ترکیه از اواخر سال 2015 صدها نیروی نظامی خود را به طور غیرقانونی در پایگاه "بعشیقه" موصل، مرکز استان نینوا به بهانه آموزش نیروهای پیشمرگه کُرد و مقابله با تروریست‌ها مستقر کرده است.
ناظران سیاسی تحرکات نظامی ترکیه در ماه های اخیر را حرکتی نمایشی و تبلیغاتی جهت سرپوش گذاشتن بر ناکامی های سیاست های منطقه‌ای این کشور ارزیابی می کنند.
با نگاهی به سیاست های نسنجیده ترکیه در قبال تحولات منطقه از جمله تحولات سوریه، مصر و فلسطین می توان متوجه شد که که این سیاست ها به انحاء مختلف یکی پس از دیگری با شکست مواجه شده است.
تحرکات ترکیه در سوریه با هدف کمک به تروریست ها برای جلوگیری از شکست کامل آن ها و نیز تلاش برای سرنگونی دولت قانونی سوریه به رهبری بشار اسد با شکست مواجه شده است.
تحولات سوریه بیانگر آن است که حکومت بشار اسد، دست برتر را در عرصه میدانی دارد و جهان نیز بر نقش تاثیر گذار بشار اسد در تحولات آتی این کشور اذعان کرده است.
ترکیه برای تقویت نفوذ خود در منطقه، چشمداشتی به برخی از مناطق سوریه دارد و براین مبنا موضوع منطقه پرواز ممنوع در سوریه را مطرح کرد و درصدد تحمیل آن به جامعه جهانی بود که شکست خورد.
سیاست های نسنجیده ترکیه در سوریه، مناسبات آنکارا با برخی از قدرت های تاثیر گذار در این بحران از جمله روسیه را تیره کرد.
این روند نتیجه ای برای ترکیه نداشت و زمینه را برای تشدید تنش در منطقه و انزوای بیشتر ترکیه فراهم کرد.
در خصوص تحولات مصر نیز ترکیه با حمایت محض از اخوان المسلمین و پیوند زدن منافع ملی ترکیه به تحولات داخلی مصر مرتکب اشتباه محاسباتی شد.
با برکناری "محمد مرسی" توسط نظامیان حاکم بر مصر، مناسبات ترکیه و مصر تیره شد و مقامات مصری، ازسرگیری مناسبات با ترکیه را به تصحیح سیاست های آنکارا در قبال مصر منوط کرده اند.
سیاست های مبهم مقامات آنکارا در قبال کردها که از یک سو به درگیری با کردهای ترکیه مشغول است و از سوی دیگر به بهانه آموزش کردهای سوریه، نیرو به آنجا اعزام می کند حاکی از بلاتکلیفی و سردرگمی مقامات این کشور درخصوص تعامل با کردها است.
ترکیه چند سال پیش پس از حمله نظامیان اسرائیل به کشتی مرمره که حامل فعالان ترکیه ای (درخصوص صلح و کمک رسانی) به غزه بود، اعلام کرد: زمانی تعامل با رژیم صهیونیستی را ار سر خواهد گرفت که این رژیم به محاصره غزه پایان دهد و خسارت های آسیب دیدگان این حادثه را بپردازد.
اما تحولات بعدی نشان داد که شروط ترکیه بلوفی بیش نبوده است و بدون این که رژیم صهیونیستی به محاصره غزه پایان دهد، ترکیه مناسبات سیاسی خود با اسرائیل را از سرگرفته است.
این شرایط، مقامات ترکیه را بر آن داشته است با گسترش ماجراجویی خود در عراق، توجهات را از ناکامی هایش در منطقه دور سازد و سیاست های توسعه طلبانه خود را در عراق دنبال کند.
اما واکنش های گسترده به مداخلات ترکیه در عراق بیانگر آن است که سیاست های آنکارا در قبال بغداد نیز با شکست مواجه شده است.
نظامی گری ها ی ترکیه در منطقه تنها به تیرگی روابط این کشور با کشورهای منطقه از جمله عراق انجامیده است و وجهه ای منفی از ترکیه به عنوان کشوری ماجراجو، مداخله گر و حامی تروریست ها به نمایش گذاشته است.
