سوریه از سال 2011 شاهد اعتراض‌های مردمی بود که با مداخله بازیگران مخالف نظام سوریه و حمایت آنها از گروه‌های تروریستی به جنگ تروریستی تبدیل شد. در اثر این جنگ که هنوز خاتمه پیدا نکرده، اما از شدت آن کاسته شده است، بحران‌های متعددی به لحاظ انسانی برای سوریه به وجود آمد.
یکی از مهم‌ترین بحران‌هایی که به لحاظ انسانی در سوریه به وجود آمد، وقوع گرسنگی است. مطابق گزارشی که سازمان ملل متحد منتشر کرد، 12 میلیون نفر از مردم سوریه نمی‌دانند وعده بعدی غذایی خود را از کجا تأمین کنند. 2.9 میلیون نفر در معرض گرسنگی شدید قرار دارند و سوریه رتبه ششم جهانی در ناامنی غذایی را در اختیار دارد.
آوارگی عاملی مهم برای شیوع گرسنگی در میان مردم سوریه
این وضعیت در اثر از بین رفتن ساختار طبیعی زندگی در سوریه به وجود آمد. هزاران نفر از مردم سوریه مشاغل خود را در اثر جنگ و از بین رفتن زیرساخت‌ها از دست دادند، میلیون‌ها نفر نیز در داخل و خارج از این کشور آواره شدند و آوارگی نیز به عاملی مهم برای شیوع گرسنگی در میان مردم سوریه تبدیل شد. علاوه بر اینها، ناامنی گسترده‌ای که در اثر فضای رعب و وحشتی که تروریست‌ها ایجاد کردند، نیز زمینه گرسنگی و بحران غذایی در سوریه را فراهم کرد.
قبل از جنگ سال 2011، سوریه یکی از مهم‌ترین تولیدکنندگان محصولات کشاورزی در منطقه غرب آسیا بود و 40 درصد از جمعیت این کشور در بخش‌های کشاورزی یا دامداری کار می‌کردند، اما در اثر جنگ زمین‌ها نابود شد، امکان کشاورزی از بین رفت و قحطی در این کشور شایع شد. همچنین تجهزات و خدمات دامپروری هم در اثر جنگ یا از بین رفته و یا توسط تروریست‌ها دزدیده شد. طبق گزارش سال 2013 فائو، بسیاری از دامپروران سوری به علت کمبود شدید واکسن‌های دامی مجبور به رهاسازی بخشی از دام خود و یا حرکت به کشورهای همسایه شدند.
افزایش قابل توجه قیمت مواد غذایی در سوریه
در کنار این شرایط، قیمت مواد غذایی در سوریه نیز طی سه سال گذشته 12 برابر افزایش یافته، در حالی که درآمدهای مردم این کشور در سطح پایینی قرار دارد. بنابراین، توان مردم برای خرید مواد غذایی نیز در اثر جنگ و البته تحریم‌های غرب تحلیل رفته است. با این حال، سوریه همچنان از تحریم‌های آمریکا رنج می‌برد و در واقع، تحریم‌ها نیز یکی از علل شیوع گرسنگی در این کشور است. واشنگتن و کشورهای اروپایی در طول دوره جنگ سوریه با تروریست‌ها، با هدف حمایت از گروه‌های تروریستی اعمال فشار بر این کشور را در قالب وضع تحریم‌های ظالمانه و هدفمند پیگیری کردند که برونداد این تحریم‌ها شدت بخشیدن به گرسنگی و سوء تغذیه مردم سوریه بود.
نکته مهم این است که زنان و کودکان سوری سهم بزرگ‌تری در شیوع بحران گرسنگی دارند. با وجود این، کشورهایی که مدعی حقوق بشر هستند، حاضر نیستند به تحریم‌ها علیه سوریه پایان دهند تا مشخص شود حقوق بشر صرفاً ابزاری در سیاست خارجی این کشورها برای اعمال فشار بر کشورهای ناهمسو است.
نویسنده: سید رضی عمادی
113
بیشتر بخوانید:
سوریه: آمریکا و کشورهای غربی به دنبال طولانی کردن بحران سوریه هستند
