پایگاه اینترنتی روزنامه ایندیپندنت The Independent گزارش داد: فقط برای تنوع، باید گفت توییتی از «دونالد ترامپ» که همه می‌توانند درخصوص آن توافق داشته باشند این بود که «روابط ما با ترکیه در حال حاضر چندان خوب نیست.»
«دونالد ترامپ» بر وضعیت تیره روابط ترکیه و آمریکا صحه گذاشته است. در واقع باید گفت این روابط در قالب «جنگ» اقتصادی پانتومیمی سقوط کرده است؛ روابطی که آمریکا تعرفه‌های صادرات ترکیه به این کشور را بالا می‌برد و ترکیه نیز با جسارت، لیر خود را که در برابر دلار ارزشش را از دست داده است، در برابر واحد پول آمریکا می‌گذارد.
تاثیر این اقدامات در کنار سوء‌مدیریت شدید در اقتصاد ترکیه باعث رنجیده خاطر شدن سرمایه‌گذاران در اقتصادهای نوظهور می‌شود (که از جمله می‌توان به سرمایه گذاری صندوق‌های آمریکا اشاره کرد). مانند همیشه، این جنگ اقتصادی هم برنده‌ای ندارد.
موضوعی که در این میان متفاوت شده، این است که امکان دارد این اقدامات به ایجاد تغییرات ژئوپولیتیکی منجر شود که می‌تواند به آسیبی بیشتر به امنیت غرب و صلح جهانی بیانجامد.
روابط آمریکا و ترکیه اکنون به پایین‌ترین سطح خود در صد سال گذشته رسیده است؛ در واقع زمانی که آمریکا و امپراتوری عثمانی در جنگ جهانی اول خود را در برابر هم یافتند، اوضاع به مراتب بدتر بود. سقوط روابط، سریع و خطرناک است.
ترکیه در کنار عربستان سعودی و اسرائیل، قابل اعتمادترین متحد آمریکا در منطقه به شمار می‌آید (یا می‌آمد)؛ روابطی که حتی هم اکنون نیز مایه ثبات سیاسی و نظامی است.
آمریکا همواره روی ترکیه به عنوان لنگر راهبرد خود در منطقه حساب می‌کرد و شریکی که از دیرباز در ناتو عضویت داشت. حال واشنگتن این اتحاد را به خطر انداخته است. می‌دانیم که دونالد ترامپ اهمیت چندانی به ناتو نمی‌دهد ولی این کار مسخره است.
علت نیز این است که اکنون ترکیه در حال فاصله گرفتن از آمریکا و ناتو است و در صورت تکمیل این روند، ترک‌ها به سوی رقیب تاریخی آمریکا، یعنی روسیه متمایل می‌شوند؛ این نیز می‌تواند مساله را بدتر کند.
تنش روزافزون در روابط ترکیه و آمریکا
با وجود مشاجره‌های تندی که در سال‌های اخیر بین ترک‌ها و روس‌ها جریان داشت، از جمله درپی ساقط شدن جت روسیه به دست ترک‌ها، اردوغان و پوتین به تشکیل نوعی اتحاد منطقه‌ای غیررسمی اقدام کردند و خصومت تاریخی بر سر دریای سیاه و تنگه‌ها به صورت موقت کنار گذاشته شد.
مساله مشهودتر این است که ترکیه و روسیه با ایرانی‌ها برای برقراری آرامش در سوریه همکاری می‌کنند و حسن اتفاق اینکه شکست داعش نیز تامین کننده منافع هر سه کشور بود.
در برابر سه کشور ترکیه، روسیه و ایران، تاکتیک جدید آمریکا نیز اتحاد با اسرائیل و عربستان سعودی بود؛ به‌نظر می‌رسد روابط اسرائیل و عربستان سعودی از ضرب المثل قدیمی دشمن دشمن من دوست من است ریشه می‌گیرد (هر چند که روابط شخصی «دونالد ترامپ» با «ولادیمیر پوتین» منحصر به فرد و مرموز است.)
آمریکا با همه قدرتی که در اختیار دارد، توانی کمتر برای تامین منافعش و کشورهای تابع خود در حاشیه خلیج فارس و نیز اسرائیل دارد.
این نیز به پای «دونالد ترامپ» است که با برخی اشتباه‌های خودخواسته و احمقانه، دستاوردهای چند دهه‌ای تلاش‌های دیپلماتیک آمریکا را به باد داد. وی در اعتراض به بازداشت غیرقانونی «اندرو برانسون»، کشیش آمریکایی در ترکیه حق دارد. دلیل خوبی برای بازداشت دو ساله وی ارائه نشده است ولی به تازگی او را از زندان به بازداشت خانگی منتقل کرده‌اند.
شاید اگر رئیس جمهور آمریکا به جای اینکه مساله را از شبکه‌های اجتماعی دنبال کند، با تلاش‌های پشت‌پرده پیگیری می‌کرد موفقیت بیشتری را نصیب خود می‌کرد.
حال ترامپ موضوع آقای برانسون را به «توتم» تبدیل کرده است و بعید به نظر می‌رسد ترک‌ها از بیم اینکه ضعیف به نظر بیایند، بخواهند او را آزاد کنند.
باید گفت در حال حاضر سیاست خارجی آمریکا وضعیت خوبی ندارد. 114/120
مترجم: حسین جعفریامی
بیشتر بخوانید:
مقابله به مثل ترکیه؛ محصولات آمریکایی تحریم می‌شود
دیدار بولتون و سفیر ترکیه در سایه اوج تنش سیاسی
اردوغان: ترکیه در برابر آمریکا تسلیم نمی‌شود
