برگ بو با نام علمی nobilis Laurus درختی با برگهای همیشه سبز و بادوام که برگ و میوه آن مصرف پزشکی دارد. برگ بو درختی پایاست که ارتفاع آن به دو تا بیست متر می رسد. این گیاه بومی نواحی مختلف اروپای جنوبی و منطقه مدیترانه است به علت برگهای بادوام و ظاهر زیبایی که دارد، پرورش آن در ایران نیز رواج یافته است.
در منطقه وسیعی از نواحی شمالی ایران، اطراف تهران و اماکن دیگر این گیاه یافت می شود. برگهای درخت برگ بو، معطر با کناره موجدار و دندانه دار به طول 8 تا 14 و به عرض 2/5 تا 4/5 سانتی متر می باشد. طعم آنها کمی تلخ ولی بسیار معطر است گلهای ریز آن به رنگ سفید تا زرد و میوه اش کوچک و سیاهرنگ است.
اسانس گیاه برگ بو به رنگ زرد مایل به سبز است و خاصیت میکروب کشی دارد و قارچهای بیماری زا را از بین می برد. از اسانس گیاه علاوه بر مصرف درصابون سازی به صورت استعمال خارجی در پیچ خوردگی مفاصل و در رفع دردهای رماتیسمی استفاده می شود.
فرآورده های دارویی گیاه برگ بو دارای خاصیت ضدعفونی کننده، محرک معده، ضد نفخ، ضد اسپاسم، خلط آور و مدر (ادرار آور) می باشد، لذا در درمان برونشیت، ضعف معده و کم اشتهایی مورد استفاده قرار می گیرد.
البته امروزه در ایران برگ گیاه را بصورت چاشنی در تهیه خیارشور قرار می دهند تا بوی مطبوع و طعمی خاص بدانها ببخشد. ضمن اینکه ازگیاه برگ بو بعنوان ضد بید نیز استفاده می شود.
جهت استفاده از خواص درمانی برگ بو روزانه سه نوبت (صبح - ظهر - شب) نیم قاشق چایخوری از پودر خشک برگ یا نیم کوب میوه آن را در یک استکان آبجوش دم کرده با کمی شکر می خورند. مصرف دم کرده آن همراه با دانه گشنیز، نعناع و آویشن نیز جهت درمان آرتروز مفید است.
درموارد استعمال خارجی جهت تسکین دردهای رماتیسمی نیز برگهای تازه گیاه را کوبیده و مرهمی از آن تهیه می کنند و بر موضع می مالند. بمنظور رفع آنژین و عفونت های حلق وگلو نیز 5 عدد برگ بو را در یک فنجان آب بمدت 3 دقیقه جوشانده و محلول حاصل را جهت غرغره و شستشوی دهان بکار می برند. حمام کامل بدن نیز با جوشانده برگ بو بعنوان عامل ضد رماتیسم توصیه می شود.
116
