نگاهی به رفتار‌ها، موضع گیری‌ها و رویکرد سیاست خارجی آمریکا در طی سال‌ها و دهه‌های گذشته نشان می‌دهد که هدف اصلی سیاستمداران آمریکا راه یافتن و نفوذ در بطن انقلاب و ورود به حریم امنیتی جمهوری اسلامی بوده است.
در این زمینه بیانات رهبر انقلاب حاوی نکاتی کلیدی است که ضرورت حفظ هوشیاری در طرح و نقشه های بلند مدت آمریکا در منطقه را یاد آور می شود.
یکی از نکات مهم در این زمینه؛ توجه دادن به این نکته است که امروز «جنگ امریکا» جنگ نظامی نیست.
رهبر معظم انقلاب در بیاناتی جنگ نرم دشمن را خطرناک تر از جنگ نظامی خواندند و در بیان علت اصلی دشمنی با نظام اسلامی افزودند: "انقلاب اسلامی در طول چهل سال گذشته، ساختار و فرمول غلط قدرت حاکم بر دنیا را تغییر و نشان داده است که یک ملت می تواند نه سلطه‌گر باشد و نه سلطه‌پذیر، نه زور بگوید و نه زیر بار هیچ زورگویی برود."
ایشان افزودند: "البته بعضی مقامات امریکایی با نرمش های ظاهری و پوشاندن دست چدنی خود با دستکش مخملی، توانستند در برهه ای سر بعضی از ما را گرم کنند، اما زود رسوا شدند و امروز حقیقت نیات پلید امریکا در قبال اسلام و جمهوری اسلامی کاملاً آشکار شده است."
با این حال، آمریکا همچنان به دنبال ورود و نفوذ در بطن انقلاب و نظام است تا از این طریق وابستگی داخلی ایران را دو چندان کند و پس از آن به هدف نهایی خود یعنی براندازی و شکست دست یابد.
«هیلاری کلینتون» وزیر اسبق وزارت خارجه آمریکا در کتاب «انتخاب‌های سخت» با اشاره به مسئله اغتشاشات بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران می نویسد: "دولت باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا در سال‌های بعد از اغتشاشات انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1388 در ایران با صرف ده‌ها میلیون دلار به آموزش بیش از 5000 نفر از مخالفان ایران در سراسر دنیا پرداخت."
باراک اوباما با ارسال گزارشی، اقدامات واشنگتن را در حوزه جنگ نرم علیه جمهوری اسلامی ایران در فتنه سال 88، برای کنگره و سنای آمریکا شرح داد.
گزارش اوباما در این زمینه تصریح می کند: "روز بعد از انتخابات شبکه خبر فارسی صدای آمریکا دو برنامه جدید را در دستور کار خود قرار داد تا به ایرانیان درباره حوادث کشورشان اطلاع رسانی کند. در یک «برنامه صبحگاهی جدید» یک «گزارش ویژه» دو ساعته قرار داده شد که به اخبار انتخابات و حوادث پس از آن می پرداخت."
«مهدی فضائلی» کارشناس مسائل سیاسی با بیان این نکته که هزینه فتنه 88 به منافع ملی کشور تحمیل شد، خاطرنشان می کند: "یکی از دلایل پیچیده بودن فتنه 88، این بود که جریان ضدانقلاب، تمام ظرفیت خود در آن مقطع به میدان آورد؛ آن ظرفیت تنها برای انتخابات راهی میدان نشده بود بلکه هدف اصلی آنها براندازی نظام بود."
مطالعه و پژوهش در این زمینه نشان می دهد، هدف آمریکا چیزی جز اقدامات خصمانه و شرارت آمیز در منطقه علیه ایران نبوده است. وقوع آشوب هاب خیابانی پس از انتخابات ریاست جمهوری درسال 88 از نمونه های این جریان است.
فتنه سال 88 در برهه ای صورت گرفت که آمریکا تلاش های خود را در جهت منزوی کردن نظام و دلسرد کردن مردم از مشارکت های سیاسی متمرکز کرده بود، اما حضور پر نشاط مردم در انتخابات محاسبات آمریکا را برهم زده بود.
مخدوش نشان دادن مشارکت مردم در این انتخابات یکی از اهداف آمریکا بود. اسناد و شواهدی که پس از این فتنه بدست آمد، نشان داد که عواملی از بیرون و مشخصا از جانب آمریکا وبرخی کشورهای اروپایی، هدایت این توطئه را به دست گرفته بودند.
«سعدالله زارعی» کارشناس و تحلیلگر مسایل بین الملل در تحلیل مولفه های تاثیر گذار در فتنه سال 88 به نقش رسانه‌ها و اشخاص غربی در حمایت از گردانندگان این فتنه اشاره کرده و می گوید: "این جرینات همانگونه که در 8 سال جنگ تحمیلی با دشمن همکاری کردند و تبدیل به یگان‌هایی برای نیروهای عراقی شده بودند، در فتنه سال 88 نیز فعال شده و به صحنه ورود و حمایت کردند."
جریان فتنه که نسخه‌هایش از لندن و واشنگتن تجویز می‌شد توانست به مدت چند ماه در کشور آشوب به پا کنند اما در روز 9 دی مردم ایران اسلامی از هر قشر و طبقه و دین و آیینی در سراسر کشور به خیابان‌ها آمدند و با بصیرت و موقعیت شناسی خود توطئه دشمنان را نقش برآب کردند.
رهبر معظم انقلاب در بیان اهمیت این روز تاریخی خاطرنشان کردند: "روز نهم دی با آن عظمت، روز پاسخ ملت به چنین بازی‌هایی و دفاع از ارزشهای انقلاب و دین بود."
حضور خود جوش مردم در راه پیمایی 9 دی 88 و ایستادگی در مقابل فتنه پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران درسال 2009، نشان داد که حضور یکپارچه مردم بعنوان قدرت اصلی و رکن مهم ثبات انقلاب و نظام جمهوری اسلامی، هرگز به دشمن اجازه نفوذ نمی دهند.
آشوب های خیابانی در سال 88 با پیش فرض براندازی نظام تنظیم شده بود.
«سید عبدالله متولیان» پژوهشگر علوم سیاسی و استاد دانشگاه می گوید: "پایداری ملت ایران در مقابل جریان هایی همچون جنگ و ترور و تحریم های اقتصادی؛ آمریکا را به فکر تغییر در مدل براندازی ایران انداخت. با این رویکرد، حاصل تحقیقات مراکز مطالعاتی آمریکایی بر روی ایران منتج به تدوین پروژه براندازی نرم شد."
در این روند نتایج تحقیقات میدانی یک تیم زبده متشکل از «پاتریک کلاوسون»، «فرانسیس فوکویاما»، «کنت تیمرمن»، «ساموئل هانتینگتون» و… تجزیه و تحلیل و بررسی های صورت گرفته در مراکز پژوهشی و تحقیقاتی، منجر به تدوین دکترین جدید آمریکا برای براندازی جمهوری اسلامی ایران از طریق «جنگ نرم» شد.
این پروژه بر تمامی حوزه های سیاسی امنیتی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی تاکید دارد. از دیدگاه طراحان این پروژه؛ نظام سیاسی در کشورها زمانی تغییر می کند که چهار رکن اصلی یعنی: نظام سیاسی؛ نظام اقتصادی؛ نظام فرهنگی و در نهایت نظام اجتماعی با هم سقوط کرده و دگرگون شود.
آمریکا با استفاده از دستگاه پروپاگاندا و هم‌چنین شبکه گسترده نفوذ اقتصادی و سیاسی جنگ های نرم علیه کشورهای هدف را سازماندهی کرده است.
«اندرو کوریبکو» نظریه‌پرداز در این باره می نویسد: "... آمریکا بعد از تجربه فاجعه پرهزینه جنگ با عراق و اشغال این کشور از سال 2003 از جنگ های متعارف در مقیاس بزرگ فاصله گرفت به سراغ جنگ‌های نرم رفت این جنگ‌ها ذاتاً جنگ‌هایی نامتقارن و «داخلی/مدنی» هستند."
حضرت آیت الله خامنه ای در سخنانی در اجتماع عظیم بسیجیان تأکید کردند: "واقعیات کشور نشان می دهد ملت و نسل جوانش تصمیم گرفته دیگر تحقیر نشود، دنباله رو قدرتهای بیگانه و دشمن نگردد و ایران عزیز را به اوج عزت و افتخار برساند که به فضل الهی، عزم و توانایی این کار را دارد."
هدف واقعی آمریکا، در همه این سال ها گرفتار کردن ایران در بحران های ساختگی از طریق ایجاد تفرقه و اختلافات داخلی؛ تضعیف نظام و از هم پاشیدن وحدت ملت ایران بوده و کوشیده است، جمهوری اسلامی ایران را از درون دچار اختلافات سیاسی و گسست اجتماعی کند.
بی تردید آنگونه که رهبر معظم انقلاب، خاطر نشان کردند، هزینه های فراوان و طرحهای پیچیده آمریکا برای ایجاد اختلاف سیاسی، مذهبی، قومی و زبانی در ایران، بی فایده و شکست خورده است و قطعا رشد و پیشرفت ایران در دوره رئیس جمهوری فعلی آمریکا هم ادامه خواهد داشت.
به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی؛ "داغ از میدان خارج شدن یا ضعیف شدن جمهوری اسلامی بر دل اینها هم باقی خواهد ماند."
تهیه شده در «گروه ایران» اداره کل خبر و تفسیر برون‌مرزی
116/118
