به گفته «لاوروف»، در اوایل دهه 1990 آمریکا و متحدانش خود را پیروز جنگ سرد اعلام کرده و از همکاری برای برقراری نظم امنیتی مساوی و برابر امتناع کردند.
این سیاست از طریق گسترش ناتو دراروپا و برنامه اتحادیه اروپا موسوم به «شراکت شرقی» اجرا شد. بدین ترتیب کشورهای شرق اروپا مجبور شدند یا از روسیه یا از غرب حمایت کنند. اشاره لاوروف به سیاست های غیر منطقی و از نگاه وی کوته بینانه غربی ها در اروپا با توجه به تحولاتی که طی 25 سال گذشته این قاره بویژه در باره بحران اوکراین شاهد آن بوده، صورت گرفته است.
از نگاه روسها، غربی ها پس از فرو پاشی شوروی، به جای در پیش گرفتن سیاست منطقی و معطوف به همکاری در اروپا، رویکرد مبتنی بر توسعه طلبی و برتری جویی را دنبال کردند که مهمترین نمود آن توسعه ناتو به شرق و نیز دخالت مستقیم در شکل گیری و تداوم بحران اوکراین است که از سال 2014، وضعیت امنیتی اروپا را تحت الشعاع خود قرار داده است.
لاوروف معتقد است که بحران اوکراین یک عامل خارجی دارد و به صورت مستقیم پیامدهایی را در پی داشته که ناشی از سیاست‌های کوته نظرانه اتحادیه اروپا و آمریکا است.
در واقع بروکسل و واشنگتن، بحران اوکراین را به مثابه فرصتی تکرار ناشدنی برای خارج ساختن اوکراین از حوزه نفوذ روسیه تلقی کردند و به همین دلیل به صورت مستقیم از معترضان در سال 2014 برای سرنگونی دولت روس گرای «ویکتور یانوکوویچ» و روی کار آمدن یک دولت غرب گرا که اکنون «پترو پوروشنکو» ریاست آن را بر عهده دارد، حمایت کردند.
پترو پوروشنکو» رئیس جمهور اوکراین»
با این حال روسیه این تهدید را برای خود مبدل به فرصت کرد و با الحاق شبه جزیره کریمه و نیز حمایت همه جانبه ار مخالفان شرق اوکراین، دولت کی‌یف وحامیان غربی آن را در وضعیت بن بست قرارداد.
هر چند که اکنون با تحریم های گسترده غرب مواجه است. به گفته «نیکولای توپورنین» مدیر مرکز اطلاعات اروپایی روسیه ، مناقشه در شرق اوکراین (دونباس) و یافتن راه حلی برای حل و فصل آن در شرایط کنونی مشکل جدی برای روسیه بوده و حتی از روابطش با واشنگتن نیز مهمتر است، به دلیل اینکه لغو تحریمها علیه روسیه به برقراری صلح در اوکراین بستگی دارد و وجود تحریمها آسیب جدی به روابط این کشور با شرکای اروپایی آن وارد نموده است.
مسکو معتقد است که اجرای توافق مینسک برای حل بحران اوکراین می‌تواند باعث کاهش تنش‌ها در قاره اروپا شود، با این حال روسیه به تعهد دولت غرب گرای اوکراین در زمینه اجرای توافقنامه مینسک کاملا تردید دارد. غربی ها مدعی عدم اجرای توافق مینسک از سوی روسیه هستند، اما در مقابل مسکو نیز خواهان فشار غربی ها به دولت کی یف برای اجرای این توافقنامه است.
در عین حال آنچه اکنون برای مسکو از اهمیت بیشتری برخوردار است، افزایش آشکار اقدامات ناتو در جوار مرزهای غربی این کشوراست که آشکارا خصلتی تحریک کننده دارد و از نگاه کرملین با هدف «دربرگیری» روسیه صورت می گیرد.
رویکرد خصمانه ناتو با افزایش استقرار نظامیان خود در شرق اروپا به بهانه بحران اوکراین و ادامه تلاش آن برای پیشروی به سوی شرق باعث شده تا روسیه در دکترین امنیت ملی خود، ناتو را به عنوان یک تهدید امنیت ملی روسیه تلقی کند.
مقامات مسکو به این نتیجه رسیده اند که دشمنی و خصومت غربی ها علیه روسیه نه پدیده ای زود گذر بلکه به مثابه رویکردی مستمر وپایدار از جانب ناتو وآمریکا علیه روسیه دنبال می شود. لذا رویکردی فعال و پویا در راستای مقابله همه جانبه با اقدامات تهدید آمیز غربی ها را در پیش گرفته اند. 113/110
بیشتر بخوانید:
انتقاد لاوروف از رویکردهای ضد روسی آمریکا
لاوروف: روس ستیزی آمریکا بیمار گونه است
