درعین حال سکوت سرد مجامع جهانی به اصطلاح حقوق بشری را به چالش می کشد و علاوه بر ائتلاف متجاوز سعودی و اماراتی و حامیان غربی و صهیونیستی آن، سازمان ملل را در برابر این همه جنایت پاسخگو می سازد.
طبق گزارش مستند این مرکز حقوقی یمن در مدت ۲۸۰۰ روز از جنگ یمن، ۱۸ هزار و ۱۳ یمنی به شهادت رسیده و ۲۹ هزار و ۶۶۰ تن دیگر زخمی شدند که از این تعداد ۴۰۶۱ کودک شهید شده و ۴۷۳۹ کودک دیگر نیز زخمی شدند، همچنین از این تعداد ۲۴۵۴ زن به شهادت رسیده و ۲۹۶۶ زن دیگر زخمی شدند.
همچنین در این مدت در نتیجه حملات ائتلاف متجاوز، ۵۹۸ هزار و ۷۳۷ منزل مسکونی، ۱۸۲ زیرساخت دانشگاهی، ۱۶۷۹ مسجد، ۳۷۹ زیرساخت گردشگری، ۴۱۵ بیمارستان و مرکز بهداشتی، ۱۲۴۲ مدرسه و مرکز آموزشی، ۱۴۰ زیرساخت ورزشی، ۲۵۵ مکان تاریخی، ۶۱ زیرساخت رسانهای ، ۱۰ هزار و ۸۰۳ زمین کشاورزی ، ۱۵ فرودگاه، ۱۶ بندر، ۳۴۴ نیروگاه برق، ۷۰۹۹ جاده و پل ، ۶۱۶ شبکه و ایستگاه ارتباطی، ۲۹۷۴ مخزن و شبکه آب ، ۲۱۰۱ زیرساخت دولتی، ۴۰۷ کارخانه، ۳۸۵ تانکر سوخت، ۱۲ هزار و ۳۰ زیرساخت تجاری و ۴۵۴ مرکز پرورش دام و طیور تخریب و ویران شده و در عین حال ۱۰ هزار و ۱۱۲ وسیله نقلیه، ۹۹۸ کامیون مواد غذایی، ۷۰۰ بازار، ۴۸۵ قایق ماهیگیری، ۱۰۱۴ انبار مواد غذایی و ۴۲۵ پمپ بنزین مورد حملات هوایی ائتلاف متجاوز قرار گرفته و از بین رفته اند.
با این آمار تکان دهنده کاملا مشخص می شود که راهبرد ائتلاف متجاوز تبدیل یمن به زمین سوخته بوده است.
نکته قابل توجه و تامل در گزارش مستند مرکز حقوقی عین الانسانیه یمن که به دلیل اشراف بر مناطق مورد حمله به جزئیات دقیق تلفات و خرابی ها نیز پرداخته است هیچ هدف نظامی دیده نمی شود و عمده تلفات از غیرنظامیان و عمده خرابی ها و ویرانی ها نیز اماکن و مراکز غیرنظامی بوده است که این نشان می دهد که ائتلاف متجاوز از همان ابتدا هیچ هدفی جز ویرانی یمن و کوچاندن مردم آن از سرزمین مادری خود درسرنداشته است تا بدین وسیله بهتر بتواند به مطامع و چشمداشت های ارضی خود در تقسیم یمن بین اعضای ائتلاف متجاوز دست یابد.
با وجود اینکه هدف از تجاوز به یمن در ابتدا حمایت از دولت مستعفی عبدربه منصورهادی اعلام و علت حمله نیز درخواست کمک وی از ائتلاف متجاوز ذکر شد تا بدین ترتیب تجاوز توجیه شود اما به مرور مشخص شد که ائتلاف متجاوز و حامیان غربی و صهیونیستی آن براساس یک تقسیم منافع از پیش تعریف شده به یمن تجاوزکرده اند تا امارات بتواند بر بنادر و جزایر استراتژیک آن تسلط یابد و ان ها را برای همیشه تحت اشغال خود داشته باشد و عربستان نیز با الحاق استان های چون حضرت موت بتواند با حفر کانال و احداق خط لوله نفت خود را از این مناطق به دریای عرب برساند و وابستگی خود را به خلیج فارس کاهش دهد.
اما پیگیری این طرح اشغالگرانه که یمن را به یک فلسطین دیگردر منطقه آن هم بدست امارات و عربستان تبدیل کرده، میلیون ها انسان بی گناه را در معرض این توطئه شوم قرار داده که مرکز عین الانسانیه یمن تنها به بخشی از ابعاد آن پرداخته است.
چرا که تجاوز نظامی به یمن میلیون ها انسان را آواره و میلیون ها نفردیگر را نیز در آستانه قحطی و گرسنگی قرار داده است که بارها نهادهای حقوق بشری درباره آن هشدار داده اند و افزون بر این روند توسعه این کشور فقیر را دهه ها به تاخیر انداخته است و طی چند سال گذشته منابع نفت و گاز و دیگر منابع زیرزمینی این کشور همانند دوران استعمار و حتی بدتر از ان مورد چپاول دولت های اشغالگر سعودی و اماراتی و حامیان غربی و به اصطلاح متمدن آن قرار گرفته است و برهمین اساس دولت نجات ملی یمن به رهبری انصار الله در هرگونه طرح صلح، لزوم پرداخت غرامت به آسیب دیدگان جنگ یمن و بازسازی مراکز تخریب شده را در اولویت قرارداده است.
پایان دادن به اشغال کامل یمن از دیگر شروط مورد درخواست یمنی است و این بدین معنی است که توپ ادامه یا پایان جنگ در زمین دولت های اشغالگر سعودی و اماراتی است و این بدین معنی است که مسئولیت ادامه جنگ نیز همانند اغازگر ان متوجه عربستان و امارات است.
احمد کاظم زاده