در تازه ترین موضع گیری در این زمینه، «لوید آستین» وزیر دفاع آمریکا در سخنانی در نشست «دفاع ملی» بنیاد ریگان گفت: "ما در رقابت سرسختانه ای با جمهوری خلق چین قرار داریم." همان طور که بایدن این موضوع را به طور شفاف اعلام کرد، پکن تنها رقیبی است که می‌تواند تمامی ابزار‌های قدرت اقتصادی، سیاسی، نظامی و فن آوری خود را با هم ترکیب کند تا چالشی پایدار را برای یک سیستم بین المللی باثبات و آزاد ایجاد کند.
به نظر می رسد، تمام تلاش واشنگتن متوجه مطرح ساختن تصویری منفی و تهدید گرانه از چین، نه فقط برای آمریکا بلکه برای نظام بین المللی است. این تلاش در راستای سیاست کلی دولت بایدن برای به اصطلاح اجماع سازی برای برخورد واحد با پکن است.
دولت بایدن رویکردی تهاجمی را علیه چین دنبال می کند. در سند «راهنمای موقت راهبرد امنیت ملی» دولت جدید آمریکا که در اواخر ژانویه 2021 منتشر شد، مهمترین تهدیدات علیه آمریکا از سوی دو قدرت بین المللی شرقی و اورآسیایی یعنی چین و روسیه دانسته شده است.
با این حال آنچه از مفاد اظهارات و موضع گیری های بایدن و مقامات دولت وی برمی آید، این است که از دیدگاه دولت بایدن، تهدید اصلی و جدی «جمهوری خلق چین» است. نگرانی واقعی واشنگتن جدای از اتهامات تکراری آن علیه پکن، ظهور چین به عنوان قدرت اول اقتصادی جهان تا چند سال آینده و نیز افزایش روز افزون قدرت نظامی آن است که معادلات امنیتی کنونی و موقعیت سنتی آمریکا در شرق آسیا به عنوان قدرت نظامی تاثیر گذار را به چالش کشیده است.
هدف آمریکا از ارائه تصویری تهاجمی از چین
«هال برندس» و «مایکل بکلی» در تحلیلی در نشریه فارین پالیسی نوشتند: "طی 5 سال گذشته، دو دولت در آمریکا، این کشور را به سوی رقابت مستقیم با چین کشانده اند. سیاست دفاعی آمریکا اکنون بر بازدارندگی چین در غرب اقیانوس آرام متمرکز شده است."
ارائه چنین تصویری از چین به ویژه در بُعد تهاجمی به منظور ایجاد هراس در متحدان آسیای شرقی واشنگتن به ویژه ژاپن، کره جنوبی، استرالیا است تا بدین ترتیب، آنها متقاعد شوند که برای جلوگیری از توسعه طلبی ادعایی چین در زمینه دریایی، اقتصادی، نظامی همکاری های نزدیک تری با آمریکا انجام دهند.
البته واشنگتن در این زمینه تاکنون دو ائتلاف یعنی گروه «کواد» متشکل از آمریکا، ژاپن، استرالیا و هند و پیمان «آکوس» مرکب از آمریکا، بریتانیا و استرالیا تشکیل داده است. با این حال، آمریکا به دنبال آن است که سایر کشورهای این منطقه مانند سنگاپور و ویتنام را نیز در پیمان های دو جانبه یا چند جانبه به منظور مقابله با چین بگنجاند.
البته پکن همواره ادعاهای واشنگتن را صرفا به منزله بهانه هایی برای تداوم حضور و افزایش نفوذ در منطقه ایندو پاسیفیک توصیف کرده و بر تلاش خود برای گسترش روابط با کشورهای این منطقه و ترویج صلح و ثبات تاکید کرده است.
ضمن اینکه چین تقویت توانمندی نظامی خود را صرفا در راستای امنیت ملی و مقابله با تهدیدات احتمالی دانسته است.
نویسنده: سيدرضا ميرطاهر
117
