با این حال، همچنان کشف گورهای جدید ادامه دارد. در این راستا یک قبیله بومی بار دیگر از کشف دست‌کم 66 گور جمعی دیگر در این کشور خبر داد.
قبیله بومی «ویلیام لیک» نتایج تحقیقات جدیدی را از مدرسه شبانه روزی «سنت جوزف» واقع در حدود 15 کیلومتری منطقه ویلیام لیک در استان بریتیش کلمبیا منتشر کرده است. «ویلی سلرز» رئیس این قبیله درباره کشف این گورهای جدید گفت: "ناراحت‌کننده است اما ما درعین حال مشغول یافتن حقیقت و کنار هم قرار دادن تاریخ و میراث این مدرسه و میزان صدمات ناشی از آن هستیم."
کشف گورهای جمعی ماه هاست به بحران جدی برای کانادا تبدیل شده است. کشف این گورها نشان می دهد کلیسای کاتولیک کانادا با حمایت و همکاری دولت این کشور، برای دهه های طولانی، کودکان بومی را به زور از خانواده ها جدا کرده و به بهانه آموزش، آنها را به مدارس شبانه روزی که توسط کلیساها اداره می شدند، می فرستادند.
اما در واقع هدف از این کار، جدا کردن کودکان بومی از خانواده هایشان و به مرور حل شدن آنها در جامعه سفید پوست کانادا بود. این کودکان عمدتا در مراکز شبانه روزی در معرض بدرفتاری، تجاوز و سوء تغذیه قرار می گرفتند، به طوری که بسیاری از آنها شرایط سخت را تاب نمی آوردند و جان می سپردند؛ بسیاری نیز به دلایل مختلفی کشته می شدند.
این در حالی بود که نه دولت و نه مدارس، نام دانش آموزان فوت شده را ثبت نمی کردند و خانواده هایشان را نیز از مرگ فرزندان مطلع نمی ساختند. بسیاری از این کودکان جان باخته یا کشته شده، در گورهای بی نام و نشان دفن می شدند؛ گورهایی که اکنون پس از دهه ها، کشف آنان از این جنایت پرده برداشته است.
«شلدون پویتراس» مسئول گروه جست و جو می گوید: "رقم دقیقی برای گورهایی که تا به حال پیدا شده است، وجود ندارد، چون هر منطقه لزوماً دارای بقای انسانی نیست."
پویتراس و تیمش همچنین قطعه‌ای از استخوان فک یک کودک را کشف کرده اند که مربوط به 125 سال پیش است که ثابت می کند یک گور جمعی بدون علامت در منطقه وجود دارد.
بر اساس گزارش های منتشر شده، بیش از 150 هزار کودک از جوامع بومی کانادا قربانی این جنایت شده اند؛ به طوری که هیات حقیقت و آشتی چندی پیش آن را نسل کشی فرهنگی نامید و پس از آن نیز مقامات کانادا با اذعان به این فجایع، تلاش کردند تا با عذر خواهی، آن را به فراموشی بسپرند.
«ویلی سلرز» رئیس یکی از جوامع بومیان کانادا در این زمینه گفت: "داستان کودکان بومی به خاطر سرپوش گذاشتن توسط دولت ها، کلیسا و پلیس «عمدا» در هاله ای از ابهام قرار می گیرند."
این شرایط درحالی است که دولت کانادا به ویژه طی سال های اخیر تلاش کرده است با ارایه تصویری از انسان دوستی و احترام به حقوق انسان ها، جایگاه خود را در عرصه بین الملل تقویت کند و حتی دیگر کشورها را به دلیل عدم رعایت آزادی وحقوق بشر مورد تهدید و تحریم قرار دهد.
اما واقعیت تاریخی به جامانده نشان می دهد که این کشور از سده های پیش نه تنها حقوق انسان ها را به رسمیت نشناخته بلکه چنان جنایت بشری مرتکب شده که «پاپ فرانسیس» رهبر کاتولیک های جهان آن را «نسل کشی» خوانده است.
نویسنده: آتوسا دینیاریان
117
