در این آئین سنتی که چندهزار سال قدمت دارد، نوروزخوان چوب‌دستی بر دست و کوله‌پشتی بر پشت با همراهی نوروزخوانان، نوازنده و تعدادی از کودکان و دیگر اهالی، با طی مسیر پیاده محلات، باغات، مزارع کشاورزی در روستا، با ورود به هر مکانی اشعاری در مدح امامان و ترانه‌های محلی خوانده و مژده آمدن بهار را به اهالی روستا و صاحب‌خانه‌ها شادباش و دگرگونی ایام را نوید داده و آن‌ها نیز با دادن پول، شیرینی، گردو، تخم‌مرغ، نخود و کشمش و... به او و همراهانش مژدگانی می‌دهد.
