گذشته محسوب می شود.
خشم مخالفان دولت از بازداشت سه چهره جنبش اعتراضی «حراک»
این انتخابات در حالی برگزار شد که «عبدالمجید تبون» رئیس جمهور الجزایر در 12 مارس 2021 به دنبال انحلال پارلمان این کشور، خواستار برگزاری انتخابات پارلمانی زودهنگام در این کشور شد؛ وی امیدوار بود با برگزاری این انتخابات به ناآرامی ها در این کشور پایان دهد.
با این حال بازداشت سه چهره جنبش اعتراضی «حراک» از جمله «کریم تابو» فعال مخالف و دو فعال رسانه در آستانه انتخابات خشم مخالفان دولت را بیش از پیش برانگیخت.
جنبش اعتراضی حراک (جنبش دموکراتیک الجزایر) از این انتخابات به عنوان انتخابات نمایشی یاد کرده است. این جنبش تغییر بنیادی سیستم زمامداری را که پس از استقلال این کشور در سال 1962 حاکم است، خواستار است. این انتخابات را برخی دیگر از احزاب این کشور نیز تحریم کرده بودند.
از نظر بسیاری از احزاب و مردم این کشور دولت کنونی سیاست های بوتفلیقه را ادامه می دهد و در ساختار سیاسی این کشور تحول اساسی که خواست مردم است صورت نگرفته است.
«عبدالحق بنسادی» استاد علوم سیاسی در دانشگاه الجزایر در این زمینه می گوید: "انتخابات تلاش دیگری برای کسب مشروعیت مردمی با هدف ساختن یک نقشه راه جدید سیاسی است."
معترضان الجزایری آزادی زندانیان سیاسی، آزادی بیان و مطبوعات، استقلال دستگاه قضایی و تشکیل یک دولت مدنی با حضور چهره‌های ملی و خوشنام را خواهان هستند. از نظر آنها «عبدالمجید تبون» با دسیسه و همدستی نظامیان به قدرت رسیده است و راه پیشینیان را ادامه می دهد.
پروفسور «رشید قیسه» از مرکز مطالعات غرب آسیا و خاورنزدیک در دانشگاه ماربورگ آلمان می گوید: "بعید می‌دانم که انتخابات پارلمانی الجزایر باعث آرامش در این کشور شود؛ تنها امیدی که دارم، فروپاشی درونی خود رژیم است."
الجزایر گرفتار در بحران های سیاسی و اقتصادی
انتخابات پارلمانی الجزایر در حالی برگزار شد که این کشور علاوه بر بحران سیاسی داخلی و تنش های ناشی از آن با مشکلات اقتصادی فراوان چون رکود اقتصادی، بیکاری، افزایش فقر و پیامدهای ناشی از شیوع ویروس کرونا مواجه است.
کاهش قیمت نفت طی سال های اخیر بر اقتصاد الجزایر که به فروش نفت وابسته است، به شدت تاثیرگذاشته است و درآمدهای نفتی این کشور کاهش یافته است. براساس آمارهای اقتصادی منتشر شده ذخیره ارزی الجزایر از سال 2013 به این سو 80 درصد افت کرده و سود حاصل از بخش انرژی کشور کاهش یافته است و همه این‌ها دولت را به سوی فاجعه مالی سوق داده است.
افزایش هزینه های دفاعی و امنیتی نیز موضوع دیگری است که نابه سامانی های اقتصادی را در این کشور دامن زده است. همسایگی الجزایر با مغرب در غرب و داشتن مرز مشترک با لیبی سبب شده تا بخش زیادی از بودجه این کشور برای برقراری امنیت، مبارزه با تروریسم و خرید های نظامی هزینه شود.
نتایج نهایی انتخابات هنوز اعلام نشده است، فارغ از عدم مشارکت و به رسمیت نشناختن این انتخابات از سوی برخی از احزاب و عده ای از شهروندان این کشور حتی حفظ و صیانت و پذیرش نتایج کنونی نیز با تردید روبرو شده است چنانکه در بیانیه «جنبش مجتمع السلم» از رئیس جمهوری الجزایر خواسته شده با توجه به وعده هایی که داده است از اراده مردم کشور حمایت کند؛ به نظر می رسد بحران در الجزایر ادامه دارد.
نویسنده: آتوسا دینیاریان
117
بیشتر بخوانید:
ادامه بحران در الجزایر؛ تحریم انتخابات پارلمانی از سوی احزاب
رییس‌جمهوری الجزایر تاریخ انتخابات زودهنگام پارلمانی را اعلام کرد
انحلال پارلمان و آغاز برهه سیاسی جدید در الجزایر
