به گفته منابع دفاعی هند، "پاریکار" در این سفر با رئیس جمهوری، نخست وزیر و تعدادی از مقامات بنگلادش دیدار و گفت وگو می کند. وزیر دفاع هند در این سفر با همتای بنگلادشی خود نیز درباره فراهم کردن زمینه امضای توافقنامه دفاعی با داکا گفت و گو می کند. وی قرار است پس از دیدار با رئیس جمهوری و نخست وزیر بنگلادش از شهر بندری چیتاگونگ نیز بازدیدکند.
برگزاری رزمایش های دریایی وهوایی دوجانبه، آموزش های دفاعی، انتقال فناوری و گشت زنی در مرزهای دریایی ازجمله محورهای گفت وگوی وزیر دفاع هند با مقامات عالیرتبه بنگلادش اعلام شده است.
دیدار وزیر دفاع هند از بنگلادش در چارچوب سیاست نارندرا مودی نخست وزیر این کشور برای توسعه مناسبات همه جانبه با همسایگان و کشورهای منطقه انجام شده است.
پس از مشخص شدن مرزهای آبی بین هند و بنگلادش با رای دیوان بین المللی لاهه و از بین رفتن اختلافات دو کشور دراین زمینه، شرایط برای گسترش همکاری داکا و دهلی نو بیش از گذشته فراهم شده است.
حضور هند و بنگلادش درانجمن همکاری منطقه ای جنوب آسیا(سارک) موجب شده تا آنان به عنوان دوعضو این نهاد منطقه ای نیز همکاری های مشترکی داشته باشند. با توجه به اختلافات تاریخی هند وبنگلادش با پاکستان، داکا و دهلی نو هم از این جهت هم دارای اتفاق نظر برای توسعه روابط هستند.
دولت هند تلاش دارد با امضای توافقنامه دفاعی با بنگلادش، نفوذ خود را در این کشور فقیر جنوب آسیا گسترش دهد. دهلی نو در چارجوب اصل وابستگی و توسعه نفوذ، سیاست همکاری همه جانبه با کشورهای منطقه از جمله بنگلادش و افغانستان را در پیش گرفته است. مقامات هندی بر این عقیده هستند که ایفای نقش مکمل دربخش های مختلف اقتصادی، دفاعی و تجاری کشورهای ضعیف منطقه حتی می تواند موجب نفوذ سیاسی دهلی نو در این کشوربشود.
شاید مهمترین هدف هند از این سیاست، بستن راه نفوذ پاکستان در محیط های رقابتی در منطقه است. بر اساس این سیاست، دولت هند تلاش دارد نیازهای حیاتی کشورهای ضعیف و همسایه در منطقه را در چارچوب مزیت های رقابتی در اختیار آنان قرار دهد که ضمن محدود کردن فضای رقابت و نفوذ برای پاکستان، می تواند دهلی نو که قطب بزرگ اقتصادی و دفاعی در منطقه محسوب می شود را به نقطه اتکا برخی کشورهای دچار مناقشه با پاکستان به ویژه بنگلادش و افغانستان تبدیل کند.
برخی کارشناسان می گویند که تصمیم داکا و کابل برای انصراف از شرکت در نشست سران سارک در پاکستان در ماه نوامبر پس از اعلام موضع هند برای حضور نیافتن در این اجلاس، نشانه ای از نفوذ دهلی نو در منطقه است. از اینرو به نظر می رسد دیدار وزیر دفاع هند به بنگلادش بیش از آنکه منجر به توسعه مناسبات دفاعی دو کشور شود، به همگرایی بیشتر سیاسی آنان منتهی شود.
